Εισαγωγή στην Γραμματική-Δομική Ανάλυση του Ανθρώπινου Λόγου – Introduction to the Grammatical-Structural Analysis of Human Speech

του Κ. Ι. Μπουζάνη – by Bouzanis K.  

Ίστορος-Διδασκάλου του Κώδικα της Γλωσσικής Παραγωγής και του Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου – Knower-Teacher of  Code of Linguistic Production and Enrichment of  Panhuman Speech – 

Βασικές Κλείδες του Κώδικα Παραγωγής & Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου, για την Γραμματική-Δομική Ανάλυση των μορίων του λόγου που εδώ επιχειρούμε,  αποτελούν οι γνωστές και... μη γνωστές "Τροπές Συμφώνων τε και Φωνηέντων", το "Δασύ Πνεύμα" που μας επισημαίνει μια σειρά από αρχικά... κρυμμένα γράμματα πρό των γνωστών δασυνόμενων λέξεων αλλά και πρό αυτών που αρχίζουν από Υ, Ρ, Ν, και Λ, καθώς και ένα... χαμένο, το υπογεγραμμένο ι.

"Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις"

(Αντισθένης, Κυνικός φιλόσοφος, 445-360 π.Χ.)

Εάν σκοπεύεις να γίνεις σοφός ξεκίνα από την έρευνα των ονομάτων και των ονομασιών! Ο καθορισμός ενός ονόματος δεν είναι αμελητέα υπόθεσις ούτε έργο ασήμαντων ανθρώπων... έλεγαν οι αρχαίοι.

  If you intend to become wise, start by researching the names and designations! Defining a name is not a negligible affair or the work of insignificant people ... said the ancients.

 

Όλα και εξ αρχής!  

Everything and from the beginning!

► ‘έΛΛην ~ ο ‘Λαός της αΛός, από Δευκαλίωνος! ‘έΛΛην ο λαός του Μεσογειακού και ΠεριΜεσογειακού γεωγραφικού χώρου μετά την τελευταία τήξη των παγετώνων και τον επανακαθορισμό των ακτών της Μεσογείου Θαλάσσης.

Εκείνη την εποχή, στον συγκεκριμένο χώρο αναπτύχθηκε ένας σπουδαίος πολιτισμός τα λείψανα του οποίου συναντούμε σε κάθε άκρη της Μεσογείου και στα βυθίσματά της και στα νησιά της, και από εδώ διαδόθηκε, μέσα από εμπορικούς δρόμους, στην σκοτεινή αρχαιότητα ακόμη, από την Ελληνική Χερσόνησο, την Μικρά Ασία και την Έφαλον Συρία στην Μέση Ανατολή και σε όλη την Ευρασία. Ένας απέραντος Πανελληνικός Κόσμος που ανιχνεύεται στις Μυθολογίες, τις δοξασίες, τις θρησκείες, την τέχνη και τα γλωσσικά ιδιώματα των λαών και των εθνών της Ευρώπης, της Ασίας και της Βορείου Αφρικής.

 GReeks ~ HeLLens ~ the “People of the Sea”, from Defkalion! GReeks ~ HeLLens are the peoples of the Mediterranean and the surrounding geographical area after the last melting of the glaciers and the redefinition of the shores of the Mediterranean Sea.

At that time, a great culture developed in these countries. The relics of this culture are found on every edge of the Mediterranean and in its sinkholes and islands. From here it spread, through trade routes, to the dark antiquity, from the Greek Peninsula, Asia Minor and Coastal Syria to the Middle East and throughout Eurasia. A vast Panhellenic World that is traced to the Mythologies, beliefs, religions, art and linguistic idioms of the peoples and nations of Europe, Asia and North Africa. 

