Σε εμάς τους Έλληνες, έκπαλαι και πάντα και για τα πάντα, οι Αλήθειες… περίττευαν!
Αλήθεια, μπορεί να έχουν
σχέση Αι Γερμανικαί Πολεμικαί Αποζημιώσεις και το Κατοχικόν Δάνειον με τις Γερμανικές Πολεμικές Αποζημιώσεις και το Κατοχικό Δάνειο, σήμερα;
Για
ποιές Αποζημιώσεις μιλάμε, σήμερα, και για ποιό Δάνειον; Μας προσβάλει όταν μας λοιδορούν αλλά, εμείς, έχουμε κάνει εθνικό χόμπι να κοροϊδεύουμε τον ίδιο τον
εαυτό μας για να γαργαλιώμαστε και να μας περνάει η… λιγούρα!
Αλήθεια, τους χορτάσαμε στο... ξύλο μέχρι να μας δεχτούν στην Ευρωπαϊκή Αγέλη και με χίλια... ψέμματα εξαπατήσαμε τους κουτόφραγκους για να μπούμε στον Παράδεισο της ζώνης του Ευρώ!
Μήπως, λέμε, η
Ελλάδα με τις δικαιούμενες Πολεμικές
Αποζημιώσεις -κατά το Δίκαιον του
Πολέμου- και το Αναγκαστικό,
Κατοχικό Δάνειο που παραχώρησε στο Γερμανικό Κράτος, μαζί και με τα αποθέματα
σε χρυσό της Τράπεζας της Ελλάδος, που έκαναν... φτερά, Σύμμαχος των νικητών
του Β Παγκοσμίου Πολέμου, κατά το... Αγγλικόν Δίκαιον του
Συμμαχείν, στην εκκαθάριση, εκάλυψε τις συμβατικές της
υποχρεώσεις χρηματοδοτώντας τις πολεμικές επιχειρήσεις και τους κινδύνους της
Συμμαχίας και τα ρέστα της, αυτά που εν τέλει εισέπραξε ήταν η καταστροφή, οι
συμφορές, οι εκτελέσεις, ο θρήνος, η εξαθλίωση και το επιστέγασμα όλων αυτών ο
ξενοκίνητος, ένθεν κακείθεν, εμφύλιος πόλεμος; Λέμε μήπως ...!
Διεμαρτύροντο οι
σύμμαχοι των Αθηναίων, στην αρχαιότητα, και κατηγόρησαν την Αθήνα ότι έκτιζε
τον Παρθενώνα με χρήματα της συμμαχίας! Τούτ’ έστιν, λέει η λαϊκή σοφία, μην
κάνεις σεμπριά με τους δυνατούς και, πρό πάντων, μην φυτέψεις μαζί τους
κρεμμύδια. Θα σου τα τρίψουν στην μούρη!
Σήμερα, η
καθημαγμένη και ρακένδυτη Ελλάδα, εις βάρος ενός εξαθλιωμένου λαού, δανείζεται
αρκετά δίς ευρώ, ετησίως, για να χρηματοδοτεί τα στρατηγικά συμφέροντα και,
ενίοτε, τον τυχοδιωκτισμό, ισχυρών κρατών, διεθνών οργανισμών και ποικιλώνυμων
παρακρατικών οργανώσεων.
Μήπως, λέμε, κοντά στα άλλα, τα προηγούμενα,
ζητιανεύοντας, τάχα, την είσοδο της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Οικονομική
Κοινότητα, πρίν από την υπογραφή Της Συνθήκης
Προσχώρησης Της Ελλάδας στην ΕΟΚ (1979), ο άΡΧων Των Σερρών – κάπου εκεί τον... περίμεναν τον Βαλκάνιο Villaχο! Εάν μπορούσε ας έκανε
αλλιώς... – περνώντας από την Βόννη, υποβάλλοντας τα σέβη του, απεμπόλησε
αποποιούμενος τα δικαιώματα του Ελληνικού Λαού και "εξόφλησε" τα πάντα, αντί του
συμβολικού ποσού, για να δέσει η συμφωνία, των 100.000 μάρκων; Όταν λέμε τα...
πάντα εννοούμε τα υπόλοιπα, μετά αυτά της "Συνθήκης του Λονδίνου" του
1953! Λέμε, μήπως!
Εκεί στις πρωτεύουσες των χωρών της Ευρωπαϊκής
Οικονομικής Κοινότητας, μας περίμεναν τα οικονομικά συμφέροντά των για να
πουλήσουν οίνον στην πατρίδα του Διονύσου, φιλοσοφία και επιστήμη στην πατρίδα
του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη και θάλασσα και καράβια και γάλα και τυριά και
ηλιακά και... πετρέλαια στην Ελλάδα! Γνωστοί αυτοί που, μέχρι τώρα έχουν πουλήσει πάγο στους Εσκιμώους, χυμό μπανάνας, ανανά και σαπούνια στους Αφρικανούς, τσάι στους Ινδούς και τους Ινδονησίους, τσατσάρες στους φαλακρούς, στους Νεοέλληνες μετοχές, σπίτια, αυτοκίνητα, εξοχάς και... υδατάνθρακας και στα δισάρφανα... μανάδες και μπαμπάδες!
Μήπως, λέμε, κοντά σε όλα τα προηγούμενα, το τελευταίο
μήπως και το τραγικότερο, μήπως, γνωρίζοντας πάντα τα σχετικά με τις Πολεμικές
Αποζημιώσεις και το Κατοχικό Δάνειο, οι ένθερμοι διεκδικητές-αγωνιστές των
συμφερόντων των Ελλήνων, οι ποικιλώνυμοι Ηγεμόνες των Ελλήνων, προσβάλλοντας
την αξιοπρέπεια και την αγαθή προαίρεση ενός ιστορικού λαού, μας εμπαίζουν...
δοξαζόμενοι, Λέμε, μήπως!