Τα i-Δανννεικά του… Ψωριάρη, Μόσχος και Σαπούνια!

Θα βγεί του Ψωριάρη η Κυρά για Δανννεικά! 

– Και χαχανίζουν στας Ευρώπας!

Πάθανε οι german, τέζαραν οι francs

απ’ τα... σαπουνικά και τα... μυρουδικά! –

                                  Και στας Ελλάδας... Ωσσαννά!                          

Βγήκε του Ψωριάρη η Κυρά για Δανννεικά! Πάλι για Δανννεικά!

Συγκινήσεις, Seven upια, … Νεκραναστάσεις και,
 συν τοις άλλοις… Καρδιακά.

                           Σας λέω για Πολλά τα… Καρδιακά!

Θάμα και Αντίθαμα!

                         Η Ελλάδα, 8.500 χρόνια,

                                                ζει μόνο με i - Dανεικά!

   Το ρίξαμε στα πανηγύρια! Πανηγυριώτης ο Έλληνας Λαός. Ανοίξαμε και τα σπίτι μας... 
  Η Νέα Ελλάδα, με υψηλούς Προστάτας, "σύνευνος" προδοτών και υποτακτικών, ζαβή απ’ την γέννα της, χλεύη των Λαών και των Εθνών, με Χάχανα και Λάχανα, 200 χρόνια ζητιανεύει… για τα χρωστούμενα της Εθνικής της Παλιγγενεσίας!

  

  Χάχανα και Λάχανα! Χαρίσαμε, ως Λαός, μια Διακοσάρα στο Ιδιωτικό Τραπεζικό Σύστημα για να μπορούμε, ως Κράτος να… δανειζόμαστε για τα Κέρατά μας τα Τράϊνα!

   Χάχανα και Λάχανα! Εμείς, ακόμη, παίζουμε με τα δίς όπως, κάποτε, με τις προεφηβικές τρύπιες τσέπες μας, απολαμβάνοντες... εφήμερες απολαύσεις με το γΕίδουλο μιάς ξέκωλης Ευρώπης!

   Χάχανα και Λάχανα! Πάθαμε ’μείς τέτοιο κακό; Ψάχνουμε, στον ύπνο μας, για το ΕΥΡΩ, ψαχουλεύουμε της Γηραιάς της Εουρώπης τον άπλυτο τον πισινό κι εκεί ξυπνάμε! 

   Κώτσιο μου γύρνα κι από τ’ άλλο το πλευρό!

 Σώτε ρε, το... 2060 θα πιάσουμε στεριά!

  Σαν παιδιά, την κάναμε την… κουτσουκέλα μας! Πνίξαμε τον… πατέρα μας, σπάσαμε την κεφαλή της… Μάνας μας, ρημάξαμε το σπιτικό μας και βγήκαμε στους δρόμους να μας καμαρώσουν, τα... ορφανά!

 Ορφανέψαμε, πέσαμε στον ωκεανό και μας περιμαζέψανε. Η Εουρώπας να ’ν’ καλά!

Σώτε ρε, το… 2060 θα πιάσουμε στεριά!

 Σώτε ρε, τα μάθατε τα χτεσινά καλά!
  Η Μητριά μας, η EU, ξύνει τα χαμπέρια της, ξερογλύφεται, λιγουρεύεται το… Protogenes μας κι εκεί που κάτι εμείς νομίζουμε -η κεφαλή μας πονηριές γεννά- μας έρχονται τα... κατακέφαλα!

Βγαίνουμε πάλι για i - Dανεικά!

Δεν υπάρχει Ελλάδα χωρίς i - Dανννεικά!

Η Ελλάς… μεγαλουργεί.

Bravo και πάλι Bravo!

– είπεν ο Ίστωρ, εν καιρώ θλίπσεως! –

               
........

......

▲ ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