► Η ονοματοθεσία των πραγμάτων και των εννοιών, κατά τους Πυθαγορείους, είναι υπόθεση Σοφών Διδασκάλων και όχι μία κοινή λαϊκή υπόθεση! Ο Σωκράτης δε, τα ίδια ισχυρίζεται και σημειώνει πρός τον Ερμογένην, ότι η φυσική έννοια ενός ονόματος είναι τοποθετημένη στα γράμματα και στις συλλαβές. "Κρατύλος ἀληθῆ λέγει λέγων φύσει τὰ ὀνόματα εἶναι τοῖς πράγμασι, καὶ οὐ πάντα δημιουργὸν ὀνομάτων εἶναι, ἀλλὰ μόνον ἐκεῖνον τὸν ἀποβλέποντα εἰς τὸ τῇ φύσει ὄνομα ὂν ἑκάστῳ καὶ δυνάμενον αὐτοῦ τὸ εἶδος τιθέναι εἴς τε τὰ γράμματα καὶ τὰς συλλαβάς." («Κρατύλος»390e.) πχ. στην λέξη «μέτρον» εκ του φυσικού της, διαβάστε, ανάλογα: ΜέΤΡον ~ ο αΡιΘΜός. ΜέΤΡον ~ ο ΡυΘΜός, ΡΥΘΜός ~ η (δια)ΜόΡΦωΣις,   ΡυΘΜόΣ ~ η ΣυΜΜεΤΡία. ΜέΤΡον ~ η ευΡυΘΜία. ΜέΤΡον ~ το αΠέΡιΤΤον. ΜέΤΡον ~ η ΜοΝάΔα. ΜέΤΡον ~ η ΜεΛωΔία  ίσως κ.ά.

Κάθε λέξη, λοιπόν, ως κατασκεύασμα, έχει μία δομή και σε κάθε λέξη, όπως και σε κάθε δομή, έχουμε έναν κεντρικό-βασικό πυρήνα των χαρακτηριστικών της. Ιστορικά, έγραφαν οι Έλληνες, προτού προσθέσουν και καταγράφουν και τα φωνήεντα του φωνητικού λόγου, με τα γραμματοσήματα εποχής: ΣΤ και αυτή, ανάλογα με τον χαρακτήρα του κειμένου μπορούσε να διαβαστεί: ΣίΤος, ΣιΤία, εΣΤία, άΣΤυ ή άΣΤεα, εΣΤί, ΣωΤήρ, αΣΤήρ κλπ., έγραφαν: ΤΛ, με ένα διπλό-σύνθετο γράμμα, οπότε δεν οριζότανε η σειρά του Τ και του Λ, και διαβάζανε αυτήν, ανάλογα: ΤέΛη, ΤεΛέω, άΛυΤα, ΛιΤών, αΛιΤών, αΛηΤών, Λύω Τα, Λύω έΤι, ΛηΤώος ή ΛηΤωίς, άΤΛας κλπ. Στις προς ανάλυσιν λέξεις, εμείς θα ακολουθήσουμε αυτήν την ιστορική τακτική πχ.  DauGhTeR ~ η ΘυΓάΤηΡ, TRaiN ~ το επί ΤΡοΧιώΝ κινούμενο όχημα, ΚιΝηΣεοΣΚόΠιον ~ CiNeMaSCoPe, αΛηΤών οίΚος ~ HoTeL, ‘RoCh ~ η ΚΡόΚη ~ ο ΧάΛιΚς κλπ. 

   Ο Πλάτωνας θα διατυπώσει το Θεώρημα του Κρατύλου, θα μιλήσει για την φυσική ορθότητα των ονομάτων του ελληνικού αλλά και του βαρβαρικού λόγου και θα μας ωθήσει στο να ανακαλύψουμε τον Κώδικα Γλωσσικής Παραγωγής και Εμπλουτισμού του Ανθρώπινου Λόγου και να τον διδάξουμε.

«ΚραΤύΛος φησίν όδε, ώ Σώκρατες, ονόματος ορθότητα είναι εκάστωι των όντων φύσει πεφυκυίαν και ού τούτο είναι όνομα ό άν τινες ξυνθέμενοι καλείν καλώσι, της αυτών φωνής μόριον επιφθεγγόμενοι, αλλά ορθότητά τινα των ονομάτων πεφυκέναι και Έλλησι και βαρβάροις την αυτήν άπασιν.» (Πλάτωνος Κρατύλος 383 Α).

Η Ελληνική Γλώσσα αλλά και αυτές των Βαρβάρων, εκ της φύσεώς τους, έχουν μίαν, την ίδια, ορθότητα. Η Ελληνική Γλώσσα, λοιπόν, ενιαία και αδιάσπαστη και ολοζώντανη, αποτελεί την Γλώσσα Αναφοράς του Πανανθρώπινου Λόγου!

