Η έρευνά μας βασίζεται στην Γραμματική-Δομική Ανάλυση του Κώδικα της Γλωσσικής Παραγωγής και του Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου [Our research is based on Grammar-Structural Analysis of the Code of Language Production and Enrichment of the Pan-Human Speech]
Βασικές Κλείδες του Κώδικα Παραγωγής & Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου, για την Γραμματική-Δομική Ανάλυση των μορίων του λόγου που εδώ επιχειρούμε, αποτελούν οι γνωστές και... μη γνωστές "Τροπές Συμφώνων τε και Φωνηέντων", το "Δασύ Πνεύμα" που μας επισημαίνει μια σειρά από αρχικά... κρυμμένα γράμματα πρό των γνωστών δασυνόμενων λέξεων αλλά και πρό αυτών που αρχίζουν από Υ, Ρ, Ν, και Λ, καθώς και ένα... χαμένο, το υπογεγραμμένο ι.
ΠεΛαΣΓός ~ ο ΠεΛάΓιοΣ λαός.
αΧαιός ~ ο ωΓύΓιος λαός.
ΔαΝαός ~ ο αΛίΤης λαός.
ΔαΝαός ~ ο ΝόΤιος λαός.
αιΓαίον ~ το ωΓύΓιον πέλαγος.
ΔωΡιείς ~ οι ΝόΤιοι.
ΔωΡιείς ~ οι αΚΡίΤες.
ΔωΡιείς ~ οι ΔαΝαοί.
ίωΝεΣ ~ οι εΚς ΊωΝοΣ της μυθολογίας των Ελλήνων. Ο Ίων υιός του ΞούΘου. ΞούΘοι ~ οι έΞωΘεΝ ~ οι εΞώΤεΡοι του λαού των Ελλήνων, ανατολικά.
ΠΝεύΜα ~ το εΠιΝόηΜα! Πνευματικός Κόσμος ο Κόσμος των επινοημάτων! Πνεύματα οι Θεοί, πνεύματα και οι Ιδέες και ο άΝΘΡωΠος ~ όΝ Το ΝοήΜον!
Υπέρτατος ΘεόΣ ~ ο ΔοΜών ~ ο ΠοιηΤής των πάντων! ΘεοΛοΓία ~ η ΘεοΓοΝία!
Για τους ‘Λαούς της αΛός* αλλά και για όλους τους λαούς της Υφηλίου γης υπέρτατος Θεός ο ‘ήΛιος ~ ΒήΛιος, ο ΒώΛος του ηΛίου ~ ο αΠόΛΛων και η ΣεΛήΝη ~ η άΛως της ΜήΝης! Για τους Αιγυπτίους, Θεός ο ‘ήΛιος ~ ΣήΛιος ~ όΣιΡις, όΣιΡιΣ ~ ο ΜίΝως των άΜΜων, ο ΣΣεός των άΜΜων, ο Δίας-ΔεΦς των άΜΜων, το έΔαΦος των άΜΜων και η ΣΣεά ~ ίΣιΣ, η άΝαΣΣα ~ ΣΣέαιΝα ~ η ΜήΝη, η ΣεΛήΝη, η ΛηΤωίΣ ~ άΡΤεΜις με τα χίλια ονόματα. Για τους ανατολίτες Θεός ο ΒαάΛ ~ ο ΒώΛος του ηλίου, ο ΛηΤώος και η ΛηΤωίΣ ~ η άΡΤεΜις, η ιΣΤάΡ ~ η άΡΤεΜις. Ένας Θεός και μία Θέαινα, ΠαίΔεΣ ~ ΠοιήΜαΤα του ουράνιου ΘόΛου ~ της ΛηΤούς! *[‘αΛός Λαός ~ ο ‘έΛΛην, από Δευκαλίωνος.]
Οι Έλληνες του Αιγαιακού και του ΠεριΑιγαιακού χώρου, στο κατώφλι της πρώτης προ-χριστιανικής χιλιετίας θα υποβιβάσουν τον Θεόν Ήλιον των ΠανΕλλήνων, τον επουράνιον και θα αναδείξουν ως ύπατον, πατέρα των αΘαΝάΤων ~ ΘεώΝ-ιΔεών και των θνητών ανθρώπων το έΔαΦος της Γής, εκεί που θα στηρίξουν τα πόδια τους, οι γιγάντιοι εκείνοι, και θα μεγαλουργήσουν! Στην συνέχεια, τελειώνοντας εκείνη η χιλιετία, η Ρώμη, Ελληνίδα και η Ρώμη, θα επενδύσει στο ξίφος της, και, όταν βάλλει το πόδι της στην Ανατολή, θα συντάξει το Νέο της Αυτοκρατορικό Δόγμα και θα ονειρευτεί να βασιλεύει εις τον αιώνα τον άπαντα, κατασυκοφαντώντας και καταγκρεμίζοντας τον Αρχαίον Κόσμο. Θα αναστήσει από τον Άδη, τον θεοποιημένον, κάποτε, Μέγαν Αλέξανδρον και τους Αποστόλους της Θεοποιήσεως του, τον ΣάΡ-ΠαΛον** του Μαχάτα και τον ΣάΡ-ΠαΛον τον Βεροιαίον, και θα… χαρίσει στην ανθρωπότητα τον Νέον, εξ αποκαλύψεως Θεόν, για Ρωμαίους και υποτελείς Ρωμιούς. Στην αγωνία της, η Νέα Ρώμη, να απαντήσει για την αργοπορία του ζώντος Θεού να ελθεί και να σώσει τον άνθρωπο, υιοθέτησε την εβραϊκή προσδοκία ενός εθνικού Μεσσία, πλαστογράφησε τον Μ. Αλέξανδρο, τον γεννηθέντα ειΣ ΠέΛΛαν, και τον παρουσίασε ως παγκόσμιον, υπερεθνικόν, πανανθρώπινον Μεσσία-Σωτήρα του γένους των ανθρώπων! **[ΣάΡΠαΛος ~ ο ΣαούΛ ΠαύΛος της ΕβραιοΧριστιανικής θεολογίας.]
Εν αρχή ήν ο Έλλην Λόγος! έΛΛην ~ ο Λαός της αΛός από Δευκαλίωνος!
