Πράξεις Θλιβερών... Ηρώων σκιάζουν την Ακρόπολη!

Η Ποίηση ανοίγει στο Φώς και σηματοδοτεί, είπαν!

- Αλήθεια, γιατί δεν κυματίζει η Ελληνική Σημαία στην Ακρόπολη; -

► Παίδευμα Ποιητικό.

  

    Τί γύρευεν η Ύβρις στο Οχυρό της Πόλεως των Αθηνών;

Θεοί σε Συνεδρία! Στης Μακεδονίας το Όρος, πανικός, φωνές!

Ποιός θρασύς, ετούτο που απετόλμησε; 

Η Παλλάς Αθήνη, χολωμένη, μέμφεται την απερισκεψίαν του Διός...

    Πρόκληση η ζωή! Η ομορφιά, μιά λάμψη! Άνθη βιαστικά, η νιότη!

Στο Θέατρο, φώτα. Κόσμος αβρόφρων κι ολοκάθαρος!

Ζήτησαν τσιγάρο, έκλεισαν την συνάντηση! 

-Θεά Ελληνίδα των Ποιητών και της Δικαιοσύνης, ένευσεν η Νέμεσις... -

   Παιδιά θα πείς, πράξεις... ηρωικές, ομορφιά τα νιάτα.

Ανοιξιάτικο βραδινό, απόψε! Τα πνεύματα εξημμένα... 

Στρώσανε για... κουβέρτα την Πολεμική Σημαία του Άρεως! Ουαί!

Και την... λερώσαν! Τρίς ουαί! 

Στην αγωνία τους, γιά την ζημιά, την... υπεξαίρεσαν! Ουαί!

   Παιδιά θα πείς, πάνω της ήρθε και ξανάρθε ο έρωτας...

Λαδώθηκε και με κονσέρβες! Οιωνός κακός!

Κάτι σαν να 'σκουζε..., άκουσαν. Αλί, Αλί εκατό φορές...

    Εκεί, στην Κορυφή του Κόσμου, καιρό πρίν, μικρός Έρως, ρωτήθηκε και ξαναρώτησε...

"φύγε Γιάννη, πρέπει να σωθείς! Έρχονται μαύρες μέρες!

Χαμένες στο άπειρο, με το άλγος του νόστου, ζουν οι αγάπες, που δεν... επλήγωσαν!" 

   Η ανθρώπινη βαρβαρότης, τότε, 

κατ' εντολήν των Θεών, των Επικυρίαρχων, 

με την φωτιά και το σπαθί, βιαίως μοίραζαν τον κόσμο... 

   Η Ατσάλινη Μηχανή, ενδεδυμένη τα αρχαία σύμβολα, 

σε χορόν στρατεύσεως με το Στέμμα των Αποικιοκρατών 

και την ανήθικη... ευλάβεια των Νεοαποίκων, 

παίρνοντας θέσεις, παρασύροντας τους ανέμους του Κακού, 

κατ' εντολήν των Θεών του Κόσμου, με την φωτιά και το σπαθί, 

βιαίως μοίραζαν την υφήλιον Γην...

   Η κτηνωδία του ανθρώπου, αδιάλειπτη, είναι που γράφει την Ιστορία της,  

κι ο εικοστός αιών, η ντροπή της ανθρωπότητος...

   Νευρικοί ήταν όλοι αχάραγα, πρωΐ - πρωΐ. Οι εξηγήσεις... δόθηκαν!

Ξεκαθάρισαν τα πράγματα! ... έκλεισε το θέμα! Αλί και Τρις αλί!

   Ιστορικέ, πάρε γραφίδα και χαρτί και... τρέχα, γύρευε!

Ήρωες κάλπικοι, ανάμεσά μας, στέλνουν στο απόσπασμα ανυποψίαστους 

Κουκουλοφόροι, στις πλατείες, τελειώνουν με τις... αμαρτίες τους!

Άλλοι, στρατολογούν αντάρτικα για τα βουνά!

   Ο Εμφύλιος είναι έτοιμος! Σαπίζει η Ελλάδα...

Με χίλιες λίρες, σάπια, την αγοράζεις εκατό φορές!

Δε θα ψάξεις για Δοσίλογους, ούτε για Προδότες

εργολάβοι επώνυμοι και υπεράνω υποψίας, αυτοί, 

είναι που διαγκωνίζονται, μπροστά σου! 

"Τίμιοι" στις δουλειές τους, 

θα σε δέσουν με γραμμάτια και μετοχές!

Αξίζουν τα λεφτά τους! Που θα τα βρούνε... μόνοι τους!

Φρόντισε, όμως, με ένα ζευγάρι άρβυλα και με πέντε κονσέρβες,

τους πρώτους κατσαπλιάδες να ποδέσεις, να τηλώσεις και να τους τάξεις μέρισμα!

Σπείρε το φόβο και άστους να... αλληλοσκοτώνονται!

   Ο εικοστός αιώνας, η ντροπή της Ανθρωπότητος 

κι ο Εμφύλιος, μια μαχαιριά, ακόμη, στο σώμα του Ελληνισμού!

.........................................................

Οι Γερμανοί στην... Αθήνα! (Ελέω των... Συμμάχων!)

Και Παραμύθια!

Τα Παραμύθια αγαπά η Ιστορία!

- Μία ακόμη Θλιβερών Επέτειος -

Τρέχα... γύρευε λοιπόν!

Πράξεις θλιβερών... ηρώων σκιάζουν την Ακρόπολη!

Οι ιστορικοί έχουν κανόνες, οι ποιητές δυό λέξεις!

Το κάρο της Ιστορίας, πιό ανώδυνα το σέρνουνε οι ποιητές...

- δηλώνω ποιητής, είπεν ο Προφύτης -

........

...... (Προσεχώς)

▲ ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ▲