The naming of things and meanings, according to the Pythagoreans, is a affair of Wise Masters and is not a common folk affair! Socrates claims the same and points out to Hermogenes  that the physical meaning of a name is placed in its letters and syllables. "Κρατύλος ἀληθῆ λέγει λέγων φύσει τὰ ὀνόματα εἶναι τοῖς πράγμασι, καὶ οὐ πάντα δημιουργὸν ὀνομάτων εἶναι, ἀλλὰ μόνον ἐκεῖνον τὸν ἀποβλέποντα εἰς τὸ τῇ φύσει ὄνομα ὂν ἑκάστῳ καὶ δυνάμενον αὐτοῦ τὸ εἶδος τιθέναι εἴς τε τὰ γράμματα καὶ τὰς συλλαβάς." ("Kratylos" 390e.) eg. in the word "meter" from its natural, read, accordingly: MeTeR ~ the number. MeTeR ~ the RhyThM (!), RhyThM ~ the FoRMaTion, RhyThMoS ~ the SyMmeTRy (!). ΜeΤeR ~ the euRyThMy (!). ΜeΤeR ~ the auSTeRe (!). ΜeΤeR ~ the UΝiT. ΜeΤeR ~ MeLoDy, maybe even more. 

Every word, then, as a construction, has a structure and in every word, as in every structure, we have a central core of its characteristics. Historically, the Greeks was writing, before adding and recording the vowels of the phonetic speech, with the stamps of the time: ΣΤ and depending on the character of the text could be read: ΣίΤος (wheat), ΣιΤία (foods), εΣΤία (Hestia), άΣΤυ ή άΣΤεα (CiTy or CiTies), εΣΤί (is), ΣωΤήρ ( Savior), αΣΤήρ (STaR) etc., They was writing: ΤΛ, with a double-compound letter, so the order of Τ and Λ was not defined, and they was reading it, respectively: ΤέΛη (fee), ΤεΛέω (calculate), άΛυΤα (unpaids fees), ΛιΤών (of supplications), αΛιΤών (of sea people), αΛηΤών (of travelers), Λύω Τα (I pay these), Λύω έΤι (I pay still), ΛηΤώος (Apollo) ή ΛηΤωίς (Artemis), άΤΛας (Atlas) etc. In the words to be analyzed, we will follow this historical tactic e.g. DauGhTeR ~ η ΘυΓάΤηΡ, TRaiN ~ το επί ΤΡοΧιώΝ κινούμενο όχημα, ΚιΝηΣεοΣΚόΠιον ~ CiNeMaSCoPe, αΛηΤών οίΚος ~ HoTeL, ‘RoCh ~ η ΚΡόΚη ~ ο ΧάΛιΚς κλπ.

 Plato will formulate the Theorem of Kratylos, will talk about the natural correctness of the names of the greek and the barbaric speech and will push us to discover the Code of Linguistic Production and Enrichment of the Human Speech and to teach it.

   «Oh Socrates, Cratylus argues that. The correctness of name of each one the beings, is planted naturally.  He says that the names they are natural and not conventional. And it is not this name which some have agreed to we call it so. But the names’s correctness is planted naturally and for Hellenes and for Barbarians, with the same way. There is a correctness in them, which is the same for Hellenes as for barbarians.» (Plato Cratylus 383 A)

The Greek language but also those of the Barbarians, by their nature have one, the same, correctness. Hellenic language, therefore, unified and unbreakable and alive, is the Reference Language of Written and Oral Ancient and Modern Pan-Human Word! 

► Οι Πυθαγόριοι, μία κλειστή Κοινότητα-Σχολή* φιλοσοφίας, πολιτικής, θρησκευτικής αγωγής, επιστημών και έρευνας εδίδασκαν το "ΤριΣυπόστατον του Λόγου", δηλαδή ότι σε κάθε μόριον του λόγου ενσωματώνονται: [Pythagoreans, a closed Community-School of philosophy, politics, religious education, of science and research, taught the "The Threefold of Panhuman Speech", that is, in each word of speech are incorporated:]

·      το οΜιΛόν = ΛόΓων έΠεα.

[the SPeecH = ήΧος έΠους.]

·      το ΣηΜαίΝοΝ = η διά των ΣηΜείων ειΚών των εΝΝοιών ή η διά των ΣηΜείων ο ήΧος των εΝΝοιών, ο φορέας της σημασίας μιάς έννοιας και το ΣηΜαιΝόΜεΝοΝ  ~ η ΣηΜαιΝόΜεΝη έΝΝοια, η ίδια η σημασία μιάς έννοιας.

[Something signifier a concept and the same concept that is signaled.]

·      το ΚΡυΠΤόν = η εΤυΜοΛοΓία ~ το ΔοΜιΚόΝ ή της ΔοΜής των εΝΝοιών άΚος.