Κατά τους Έλληνες, ο ΠαΤήρ τινός ~ ΠοιηΤής του ονομάζεται! Θεός δε ο υπέρτατος Ποιητής! ΘεόΣ (δε) ~ ο ΔοΜών το συνΠαν και τα μέρη του σύνΠαντος κόσμου, του Κόσμου ΤέΚΤων ~ ο ΤιΤάν. Δηλαδή, Θεός ο πατήρ δι’ ου τα πάντα εγένοντο!
ΘεοΛοΓία ~ η ΘεοΓοΝία!
ΘεόΣ ~ ο ΔοΜών τον κόσμον αλλά και ΘεόΣ ~ ΔεύΣ ή ΔίαΣ, ΘεύΣ ~ ο ΘεόΣ, ΘεύΣ ~ ο ΔεύΣ. ΘέαιΝα ~ Θεός ΓυΝή όπως και ΘεόΣ ~το ΦώΣ. ΘεόΣ ~ ο ΔαίΜων, ΔαίΜωΝ ~ Το ΜοιΡαίον, ΜοίΡα ~ η ΠοΡεία του βίου, ΜοίΡα ~ το ΠΡοιΚώον του βίου, Βίου το ειΜαΡΜέΝον ~ το ΠεΠΡωΜέΝον. ΔαίΜων ~ ο ΘεόΣ. ΔαίΜωΝ ~ Το ΜοιΡαίον. ΔαίΜων ~ ο ΔαήΜων. ΔαήΜων ~ ο ειΔήΜων. ειΔήΜωΝ ~ ο ΓΝώΣΤης. ΔαίΜων ~ ο ειΔιΚόΣ. ΔαίΜωΝ ~ ο ΔιάΒοΛος. ΔαίΜωΝ ~ ΤύΧης εΥΝοια. ΔάιοΝ ~ το άΘΛιον
Φύσεις τα δημιουργήματα της φύσεως, οι άπειροι αρχαίοι Θεοί! Εν αρχή, τις ΦύΣεις ~ ΘεούΣ τις ονόμασε ο έλλογος άνθρωπος. ΘεϊΚόΣ ~ ο ΦυΣιΚός! Κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν του "έπλασε" τους Θεούς του ο άνθρωπος. ΦύΣις ~ η ΠοιούΣα τα πάντα. ΦύΣις ~ ο ΘεόΣ. ηΡιΚεΠαίοΣ ~ ο αΡΧιΚώς ΠοιηΣΣείς [θ], ο Φάνης, ο Διόνυσος. ΦάΝης ~ ο ΦαίΝων ήλιος. ΦάΝης ~ ο ΠοιώΝ ό,τι δήποτε, ο Δημιουργός. ΠΝεύΜαΤα ~ τα εΠιΝοήΜαΤα και οι Θεοί πνεύματα είναι! Ανέκαθεν, κατ’ εικόναν και καθ’ ομοίωσίν τους εποίουν οι πολυμήχανοι άνθρωποι και... χρησίμους τους θεούς τους
ΘεόΤης ~ η ιΔιόΤης, ο κεντρικός πυρήνας κάθε πράγματος ή έννοιας. (σύμφωνα με τους α νε πα νά λη πτους Έλληνες!) πχ. Δεύς ~ ΔέΦς ~ το έΔαΦος, Δίας ~ ο αιΘήρ, Δίας ~ ηΓάΘεος, Δίας ~ ο αΓαΘίας, Δίας ~ ο Θεός της Γής, ΔιώΝη ~ Διός ΓυΝη, ΔιώΝη ~ Θεά ωΚεαΝίς, ΠόΝΤοΣ ~ ο ΠοΣειΔώΝ, Θεά ή ίΔιον των ΣιΤηΡών ~ η ΔήΜηΤΡα, ΣίΤου ΘέαιΝα ~ η ΔήΜηΤΡα, αΠόΛΛων ~ ο ΒώΛος του ηΛίου, αΘηΝά ~ η αΣΣήΝη ~ η ΣύΝεΣις, κλπ. ΘεόΤης ~ Θεού ίΔιον.
ΤοΤέΜ ~ η ΘεόΤηΣ ζώων, φυτών ή αντικειμένων των Ινδιάνων. ιΝΔιάΝοι ~ τα ΓέΝη Των ΓηΓεΝών της Αμερικανικής Ηπείρου.
ΘεόΣ ~ ο ΔαίΜων και ΘεόΣ ~ το ήΘοΣ, κατά τον Ηράκλειτον!
ΘεοΣεΒής ~ ο εΦΣεΒής.
οΡΦεύς ~ ο οΡΦίας ~ ο ΘεοΛόΓος. οΡΦεΥΣ ~ ο ΦιΛόΜουΣος. οΡΦεύς ~ ο ΘΡάξ. ΘΡάΚη ~ Γη του ΝόΤου της ΒεΛΛηΝιΚής χερσονήσου.
ΘΡηΣΚεία ~ ευΜέΝειας Θεών αΓωΓή, ΘΡηΣΚεία ~ η ΘεαΡέΣΚεια, ΘΡηΣΚεία ~ η ΘεοΛοΓούΣα διδασκαλία, για τους φιλελεύθερους, ανθρωπιστές, δημοκρατικούς και του πνεύματος τους Έλληνες, προτού αυτοί δια ροπάλου... ενστερνιστούν το ΕβραιοΧριστιανικό Δώρο της Ρωμαιοκρατίας.
ΛαΤΡεία (θεών) ~ των ΛιΤών έΡΓα ή ΛαΤΡεία ~ η ΛειΤουΡΓία.
ΛαΤΡεύω ~ ΛαΤΡέΒω ~ υΠηΡεΤώ Ναούς ή ιεΡά.
‘ΛαΤΡεΥω ~ ΒΛαΤΡεΥω ~ υΠηΡεΤώΝ ειΜί.
‘ΛαΤΡεΥω ~ ΚαΛώ Την ευΜέΝειαν των θεών.