[the CRyPTo = eTyMoLoGy.] 

…………………….

* Ιδρύθηκε από το Πυθαγόρα τον Σάμιο τον 6ο αιώνα πΧ. στον Κρότωνα της Μεγάλης Ελλάδος (σήμερα, της Κάτω Ιταλίας). [It was founded by Pythagoras of Samos in the 6th century BC. in Croton of Great Greece (today, of Lower Italy.]

► Ο Κώδικας Γλωσσικής Παραγωγής και Εμπλουτισμού του Ανθρώπινου Λόγου έχει στην φαρέτρα του νέα δυναμικά, ξεχασμένα εργαλεία! Οι γλωσσολόγοι, επιμένουν να αγνοούν τα κεκρυμμένα γράμματα των δασυνομένων λέξεων της ελληνικής, την ίδια στιγμή που άλλες γλώσσες τα καταγράφουν! Λένε, η τραχιά αναπνοή, το δασὺ πνεύμα ή η δασεία, ήταν ένα διακριτικό σημάδι που χρησιμοποιούσαν για να δείξουν οι αρχαίοι την παρουσία ενός ήχου Χ πριν από ένα φωνήεν, δίφθογγο ή πρίν από το Ρ!

Οι δασείες, συνήθως, αποτελούν βασικά δομικά υλικά των λέξεων και όχι σημεία χρωματισμού του προφορικού λόγου.

Το σημείον του δασέως πνεύματος επισημαίνει μία σειρά από αρχικά, κεκρυμμένα γράμματα και, σύμφωνα και με τους Έλληνες και τα εν χρήσει Λεξικά των Ευρωπαίων, αποτελεί ένα αρχικό Σ ή ένα ουρανικό Κ,Γ,Χ ή, ακόμη, ένα χειλικό Β,Π,Φ όπως στα παραδείγματα: SuPeR ~ ‘υΠέΡ, ‘Ram ~ ΚΡιός, ‘RiSe ~ έΓεΡΣις, GReeCe ~ ‘εΛΛάΣ, ‘υαΛιΝον ~ ΓυάΛιΝο, Hellenic ~ ‘εΛΛηΝιΚός, ‘RoCh ~ ΚΡόΚη, ‘RocH ~ ΒΡάΧος, ‘ΡόΔον ~ ΒΡόδον, ‘Ρούς ~ ΒΡούς > έΒΡος ποταμός της Ελληνικής Χερσονήσου αλλά και της Ιβηρικής, ‘Ρούς του άΣΤεως της Σπάρτης ~ ο εΒΡώΤαΣ κτλ.

Δασύνονται όλες οι λέξεις που αρχίζουν από Υψιλον και από Ρώ και επειδή εκ του Ρώ, δασύνονται και αυτές που αρχίζουν από Νί και Λάμδα, συμπληρώνουμε εμείς! πχ.‘New ~ ΚαιΝός ενώ New ~ Νέος, ‘Λαός ~ αΓέΛη ενώ ΛαόΣ ~ όΜιΛος, ‘ΝέΜω ~ οιΚοΝοΜώ, ‘ΝέΜω ~ ΜοιΡάΣΣω[ζ] κλπ.

The Code of Linguistic Production and Enrichment of the Human Speech  has, now, new dynamic, forgotten tools! Linguists insist and ignore the hidden letters of the greek words, at the same time that other languages record them! They say, the rough breathing (δασὺ πνεῦμα or δασεῖα - daseîa) character, is a diacritical mark used to indicate the presence of an H sound before a vowel, diphthong or before the R.

The rough breathing (δασὺ πνεῦμα), usually, is a basic building block of words and not a point of coloration of oral speech.

The sign of rough breathing (δασὺ πνεῦμα), points out a series of initial, hidden letters and, according to the Greeks and the dictionaries of Europeans, it is an initial S or a palatal consonant Κ, Γ, Χ or a labial consonant B, Π, Φ as in the examples: SuPeR ~ ‘υΠέΡ, ‘Ram ~ ΚΡιός, ‘RiSe ~ έΓεΡΣις, GReeCe ~ ‘εΛΛάΣ, ‘υαΛιΝον ~ ΓυάΛιΝον (of glass), Hellenic ~ ‘εΛΛηΝιΚός, ‘RoCh ~ ΚΡόΚη, ‘RocH ~ ΒΡάΧος, ‘ΡόΔον ~ ΒΡόδον (rose), ‘Ρούς ~ ΒΡούς > έΒΡος ποταμός της Ελληνικής Χερσονήσου αλλά και της Ιβηρικής (river of the Greek but also of the Iberian peninsula), ‘Ρούς του άΣΤεως της Σπάρτης ~ ο εΒΡώΤαΣ (river of the city of Sparta - Evrotas) etc.

All the words that start from Ypsilon and Ro and because from Ro, and those that start from Ni and Lambda get, also, rough breathing (δασὺ πνεῦμα). eg ‘New ~ ΚαιΝός while New ~ Νέος, ‘Λαός ~ αΓέΛη (herd, people) etc.

►  Οι γνωστές τροπές των συμφώνων αλλά και οι... άγνωστες, όπως και οι τροπές μερικών φωνηέντων, υποτιμημένες σήμερα, αποτελούν ένα ακόμη δυναμικό εργαλείο που οδηγεί κατ’ ευθείαν στην εσωτερική δομή του λόγου! Αυτές οι τροπές αποτελούν τις βασικές ΚΛΕΙΔΕΣ - ΚΩΔΙΚΕΣ Παραγωγής & Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου».

The well-known but and the... unknowns modifications of consonants, like and those of some vowels, underestimated, today, are another dynamic tool that leads directly to the internal structure of speech! These modifications are the main CODES - KEYS to the Production & Enrichment of PanHuman Speech». 

ΔΙΑΛΕΞΕ μία ΚΛΕΙΔΑ

– CHOOSE a KEY –

 

► Χωρίς Ιδιαίτερη Κλείδα 

☛ https://greekglossiccode.blogspot.com/2020/04/blog-post.html

► Η Κλείδα  ι ~ Κ ~ Γ ~ Χ ☛ https://greekglossiccode.blogspot.com/2020/03/blog-post_63.html

► Η Κλείδα Τ ~ Δ ~ Θ ☛ https://greekglossiccode.blogspot.com/2020/03/blog-post_6.html

► Η Κλείδα Π ~ Β ~ Φ ☛ https://greekglossiccode.blogspot.com/2020/03/blog-post_33.html

► Η Κλείδα Λ ~ Ν ~ Ρ ☛ https://greekglossiccode.blogspot.com/2020/03/blog-post_7.html

► Η Κλείδα Π ~ Μ (όΠΠατα ~ όΜΜατα) ☛ https://greekglossiccode.blogspot.com/2020/03/blog-post_88.html

► Η Κλείδα Σ ~ Μ ☛ https://greekglossiccode.blogspot.com/2020/03/blog-post_23.html

► Η Κλείδα ΣΣ ~ θ, ζ, χ ☛ https://greekglossiccode.blogspot.com/2020/03/blog-post_73.html

► Η Κλείδα ΣΣ ~ ΤΤ ~ ΣΤ ☛ https://greekglossiccode.blogspot.com/2020/03/blog-post_84.html

► Η Κλείδα Δασεία ‘ ~ Σ, Κ, Γ, Χ, Β ☛ https://greekglossiccode.blogspot.com/2020/03/blog-post_54.html

► Η Κλείδα Φ ~ Θ ☛ https://greekglossiccode.blogspot.com/2020/03/blog-post_55.html

► Η Κλείδα Π ~ Κ ☛ https://greekglossiccode.blogspot.com/2020/03/blog-post_66.html

► Η Κλείδα Υ ~ Μ (οΥ ~ Μη)      ☛ https://greekglossiccode.blogspot.com/2020/03/u-u.html

► Η Κλείδα W ~ Σ, Μ, Γ ☛ https://greekglossiccode.blogspot.com/2020/03/w.html

► Η Κλείδα …………. ☛ ……προσεχώς….

 ► Η Γραφή ενός κειμένου από αριστερά προς τα δεξιά αλλά και αντιστρόφως ή βουστροφηδόν, μας βάζει στην ιδέα να... διαβάζουμε και τις λέξεις με τους ίδιους τρόπους, με την ελπίδα ότι είναι δυνατόν σε κάποιες από αυτές να αποκαλύψουμε κρυπτόν σχετικόν τι. (Οι λέξεις ή τμήματά τους που διαβάζονται αντιστρόφως θα εμφανίζονται με υπογράμμιση) 

πχ. FoRMa ~ η ΜοΡΦή, ΚΡέαΣ ~ η ΣάΡΚα, ΜύΡον ~ το άΡωΜα, ΜεΤΡάω ~ αΡιΘΜώ, ΜέΤΡον ~ ο αΡιΘΜός, ΜέΤΡον ~ ο ΡυΘΜός, iSKeNDeR ~ ιΣΚεΝΝΤέΡ ~ ο αΛέΚΣαΝΔΡος, oXyNGeN ~ oΚSyNGeN ~ το ΣΚωΡιοΓόΝον αέριον.