εΚΚΛηΣία ~ οίΚος (παρα)ΚΛήΣεων. εΚΚΛηΣία ~ οίΚος αΓοΡάΣ. εΚΚΛηΣΣία ~ οίΚος ευΧαΡιΣΤών. εΚΚΛηΣία ~ οίΚος ιΚεΣιώΝ. εΚΚΛηΣία ~ οίΚος (συν)εΛεύΣεων. εΚΚΛηΣία ~ οίΚος οΜιΛιών, συνελεύσεων, συνεδρίων. ΣυΝέΛευΣις ~ η ΣυΝεύΡεΣις ατόμων ομίλου. οΜήΓυΡις ~ ο όΜιΛος. όΜιΛοΣ ~ η ΣυνέΛευΣις. ‘όΜιΛοΣ ~ η ΣυνέΛεΥΣις.
ΜαΝΤιΚή ~ η ΠεΡί Θεών αΓωΓή. ΜαΝΤεΥω ~ ΠΡοΜηΘεύω.
ΤΖαΜί ~ ΤΣΣαΜί ~ Του ΣΣεοΥ οίΚος ή CaMil ~ ιΚεΣιών οίΚος.
αΜαΡΤία ~ η εΚΤΡοΠή είτε αΜαΡΤία ~ Πάν ΛάΘος , αΜαΡΤία ~ Το ΛάΣΣος [θ] είτε αΜαΡΤία ~ ο ΣαΤαΝάς, η προσωποποίηση του λάθους. ήΜαΡΤοΝ ~ PaRDoN (στα γαλλικά).
ΠΝεύΜα ~ το εΠιΝόηΜα και ΠΝευΜαΤικός Κόσμος = ο Κόσμος των εΠιΝοηΜάΤων!! Ανεξαιρέτως, όλες οι θρησκείες είναι επινοήματα... και εξετάζεται το πόσον επικίνδυνες ή επωφελείς ήταν/είναι για τον άνθρωπο και την ζωή των ανθρώπων. Υπάρχουν και έχουν υπάρξει Θρησκείες, απατεώνων επινοήματα, ύβρις για τον έλλογον Άνθρωπο και εγκληματικές για την Ανθρωπότητα. [Και για να μην χάσει και την άλλη του έννοια το ΠΝεύΜα ~ ο ήΠιος άΝεΜος δηλαδή, οι θρησκείες είναι ό,τι νομίζουν ή ό,τι δεν νομίζουν οι ευΠειΘείΣ ~ ΠιΣΤοί τους και... ήπιος άνεμος, αέρας κοπανιστός δηλαδή, για τους άλλους, τους... ασυγκίνητους απίστους!]
Ο ΚοίοΣ ~ αΚών ηΓεΜών, των κορυφών άρχων και η ΦοίΒη ~ των υΠέρΓειων Θεά θα γεννήσουν την ΛηΤώ = του Διός την άΛω, τον ορίζοντα, την ‘ΛηΤώ ~ των οΡέων τον όΧΘον που εξεγέννησε, και συνεχίζει να γεννά, τον Απόλλωνα Ήλιο και την Άρτεμι Μήνη. ΛηΤώ ~ ο ΘόΛος ο ουράνιος, η οποία με την σειρά της θα γεννήσει τον ΒώΛο του ηΛίου ~ τον αΠόΛΛωνα ή αΠόΛΛων ~ η ΒάΛως του ηΛίου ~ η ‘άΛως του ηΛίου και της ΜήΝης την άΛω ~ την ΣεΛήΝη την δίδυμη αδελφή του την άΡΤεΜιν ~ την ΠόΤΝια των θηρών. Η ‘ΛηΤώ ~ ΚοιαΝΤίς. ΔηΛιάΣ ~ η άΡΤεΜις. άΡΤεΜις ~ η ΛηΤωΐΣ ή ΛηΤούς η Παίς. άΡΤεΜιΣ ~ η οΡΘεύουΣα. άΡΤεΜιΣ ~ η ΘηΡεύοΥΣα ή Θεά ΛοΣΣείας [χ]. άΡΤεΜις ~ η ΘηΡεύουΣα. άΡΤεΜις ~ Γής το άΣΤΡον (η Σελήνη ή Μήνη). ΦοίΒη ~ το ΠηΓαίον Φώς (η ΜήΝη). άΡΤεΜις ~ η ΣώΤειΡα θεά. ΛηΤώα (Άρτεμις) ~ η οΡΘία ή η ΔηΛία (οΡΘεΥω ~ αΝαΠαιΔεύω). ΔίΚΤυΝΝα (Άρτεμις) ~ ΤοΚεΤώΝ ούΡος. αΣΤεΡία ~ Ση ΔήΛος ~ ‘η ΔήΛος. οΡΤΥΓία ~ η άΡΤεΜις. οΡΘία (Άρτεμις) ~ η ειΛειΘυία. ΔεΡΡιάΤιΣ ~ η οΡΘία άΡΤεΜις. DiaNa ~ Θεά της άΓΡας των Λατίνων. ΒέΝΔιΣ ~ η Θεά άΡΤεΜις των Θρακών!
Ο ΥΠεΡίωΝ ~ ο ΠοιΜήν των ουΡαΝίων, υΠεΡίωΝ ~ το ΠύΡ το άυλον και η εΥΡυΦάεΤΤα (ΣΣ) ~ η ΘεΡΜόΤης θα γεννήσουν τον ήΛιον, την ΜήΝη, τον Ορίζοντα, τη Ηώ.
Ο ιαΠεΤός ~ της Γής ΠοιηΤής και η ΚΛυΜέΝη ~ ΚόΡη της ΣαΛός, του Ωκεανού και της ΤηΘύος. Τέκνα τους ο άΤΛας ~ Τα όΡη, που βαστάζουν στον ώμο τους τον ουράνιο θόλο, ο ΜεΝοίΤιος ~ ο αιΠόΛος του άΔη, ο γνωστός Επιμηθέας και ο διάσημος ΠΡοΜηΘεύς ~ της ΠυΡάς ΠαΤήρ, της ΠυΡάς ΠοιηΤής, ο ΚευΘώΝυΜος ~ ο ΚεΦΘόΝυΜος < ιαΠεΤός κατ’ όΝοΜα. Γιός του Προμηθέως ο ΔεΥΚαΛίων ~ ΔεΦΚαΛίων ~ ο Θεός των ΠάΓωΝ, ΔευΚαΛίων ~ η ΤήΚσις των ΧιόΝων υπεύθυνος για την τήξη των παγετώνων και τον γνωστόν κατακλυσμό-πλήσμη, την δημιουργία των ανθρώπων και ιδιαιτέρως του Έλληνα. ‘αΛός Λαός ~ ο ‘έΛΛην, λαός των νήσων και των περιΜεσογειακών χωρών.
Η ΘέΜιΣ ~ οι ΘεΣΜοί ~ τα ΘέΣΜια, οι νόμοι, οι κανόνες, τα έθιμα, τα θεσπίσματα, οι τελετές.
Η ΜΝηΜοΣύΝη ~ της ΜΝήΜης ΣΣέαιΝα [θ], ΜΝηΜοΣύΝη ~ η εΠίΝοια των ΜουΣώΝ, η δύναμη της σκέψεως, η επινοητικότης, η μητέρα των Μουσών. εΠίΝοια ~ η ΓΝώΜη ~ η ΓΝώΣις των καλών τεχνών και των επιστημών. ΜούΣες ~ έΠους ΣΣεές. έΠοΣ ~ η ΠοίηΣις ~ το ΠοίηΜα. Ποίημα δε πάν το ποιούμενον, το έργον, το τεχνούργημα. ΜούΣα ~ η ΠοιούΣα τα άσματα, την μουσική, την όρχηση, την ευγλωττία, τον χορό, τις ωδές και την ποίηση. Μούσες οι Κλειώ, Ευτέρπη, Ερατώ, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Πολύμνια, Ουρανία και Καλλιόπη. ΚΛειώ ~ αΓός αΡΧαίων, ΚΛειώ ~ οιΚηίης ευΛοΓία, οικηία η πατρίς. εΥΤέΡΠη ~ εΦΤέΡΠη ~ ΜεΛωΔιών Θεά ~ αΥΛηΤών Θεά. εΡαΤώ ~ του εΡάν ωΔαί. ΘάΛεια ~ ο εύΔιος ΛόΓος, ΘάΛεια ~ ο ευΦυής ΛόΓος των ευφυολογημάτων. ΜεΛΠοΜέΝη ~ η ΜεΛοΠοιούΣα έΡεις, ωΔαί έΡιΔων ~ αι ΤΡαΓωΔίαι. ΤεΡΠΣιΧόΡη ~ η ΤέΡΠουΣα ΧοΡοίς, ΤεΡΠσιΧόΡη ~ η εΠίΝοια Των ΧοΡών, ΤεΡΠΣιΧόΡη ~ η ΤέΡΠσις οΜηΓύΡεων, ΤεΡΠΣιΧόΡη ~ αυΛηΤών οΜήΓυΡις. ΠοΛύΜΝια ~ η εΠίΝοια ύΜΝων. ουΡαΝία ~ των ουΡαΝίων αΓός, αγός = ο οδηγός. ΚαΛΛιόΠη ~ εΠώΝ ΛόΓος, ΚαΛΛιόΠη ~ εΠών ηΡώων ΛόΓος. ΚαΛΛιόΠη ~ ο αΓΛαός ΛόΓος Πών.
ΚΡόΝος ~ το αεί ΡέοΝ. αεί ‘ΡέοΝ ~ το αεί ΚιΝούν του ΣύνΠαντος. ΚΡόΝος ~ ο ΧΡόΝος. ΚΡόΝος ~ ο ΚύΡιος των αιώνων. ΚΡόΝος ~ ο άΡΧων ή άΝαΚς των αιώΝων. ΚΡόΝος ~ ο άΝαΡΣΣος [χ]. ΧΡόΝοΣ ~ ωΡών η ΓέΝεΣις. ΧΡόΝοΣ ~ ωΡών η ΚίΝηΣις. ΧΡόΝοΣ ~ η αέΝαος ΚίΝηΣις. αέΝαον ~ το αιώΝιον. αέΝαον ~ το αεί Ρέον. ΚΡόΝοΣ ~ η έΝαΡΚσις, ΚΡόΝοΣ ~ η ΓέΝΝηΣις των πάντων. ΚΡόΝοΣ ~ υΓΡών ο ΝόΜος. ΚΡόΝοΣ ~ Ροών η ΚίΝηΣις. ΚΡόΝοΣ ~ ο αΡΧαίος ΝούΣ. ΚΡόΝοΣ ~ ο αΡΧαίος ΝόΜος. ΚΡόΝοΣ ~ ο αΡΧαίος άΝαΣΣ [ξ]. ‘Ρέα ~ Γη η έωΛος. ‘έωΛος, η ~ η αΡΧαία, η πρωτόγονος.
Ο ΚΡόΝος ~ η ΓήιΝη ιΛύς που κατέκλυζε την επιφάνεια της Γης και... κατάπινε τα πάντα. SaTuRΝ ~ ΣΣεός Των εΛώΝ, ο Κρόνος των Λατίνων. ΚΡόΝος ~ η αΡΧαία ιΛύς και η ούαΡ του ~ η Ρέα, ‘Ρέα ~ το υΓΡόν στοιχείον, η ‘Ρέα ~ ο Χούς της αΛός, ‘Ρέα ~ η ΡέουΣα που εγέννησαν το έΔαΦος, έΔαΦος ~ ο ΔεΦς ~ ο Δεύς ~ Ζεύς ή Δίας, και την βασιλική οικογένεια των Ολυμπίων Θεών που διεδέχθη τους Τιτάνες. ΚΡόΝιον (γένος) ~ το αΡΓυΡούν. ιΛυΓεΝής (ο Ζεύς) ~ ΚΡόΝιος ή ΚΡοΝίων. ΤιΤάΝ (ο Δίας) ~ ΤόΚος Της ιΛύος ή Ρέας. ΤιΤάΝ ~ ο ΤέΚΤων του Κόσμου. ΚΡοΝίΔης (ο Δίας) ~ ο ΚεΡαυΝοΤόΚος. ΚεΡαΒΝός ~ το αέΡιον ΠύΡ, ΚεΡαΒΝόΣ ~ ΠύΡ ΒΡοΣΣής [κ~π, χ], αΣΤΡαΠή ~ ΣυεΤού ΠύΡ ~ ‘υεΤού ΠύΡ, ΠΡηΣΤήρ ~ η αΣΤΡαΠή, ΠΡηΣΤήΡ ~ η ΠύΡ το αΣΤΡαίον, αΣΤΡαίος ~ ο αΣΤΡιΚός.