The writing of a text from left to right but also vice versa or boustrophedon, puts us in the idea to... read the words in the same ways, in the hope that it is possible we, in some of them, to discover something hidden. (The words or parts of them that are read in reverse will be underlined)

eg. FoRMa ~ η ΜοΡΦή, ΚΡέαΣ ~ η ΣάΡΚα (meat), ΜύΡον ~ το άΡωΜα (perfume), ΜεΤΡάω ~ αΡιΘΜώ (numerate), ΜέΤΡον ~ ο αΡιΘΜός (number), ΜέΤΡον ~ ο ΡυΘΜός (rhythm), iSKeNDeR ~ ιΣΚεΝΝΤέΡ ~ ο αΛέΚΣαΝΔΡος, oXyNGeN ~ oΚSyNGeN ~ το ΣΚωΡιοΓόΝον αέριον (the gas that generates rust).

► Συνήθης είναι η πολυσημία πολλών λέξεων και σε όλες τις γλώσσες την συναντάμε. Πολλές λέξεις φέρουν το δικό τους πολλαπλό εννοιολογικό φορτίο. Η πολυσημία αυτών των λέξεων, ενώ φαίνεται να οφείλεται στην χρήση τους ανά τις περιοχές, τους χρήστες της ή τις χρονικές περιόδους κυκλοφορίας τους, στις περισσότερες περιπτώσεις οφείλεται στην δομή των ίδιων των λέξεων και την δυναμική, κάθε φορά των μορίων τους. Με τα παραπάνω εργαλεία μας, η πολυσημία ανακαλύπτεται και αναγιγνώσκεται και ετυμολογείται!

The polysemy of many words is found in all languages. Many words have their own multiple conceptual cargo. The polysemy of these words, while it seems apparently,  to be due to their use in different places, different users or different periods, in most cases it is due to the structure of the words themselves and the dynamics, each time of their molecules. With our above tools, the polysemy is discovered and read and is etymologized!

πχ. eg.

       ΓΛώΣΣα ~ η ΛείΧουΣα.

       ΓΛώΣΣα ~ η ΛέΓουΣα. ΛέΓων ειΜί ~ οΜιΛώ. ΛόΓοΣ ~ η οΜιΛία, το οΜιΛείν. οΜιΛία ~ η ΡήΣις. οΜιΛία ~ η ΛέΓουΣα. ‘οΜιΛία ~ η ΣυνέΛευΣις. ‘οΜιΛία ~ ο ΣύΛΛοΓοΣ. οΜιΛία ~ ο όΜιΛος ~ η οΜήΓυΡις. οΜιΛηΤόΣ ~ ο ΠΡοΣιΤόΣ.  ΛόΓοΣ ~ η αΓόΡευΣις. ΛόΓοΣ ~ η ΡήΣις. ΡηΤόν ~ το ΡηΘέν. ‘ΡηΤόν ~ το ΛεΧΘέν. ‘ΡηΤέον ~ το ΛεΚΤέον. ‘ΡηΤήΡ ~ ο ΡήΤωΡ. ‘ΡηΤήρ ~ ο αΓοΡηΤής.

       ΓΛώΣΣα ~ Ση οΜιΛούΣα. ΓΛώΣΣα ~ ο ΛόΓοΣ. ΓΛώΣΣα ~ ο ιΣΤός του ΛόΓου (ΣΣ~ΣΤ~ΤΤ).

WoRd ~ ΓουόRd ~ ο ΛόΓος. WoRD ~ ΓουόRD ~ Το ΛέΓειν. WoRD ~ ΓουόRD ~ ο ΔιάΛοΓος.

PaRTy ~ το ΜεΡίΔιον ή ΜέΡος Τι, PaRTΥ ~ ΜεΛωΔίας ήΜαρ, PaRTY ~ ΠαΡέα ευΘυΜίας, PaRTY ~ όΜιΛος ευΘυΜίας, 

GLoBe ~ ΒώΛος Γης (the earth sphere) while ΒώΛος ηΛίου ~ aPoLLo (the sun sphere)

GLoBe ~ η υΦήΛιος Γη (the earth under the sun), gLoBe ~ μΠάΛα ή ΒώΛος. ΜΠάΛα ~ ΣΒώΛος. ΜΠάΛα ~ ΣΦαίΡα ( sphere). gLoBe ~ BaLL, BuLLet. GLoBe ~ ΒοΛίς, ΒόΛι (projectile). ΒοΛίΣ ~ το ΒΛήΜα (projectile). 