Ζεύς ἐστιν Αἰθήρ͵ Ζεὺς δὲ Γῆ͵ Ζεὺς δ’ Οὐρανός͵
Ζεύς τοι τὰ Πάντα χὤ τι τῶνδ’ ὑπέρτερον
(Αισχύλος).
Είπαν οι Αρκάδες ότι οι Κρήτες αεί ψεύσται, το όρος ΠαΡΡάΣιον ~ του αΛΦειού το όΡοΣ, το Λύκαιον ανεδύθη, το πρώτον, από τον θαλάσσιον πολτόν! ΛυΚαίος ~ αΡΚάς ή ΔιΚΤαίος ~ ιΔαίων ΤόΚος είναι ο ΖέΦς; Εδώ, λοιπόν, εγεννήθη ο Δεύς, με την βοήθεια της ΝέΔης ~ των ωΔιΝών του τοκετού, και η μητέρα του, η ‘Ρέα, με την ίδια την ‘ΝέΔη ~ την υΔΡεούΣα, μεταμορφωμένη τώρα σε ΝύΜΦη ~ αΠοΡΡοής Θεά, τον έστειλε στο Ιδαίον άντρον, στην Κρήτη, για ασφάλεια! Αναφέρεται στα Ορφικά ότι η ‘ΝέΔη, ποταμός τώρα, διαρρέει το ‘ΛέΠΡειον ~ των ΚαυΚώΝων την ΠόΛιν, ενώ στο ΠαΡΡάσιον όρος, στις όχθες του αΝαύΡου, άΝαΒΡος ~ του αΛΦειού ο Ρούς, κυνηγούσε η θεά άΡΤεΜιΣ ~ η ΘηΡεύοΥΣα. Οι ΚοΥΡήΤες ~ Των αΝέΜων ήΧοι, οι χαλκόκροτοι, από την Σαμοθράκοι, προφύλασσαν τον μικρόν Δία, για να μη γίνει αντιληπτός από τον Κρόνο. ΚουΡήΤες ~ ιεΡείς του Διός.
Τον Δία έτρεφαν και αυξανόταν η αΜάΛΘεια ~ ο ΠοΛΤός της Γης και η ΜέΛιΤΤα ~ ο ΠοΛΤός της γης, η πρώτη με το γάλα της και η δεύτερη με το μέλι της. Η αΜάΛΘεια ~ του ΠΛούΤου η αίΚς θα μας χαρίσει το κέρας της και η ΜέΛιΤΤα ~ του ΜέΛιΤος το ηΔύ.Ζεύς ἐστιν αἰθήρ, Ζεὺς δὲ γῆ, Ζεὺς δ᾽ οὐρανός, / Ζεύς τοι τὰ πάντα χὤ τι τῶνδ᾽ ὑπέρτερον. [Αισχύλος (525-455 π.Χ.)]
Δεύς ~ ο Ζεύς. ΔίαΣ ~ ο ΔοΜών τα πάντα. ΔίαΣ ~ ο ΔοΜών ~ ο ΠοιηΤής ~ ο ΠαΤήρ των πάντων. ΔεΥς ~ η ΜήΤηρ των πάντων, η νήβροτος νύμφη. ΔέΦΣ ~ πάν το αιΣΘηΤόν. ΔέΦς ~ τα ΠάνΤα, το έΔαΦος, ο πόντος και το ΜύΡιον άΝω ~ το οΥΡάΝιον.
Δίας ~ ο αιΘήρ, αιΘήΡ ~ ο ΓΝόΦως ~ το ΓήιΝο Φώς, το αφ` έαυτού φώς της Γης δηλ. το σκότος.
Δίας ~ ηΓάΘεος.
Δίας ~ ο αΓαΘίας.
Δίας ~ ο Θεός της Γής. JuPiTeR ~ Γης ΠαΤήΡ ή JuPiTer ~ Γης ΠοιηΤής, ο Δίας των Λατίνων.
Ζάν ή Ζήν ~ ο Δεύς ή Ζεύς. ΖάΝ ~ ο ΓήιΝος θεός.
ΔιοΓεΝές ~ ό,Τι ΓηΓεΝές. ΔαΝαοί ~ οι ιΘαΓεΝείς. ΓΡαιΚοί ~ οι ΓηΓεΝείς. ΓκάΓκαΡοι ~ οι ΓηΓεΝείς (Αθηναίοι, πρίν 200 χρόνια)
‘ήΡα ~ η ΓυΝή, Θεά και σύζυγος. ‘ηΡα ~ το ΣΣήΛυ [θ], θεότης. ‘ήΡα ~ η ευΓοΝία. ήΡα ~ η όαΡ ή ούαΡ του Διός. ‘ήΡα ~ το υΓΡόν στοιχείον, αυτή που ανέθρεψε την Λερναία Ύδρα, τα έλη του Αργολικού Κόλπου.
‘ήΡα ~ η ΓυΝή. ήΡα ~ η ούαΡ, οΥαΡ ~ η όΜηΡος.
‘ήΡα ~ η ΣύναυΛος ~ η όΜαυΛος ~ η όΜηΡος.
Ήρα η ΓιοΥΝο ~ η ‘όΜευΝος των Ρωμαίων. οΥΝι ~ η όΜευΝος των Ετρούσκων.
ίΡις ~ η άΓΓεΛος των Ολυμπίων Θεών.
ίΡιΣ ~ η υΓΡαΣία, ο ιδρώς, θεά του αέρος. ίΡιΣ ~ ο ΚαιΡόΣ ~ το ΚΛίΜα. ‘ίΡιΣ ~ η
‘οΜίΧΛη. ίΡιΣ ~ η αΧΛύΣ. ίΡιΣ ~ ο αΧΝόΣ. ίΡιΣ ~ ο ΧΡώΣ ο ουράνιος. ίΡιΣ ~ αέΡος
ΧυΜός.
► ΔήΜηΤΡα ~ Θεά ΣιΤηΡών ή ΔήΜηΤΡα ~ ΣίΤου ΘέαιΝα. ΔήΜηΤΡα ~ άΡΤου ΜήΤηρ. ΔήΜηΤΡα ~ Θεά του ΠΛούΤου. ΔήΜηΤΡα ~ Δα ΜήΤηΡ ~ Γη ΜήΤηΡ [γ~δ]. ΔήΜηΤΡα ~ ο άΡΤου ΣίΤος. άΡΤοΣ ~ ΣίΤου ιΛύς, οπτή. Η Δήμητρα είχε δύο κόρες, την Περσεφόνη και την Δέσποινα. ΔήΜηΤΡα ~ ο ΤΡίΤοΣ πλανήτης από τον ήλιον, ΔήΜηΤΡα ~ η Δα ή Γα η ΠαΤΡώα, η Γή μας.
ΠεΡΣεΦόΝη ~ ΠυΡών ΣΠοΡά ή ΠυΡών ΣΠόΡος ή ΠυΡού Ση ΘέαιΝα. ΠεΡΣεΦόΝη ~ η ΦεΡΣεΦόΝεια ~ η ΦέΡουΣα οΠώΡας, ΦεΡΣεΦόΝεια ~ η ΦέΡουΣα ΚαΡΠούς. ΠεΡΣεΦόΝη ~ οΠώΡαΣ ΘέαιΝα. Η ΠεΡΣεΦόΝη ~ ΚεΡαΣΦόΡος [π~κ], ως κερασΦόΡοΣ ~ και ...ΦοΝεύουΣα, κατά τους Ορφικούς.
ΔέΣΠοιΝα ~ ΖειάΣ ΠυΡός ~ ΣΔειάΣ ΠυΡός ~ εΣΤιάΣεως ΠυΡός. ΔέΣΠοιΝα ~ ΣΔειάς ΠυΡός ~ Ζειάς ΠυΡός. ΔέΣΠοιΝα ~ εΣΤίας ΠυΡός, ‘εΣΤία ~ η εΣΤίαΣις. ΔέΣΠοιΝα ~ ΣίΤου ΠηΛός, ΖύΜη ~ η ΜάΖα. ΔέΣΠοιΝα ~ Της ΣΣύΜης ΚόΝις αλεύρου [ζ]. ΔέΣΠοιΝα ~ ΠροεΣΤού ΓυΝή. ΠροεΣΤός ΔήΜου ~ ο ΔεΣΠόΤης. ΔεΣΠόΤης ~ ΔήΜου ύΠαΤος. ΔεΣΠόΤης ~ άΣΤεως ύΠαΤος. ΔεΣΠ όΣυΝος ~ ο αΦΣΤηΡόΣ ~ ο αυΣΤηΡός. ΔεΣ.ΠόΣυΝος ~ ο αΦΣΣαίΡεΤοΣ ~ ο αυΣΣαίΡεΤος [θ]. ΔεΣ.ΠοιΝίς ~ η αΠείΡαΤοΣ γυνή, αΠείΡαΤοΝ ~ το ΠαΡΘέΝον. ΔεΣΠοιΝίς ~ ΓυΝή άΓαΜος ειΣέΤι.
► αΦΡοΔίΤη ~ Θεά Των ηΔοΝών. αΦΡοΔίΤη ~ των ηΔοΝών ΘεόΤης, ΘεόΤης ~ η ιΔιόΤης. αΦΡοΔίΤη = ΤοΚεΤώΝ Θεά. αΦΡοΔίΤη ~ ΘέαιΝα ΤοΚεΤών. αΦΡοΔίΤη ~ η ΦιΛηΔής Θεά. αΦΡοΔίΤη ~ η αΦΡόΤευΚΤη. αΦΡοΔίΤη ~ ΠόΝΤου ΤόΚος. αΦΡοΔίΤη ~ Θεά εΡωΤιΔέων. αΦΡοΔίΤη ~ Θεά εΡωΤοΤόΚος. αΦΡοΔίΤη ~ ΠόΘων ΘέαιΝα. αΦΡοΔίΤη ~ ΤΡυΦών Θεά. αΦΡοΔίΤη ~ ηΔοΝών ΘεόΤης.
αΘηΝά ~ αΣΣηΝά ~ η ΝόηΣιΣ.
αΘηΝά ~ Διός ο Νούς. αΘηΝά ~ η ΘέαιΝα. ΠαΛΛάς αΘηΝά ~ η ΠαΡΘέΝος.
αΘηΝά ~ η αΡεΤή, κατά τους Ορφικούς.
ΠαΡΘεΝών ~ ΠαΡΣΣεΝών ~ ΠόΛεως οΣΣυΡόν [χ], των Αθηνών η αΚΡόΠοΛις ~ οΧυΡόν της ΠόΛεως. ΠαΡΘεΝώΝ ~ της ΠαΡΘέΝου Ναός. ΠαΡΘέΝος ~ η ΠαΛΛάς αΘήΝη. ΠαΡΘέΝον ~ το αΠείΡαΤοΝ. ΠαΡΘέΝος (ΖώΔιον-οΔηΓός) ~ το ΠέΡας του ΘέΡους.
► αΣ(Κ)ΛηΠιός ~ ο ΣΣεΡάΠων [θ]. αΣΚΛηΠιός ~ ο ιΣΧυΡοΠοιός. αΣΚΛηΠιός ~ άΚος ΣΣεΡαΠειών [θ]. αΣΚΛηΠιείον ~ οίΚος ΣΣεΡαΠειών [θ], αΣΚΛηΠιός ~ αΓός ΣΣεΡαΠειών [θ]. ΦάΡΜαΚον ~ ΘεΡαΠείας άΚος, άΚοΣ ~ το άΚηΜα. άΚοΣ ~ η ίαΣις, άΚηΜα ~ το ίαΜα, άΚηΜα ~ η άΚεΣις, άΚεΣιΣ ~ το άΚεΣΜα, άΚεΣιΣ ~ η ίαΣιΣ. ΓιαΤΡιΚό ~ άΚος ΘεΡαΠείας [π~κ].