ΜεΤΡάω ~ αΡιΘΜώ. αΡιΘΜώ ~ αΡιΣΣΜώ ~ (υπο)ΛοΓίΣΣω [ζ].

αΡίΘΜηΜα ~ ο αΡιΘΜόΣ. αΡίΘΜηΜα ~ η αΡιΘΜηΣις. αΡιΘΜηΣις ~ η ΜέΤΡηΣις.

ΜέΤΡον ~ ο αΡιΘΜός.

ΜέΤΡον (μουσική, ποίηση) ~ ο ΡυΘΜός. ΡυΘΜόΣ ~ η ΣυΜΜεΤΡία.

ΜέΤΡον ~ η ΜοΝάΔα μετρήσεως. με ΜέΤΡον ~ ΣυΝεΤώς, με ΜέΤΡον ~ ΛιΤώΣ.

άΜεΤΡον ~ το αΠείΡαΤον. αΠείΡαΤον ~ άΠειΡον ό,Τι. άΠειΡοΣ ~ ο αΠειΡέΣιος. αΠείΡαΤον ~ το αΠείΡανΤον. αΠείΡαΤοΣ ~ η ΠαΡΣΣέΝος [θ]. αΠείΡαΝΤον ~ το αΠέΡαΝΤον.  άΜεΤΡος ~ ο άΡΡηΤοΣ. άΡΡηΤος ~ ο Νη ΡηΘείς. άΜεΤΡον ~ το ΠΛήΘος. αΡιΘΜηΤός ~ ΡηΤόΣ Τις.

► Η ΓΡαΜΜαΤιΚή ~ του ΛόΓοΥ ΠοιηΤιΚή τέχνη.

     Grammar ~ Poetic art of speech.

     Η ΓΡαΜΜαΤιΚή ~ η οιΚοΔοΜούΣα τον ΛόΓον

     Η ΓΡαΜΜαΤιΚή ~ η των ΛέΚΣεων ΠοιηΤιΚή.

ΛέΞις ~ ΛέΚΣις ~ ο ΛόΓοΣ. ΛέΚΣις ~ η οΜιΛία. Λέξις ένα αυτόνομο, με συγκεκριμένη σημασία, μόριον του λόγου.

ΓΡάΜΜα ~ ΣηΜείον του ΛόΓου.

ΓΡάΜΜα ~ ήΧων ΣηΜείον, ήχων του φωνητικού λόγου.

ΓΡάΜΜα ~ ειΚόΝιΣΜα ή ειΚοΝοΠοίηΜα των ήχων, μία εικόνα που κωδικοποιεί έναν συγκεκριμένο ήχο του φωνητικού λόγου. Οι ΓΡαΜΜές ~ τα ίΧΝη ΣηΜείων δεν σχετίζονται με τα γράμματα του λόγου.

Letters ~ sonic signs for the writting of a word.

Letters ~ painted images of the vocal speech

ΓΡάΦω ~ ειΚοΝοΠοιώ τον φωνητικόν λόγο.

I write ~ I paint images of the vocal speech

ΓΡάΦω ~ ΓΛύΦω επί υλικού ΚείΜεΝα ~ ειΚόΝεΣ του φωνητικού λόγου. ΓΡαΦίς ~ η ΓΛυΦίς,  ΓΛύΦω ~ ΛαΚσέΒω ~ ΛαΞεύω. ΓΡάΦηΜα ~ το ειΚοΝοΠοίηΜα.

I write ~ I sculpture on material. I WRiTe ~ εΓώ ΧαΡάΤΤω ~ ΧαΡάΖω ~ I iNCiSe ~ (απ)ειΚοΝίΣσω [ζ].

‘ΡήΜα ~ ο ΛόΓοΣ. ‘ΡήΜα ~ η ΛέΚΣις. ‘ΡήΜα ~ ΒΡήΜα ~ το ΦώΝηΜα. ‘ΡήΜα ~ το ΛέΧΣΣέν [θ]. ‘ΡήΜα ~ έΠος του ΛόΓου. ‘ΡήΜαΤα ~ ΛόΓοι ΠοιηΤών.

► Οι εγγράμματοι Γραμματικοί, στην αρχαιότητα, χειριστές της Γραφής & Αναγνώσεως του λόγου, ως ασχολούμενοι με την τέχνη του λόγου, κριτικοί και ερμηνευτές, υπενθύμιζαν ή επαναπροσδιόριζαν και κατέγραφαν την σημασία των ήδη γνωστών λέξεων αλλά και εισηγούντο νέες λέξεις-έννοιες για την κάλυψη σχετικών αναγκών. Χάθηκαν οι Γραμματικοί, ιστορικά, και εμφανίστηκαν οι Λεξικογράφοι! Οι μεν πρώτοι εισηγούντο την χρήση λέξεων-εννοιών με την ερμηνεία τους οι άλλοι, οι σύγχρονοι, δεν επινοούν, ισχυρίζονται ότι καταγράφουν λέξεις-έννοιες.

The literate Grammarians, in antiquity, operators of the Writing & Reading of Speech, as engaged in the art of speech, critics and interpreters, they was reminding or was redefining and recorded the meaning of already known words but also suggested new words-concepts for to meet new relevant needs. The Grammarians, historically, disappeared and the Lexicographers appeared. The first ones suggested the use of words-concepts with their interpretation, the modern Lexicographers ones, do not invent, they claim, simply, that they record words-concepts, words collected from the lips of peoples.

► Δεν είμαστε σοφοί, ούτε είμαστε σοφώτεροι από τους αρχαίους Έλληνες! Έχουμε, όμως δύο πλεονεκτήματα. Το πρώτο ότι είμαστε, κατευθείαν, απόγονοί τους και το δεύτερο ότι έχουμε μπροστά μας, όλων αυτών και των σχολιαστών τους, όλες τις διδασκαλίες, όσων, όσες και όπως διασώθηκαν.

Μπροστά σε αυτόν τον πλούτο, οι Νεοέλληνες, από αβελτηρία, ασφυκτιούμε. Εμείς οι ΝεοΈλληνες έχουμε τους δικούς μας διδασκάλους, τουλάχιστον για τα γλωσσικά, δεν είχαμε την χρείαν της διδασκαλίας αλλόγλωσσων διδασκάλων... Χωρίς την αυτοπεποίθηση, άγονοι και άκλεροι, αβασάνιστα, με ελαφράν την καρδία, υιοθετούμε των αλλόφωνων... διδασκάλων μας τις αλλοπρόσαλλες διδαχές... και αυτό μας λυπεί. (Πάς αΛΛόΦωΝος ~ ΒάΡΒαΡος κατά τον Ηρόδοτον!)

We are not wise nor are we wiser than the ancient Greeks! But we have two advantages. The first is that we are, directly, their descendants and the second that we have before us, everything from them and from their commentators, all the teachings, of those who were rescued. In the face of this wealth, we suffocate, the New Greeks. We Modern Greeks have our own teachers. At least for the glossics, we did not need the teaching of foreign teachers. Without self-confidence, barrens and helpless, without hesitation, with a light heart, we adopt the strange teachings of them, those who do not know and who do not speak greek. And that ails us. [every allophone ~ BaRBaRian, according to Herodotus!]

=============================

Στις ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ, παραπάνω, χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία του "Κώδικα της Γλωσσικής Παραγωγής και του Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου".

ΚΛΕΙΔΕΣ - ΚΩΔΙΚΕΣ Παραγωγής & Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου

https://greekglossiccode.blogspot.com/p/blog-page.html

At the RELEVANT ANALYZES, above, were used data from: "The Code of Linguistic Production and Enrichment of Panhuman Speech"

CODES - KEYS to the Production & Enrichment of PanHuman Speech  

https://greekglossiccode.blogspot.com/p/blog-page.html

 

Κατεβάστε - Μελετήστε - Διαδώστε το

Download it – Study it – Spread it

 

– Διότι, μερικές υποθέσεις της Ανθρωπότητος

είναι καθαρά Ελληνικές υποθέσεις,

είπε ο Προφύτης! –

(Προφύτης = ο Προφυτεύων,

ο καλλιεργών το έδαφος για την φύτευση, μεταφορικά, ο Υπονομευτής) 

Because, some affairs of Humanity

is purely Greek affairs

 – said the Prophytis! –

 (Prophytis = Who cultivates the soil for the planting,  metaphorically, the Underminer.)

 

ΑΜ 376

                                  

........

......

▲ ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ▲