‘εΡΜής ~ ΚεΡΜής ~ ο ΚΛοΠεύς.
‘εΡΜής
~ ΣεΡΜής ~ ο ΜίΝωΣ. ‘εΡΜής ~ ΣεΡΜής ~
ο ΠώΛηΣ.
εΡΜήΣ ~ ο έΜΠοΡος. ΜίΝως ~ ο
έΠαΡΧος. ΜίΝως ~ ο ΠώΛης.
εΡΜής ~ ο άΡΠαξ.
‘εΡΜής
~ ΧεΡΜής ~ ο ΧάΡοΣ, ο ψυχοπομπός. ‘εΡΜής ~ ο ΧάΡοΣ. ‘εΡΜήΣ
~ ΝέΚυων ΠοιΜήν.
‘εΡΜής ~ ο ΣΣεΡάΠων [θ], ίΣΤωρ ιάΣεων με το Κηρύκειον.
αΓΡεΥς ~ ο αΓΡεΜών. αΓΡεΜών ~ ο ΣυΛΛέΓων. αΓΡεΜών (ψυχών) ~ ο ‘εΡΜής. αΓΡεΥς
(ψυχών) ~ ο ‘εΡΜής. αΓΡεύς (ψυχών) ~ ο ΧάΡος, ο ψυχοπομπός. ‘εΡ.ΜήΣ ~
ΠΣυΧών ούΡος.
SiΗΤu ~ ΜιΚΚός Θεός, ο πλανήτης Ερμής, στα... ακκαδικά!
► άΡηΣ ~ ο εΡηΜόων.► ‘ήΦαιΣΤος ~ το άΣΒεΣΤον πύρ. ήΦαιΣΤος ~ Πύρ το αΚάΜαΤον. ήΦαιΣΤος ~ το ηΦαίΣΤειον. ‘ήΦαιΣΤος ~ οι ΚάΦΣεις έΣωΘεν, των ανθρώπων είτε της γης. ΉΦαιΣΤός ~ ο ΠοιηΤήΣ οιΚείων σκευών και όπλων. ‘ήΦαιΣΤος ~ ο εΠΣέων ΣΣυΤά [χ]. Μέλη του δε, κατά τα Ορφικά, ο Ήλιος, η Σελήνη, τα Άστρα, ο Αιθήρ, το Φως το αμίαντον των οίκων και των σωμάτων των ανθρώπων.
‘ήΦαιΣΤος ~ ο ΓύΦΤοΣ, η σιδηρουργός πριν πενήντα χρόνια.
ΔιόΝυΣος ~ ο ηΔύς
οίΝοΣ
ΔιόΝυΣος ~ ο
ΘύΡΣος, σήμα κατατεθέν του Διονύσου και των Μαινάδων συνοδών του. Ο ΘΥΡΣοΣ
~ το αΡωΜαΤίΣΣον [ζ] τον οίνον. Ο θύρσος ήταν ράβδος εστεμένη με κώνον πίτυος (ρητινώδης
οίνος) ή με κισσόν (μέλας οίνος) ή με φύλλα αμπέλου ή ανθήλη ανήθου ή μαράθου. ΘυΡΣο.Σ
~ ιΣΤός αΝήΣΣου [θ] (ανηθίτης οίνος), ΘΥΡΣο.Σ ~ ιΣΤός ΜαΡάΣΣου [θ], ΜάΛαΘΡον ή
ΜάΡαΘΡον ~ ΜάΡαΘοΝ, το ~ άΡωΜα Του οίΝου. ΘΥΡΣος ~ ΜύΡον ΜέΘυος. ΘΥΡΣος
~ ΜέΘυος άΡωΜα.
ΔιόΝΥΣοΣ ~ ΣΣεός ΜαΝιώΔης [θ].
ΔιόΝυΣος ~ ο Θεός όΣιΡις των αιγυπτίων.
‘ήΛιος ~ ΒήΛιος ~ ο ΦάΝης των Ορφικών, ο ΦαΝός ο επουράνιος, το Πύρ το αέΝαον, ο ΒαάΛ. ΦάΝης ~ το Φως το αέΝαον.
‘ήΛιος ~ ΣήΛιος ~ η άΛωΣ η επουράνια.
ΦοίΒος ~ το ΠηΓαίον Πύρ. ΦοίΒος ~ ο εΒαΓής Θεός ~ ο ευαΓής Θεός. ΦοίΒος ~ εΠοΧών Θεός.
ΦάΝης ~ ο ΦαΝός ο επουράνιος.
ΦάΝηΣ ~ ο Θεός ΣήΛιος, ένας ήλιος.
ΦάΝης ~ το Πύρ το αιώΝιον, ένας ήλιος που εξεγεννήθη,
σύμφωνα με τους αρχαίους θεολόγους*, από τον πρωτόγονο συμπαντικόν αΣΚόν
~ το ΧάοΣ ~ SKy είτε,
κατ’ άλλους, από το πρωτόγονον ωόν, το σφαιροειδές δηλαδή του Σύμπαντος Κόσμου.
ΦάΝης ~ ο ΦαίΝων, το ΠύριΝον, ο επουράνιος ΜύΔΡος ~
αΣΤήΡ που κατέπεσε, κάποτε, στην Γη, η κατάποσις του οποίου, από το έΔαΦος**
απετέλεσε την αιτία και την απαρχή της δημιουργίας των πάντων. Το καταποθέν πύρ
κατέστησε το έδαφος υπέρτατον δημιουργόν. Τό έΔαΦος, γόνιμο εκ του ΠυΡός. Αρχή
των πάντων το ΠύΡ, θα υποστηρίξουν οι ανεπανάληπτοι Έλληνες ενώ η ΦΥΣιΣ ~
ΠοίηΜα ΣΣεών, άφθιτος και η ΦύΣις ~ η ΠοιούΣα τα πάντα και την ζωήν.
---------------------
* Ένας ΘεοΛόΓος ~ ο οΡΦίας, ο οΡΦίαΣ ~ ο ΘΡάΚΣ, ο Ορφέας. Άλλος
σπουδαίος θεολόγος, ο ‘ηΣίοΔος ~ ο αοιΔόΣ, συγγράψας τη ΘεοΛοΓίαν
~ ΘεοΓοΝίαν του.
** έΔαΦος ~ ο ΔέΦς ~ ο Δεύς.
αΣΤήΡ ~ η ΛηΤωίΣ ~ άΡΤεΜις. Ο αΣΤήΡ της γης η
ΜήΝη, η ΣεΛήΝη ~ η άΛως της ΜήΝης. άΡΤεΜις ~ η ΛηΤωίΣ. άΡΤεΜις ~ Γης
ο αΣΤήΡ.
άΡΤεΜις ~ η ΘεΡεύουΣα. άΡΤεΜιΣ ~ η ΘεΡεΥουΣα. άΡΤεΜιΣ
~ η ΘοΡυΒούΣα. άΡΤεΜιΣ ~ οϊΣΤώΝ η άΓουΣα.
άΡΤεΜ.ις ~ η αΓΡώΣΤις, η αγρεύουσα, η κυνηγός. άΡΤεΜις ~
η εΡίΤοΚΣος.
άΡΤεΜ.ις ~ η αΓΡόΤιΣ. άΡΤεΜις ~ η ΔΡυΜαία. άΡΤεΜιΣ
~ η ΔΡυΜών ΣΣεά. άΡΤεΜ.ις ~ η
αΓΡιΤών ΣΣεά. άΡΤεΜιΣ ~ η
εύΔΡοΜος ΣΣεά. άΡΤεΜις ~ η ούΡος ΔαΣών. άΡΤεΜις ~ η ΚΥΔωΝιάς. άΡΤεΜιΣ ~ η αΡΤεΜιΣία.
άΡΤεΜις ~ η εΡίΤιΜος ~ η έΝΤιΜος. άΡΤεΜιΣ ~ η υΠάΤη άΝαΣΣα. άΡΤεΜιΣ
~ η ΠόΤΝια ΣΣεά.
άΡΤεΜις ~ η άΓαΜος ΘέαιΝα.
άΡΤεΜιΣ ~ η οΡΘεΥουΣα, η επανορθώνουσα, η οΡΘία στην Σπάρτη. ΔίΚΤαιΝα
~ οΔηΓός ΤέΚΝων στην Κρήτη. άΡΤεΜις
~ η ΠαίΔων αΡωΓός.
άΡΤεΜις ~ Θεά της ΛοΣΣείας [χ]. άΡΤεΜις ~ η
ειΛειΘΥία. ειΛείΘυιαι ~ αι ωΔίΝαι του τοκετού. ειΛείΘυιαι
~ αι αΡωΓοί ΤόΚων. ειΛείΘυια ~ η ΛηΤώα ή η ΛηΤωίς Άρτεμις! άΡΤεΜις ~ η ΛοΧεύουΣα Θεά. Άρτεμις η ΔίΚΤΥΝνα ~ ΤοΚεΤών ΜήΝη, η ΔίΚΤΥΝνα ~ ΤοΚεΤών οΥΡος
άΡΤεΜις ~ της ΛηΤούς Παίς. άΡΤεΜις ~ ο αΣΤήΡ του
ουρανού, η Μήνη.
άΡΤεΜις ~ η ιΣΤάΡ, η αΣΤάΡΤη ~ η Θεά άΡΤεΜις. άΡΤεΜις ~
η ΠόΤΝια θεά.
DiaNa ~ ΔΡυών θεά.
ΠΛούΤωΝ
~ ΠΛούΤου άΝαξ.
άΔωΝιΣ ~ ο ίΜεΡΤος ~ ο ίΜεΡος Θεός.
ΝύΜΦη ~ αΠοΡΡοής Θεά, ΝΥΜΦη ~ ΣΣυΜώΝ Θεά, το ύδωρ. ‘ΝύΜΦη ~ ‘ΝύΝΦη ~ υΓΡώΝ Θεά.
‘ηΡαΚΛής ~ ο άΡΧων του άΡΓους.
‘ηΡαΚΛής ~ ΒηΡαΚΛής ~ ΚεΡαΒΝός ~ ο ΚεΡαυΝός, ένας ΤιΤάΝας ~ ΤέΚΤωΝ της Ορφικής διδασκαλίας.
\
ΠΡοΜηΘεύς ~ ο εΦευΡέΤηΣ ή ΠυΡάς ΘεόΣ. (Π)ΡοΜηΘεύς ~ ο αΝαΠΤήρ πυράς. ΠΡοΜηΘεύς ~ ΠυΡάς ή ΠυΡείων ΠοιηΤής. ΠΡοΜηΘεύς ~ ΠυΡεΥΤής.
οΡΦεΥς ~ η ΦόΡΜιγξ.
οΡΦεύς ~ ο ΠιεΡαίος εκ Πίμπλειας. οΡΦεύς ~ ο ΘΡάξ, όπου ΘΡάξ ~ ο ΝόΤιος της Ελληνικής Χερσονήσου.
ΛείΒηΘΡα ~ η οΡΦέως ΠόΛις, η γενέτειρα του Ορφέως.
οΡΦεύς ~ ο οΡΦίας ~ ο ΘεοΛόΓος.
ΜουΣαίος ~ ο ΜουΣιΚός, γιός του Ορφέως.
ΠάΝ, ο ~ ο αιΠόΛος, κατσικοπόδαρος θεός.
ΠάΝ, ο ~ το (Συν)ΠαΝ του Κόσμου των Ορφικών.
‘ώΡαι, αι ~ ΣώΡαι ~ τα ΜόΡια του έτους, οι τέσσερες εποχές.
ΜίΘΡας ~ ο Θεός ΣήΛιος. Θεός του Ηλίου, του Φωτός και της Σοφίας των Περσών. Εικονίζεται στο κέντρο του Ηλιακού Κύκλου των Ζωδίων.
ΜίΘΡας ~ ο ΣοΦόΝους.
ΜίΘΡας ~ ο ΣωΤήΡ.
ΜίΘΡαΣ ~ το Θείον ΠΝεύΜα.
ΜίΘΡας ~ ο αΛηΘήΣ.
ΜαΡΔούκ ~ ΣύΡων Θεός
ωΡοΜάΣΔης ~ ΠεΡΣών Θεός.
....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου