Και... ξανά μανάμ,
ήρθαν και τ’ άλλα τα Παιδιά,
της ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και της ΠΡΟΟΔΟΥ, τα σημερινά Παιδιά!
Φάγαμε δεκαετίες για να μας μάθουν τί σημαίνει ΔΕΞΙΑ
και ξεχάσαμε να ρωτήσουμε τους παππούδες μας
τί σημαίνει ΑΡΙΣΤΕΡΑ!
– ας την μάθουμε τώρα κι αυτήν από πρώτο χέρι... –
Και άντε πάλι την... Κολοκυθιά!
(Μη μας σώνετε άλλο, ρε!
Έχουμε σωθεί, ρε!)
Μέσα από το
καθεστωτικό παιχνίδι της πιό Βρόμικης Δημοκρατίας της
Ευρασίας και της Αφρικής, μιά άθλια
Πολιτικο-Οικονομική και Πνευματική Ηγεσία,
– παν… άξια,
όπως φαίνεται! –
υπηρετώντας άλλους Κυρίους,
υπηρετώντας άλλους Κυρίους,
δεκαετίες τώρα,
εξαπατώντας
και καταληστεύοντας,
χρεοκόπησε
και, χλευάζοντας, συνεχίζει να διασύρει και να διαπομπεύει έναν ιστορικό Λαό!
– που του... φαίνεται να του αξίζουν! –
Εν
Ελλάδι, σήμερα. (Μιά ριμάδα
στα ρημάδια!)
Άνοιξα την
ξάστερη κουρτίνα
και κοίταξ’ απ’ την χαραμάδα.
Ώ νάτη, νάτη η Ελλάδα!
– Βολίμι γράψε, μού ’ρχεται
ριμάδα... –
Τα μισά... μισοτρώει-μισοπίνει,
μισαπαυτώνει και το μισοξύνει!*
Σφίγγουν το βρακί τους και
ξελιγωμένοι...
"τις ξεπέτες τελειώστε τες,
χαμένοι"
Εις τον
Παράδεισο γλυκοχαράζει!
Τρεχάτε το καράβι μπάζει!
Κάτι κακό, ωϊμέ, συμβαίνει
κι μισή Ελλάδα βρέθηκε πνιγμένη!
Σοφός ο
Νομοθέτης, το αδειάζει
το άδειο του κεφάλι και το
ξαναδειάζει!
Ένα κοράκι
σαν αηδόνι κράζει!
Το Ένα έχει απλώσει
τσαπελόσυκα και λιάζει!
Τά Άλλα στους τρισάρφανους
τις... μάνες τάζει!*
Και περί άλλων ο Λαός τυρβάζει.
Υποκλιθείτε στους γελοίους,
θλιβεροί Βαστάζοι!
Πορδίλο,
φρένο! Κούελο, το γκάζι!
Κουρκούτιασέ τους το ξερό κεφάλι.
Είν’ η αλήθεια; Είν’ η αυταπάτη;
Κλάσε-βήξε κι ανάσανε συγχρόνως
να ξοβελίσεις το κακό το μάτι!
Κι άμα συνέλθουν ρώτα πάλι
"ρε, ποιός μας έφερε σ’ αυτό
το χάλι;"
Ξύπνα ρε
πρόβατον! Όϊ πράϊτ!
Η στάνη μου βελάζει, του ‘Λαού
μου μοιάζει…
ούλα τα ξέρει, ούλα τα σκαμπάζει!
Τί σε νοιάζει, μαλάκαμ, ποιός τ’
αρπάζει;
Τουρτούριζε στον πάγο και στ’
αγιάζι!
Τον αρμέγουνε
κι αυτός ρεμβάζει!
Ν’ ασχοληθείς με δαύτον; Ποιός
αδειάζει;
Του βγάζουνε το λάδι; Κάνει χάζι,
χαμουρεύεται, κοιμάτε και...
νυστάζει!
Καλέ τι λέτε;
Πειράζει
που χύνεται ο χυλός και βράζει;
Πειράζει; Ά, όχι! Δεν πειράζει!
Μα κι άν πειράζει, ποιόνε νοιάζει,
βρέξει-δε βρέξει, χιόνι ρίξει ή
χαλάζι;
Ξύπνα ρε
πρόβατον! Όϊ πράϊτ!
Κι αυτό, μαλάκαμ, βόσκει και
βελάζει!
Ξύπνα ρε
πρόβατον! Όϊςτε πράϊτ!
Κι αυτό, μαλάκαμ, βόσκει και
ξαναβελάζει!
--------------------------------
* Προσοχή! Αττική Σύνταξις…
* Προσοχή! Αττική Σύνταξις…
Ώ Καημένη, ώ οι Καημένοι!
Η Ελλάδα
θα ήταν Κραταιόν Κράτος
και οι
Έλληνες ένας... αξιοπρεπής Λαός,
εάν δεν
είχαν πέσει σε χέρια
Πολιτικών
και Κομμάτων... Νεοελληνικού τύπου!
Δυστυχώς! Τα Ελληνικά πράγματα, έκπαλαι,
Απατεώνες και… Φιλολαϊκές Οργανώσεις
– έτσι βρίζονται αναμεταξύ τους! –
για λογαριασμό άλλων Κυρίων τα διαχειρίζονται!
– Αιδώς
Αχρείοι, είπε ο Προφύτης –
Οι Σύγχρονες Δημοκρατίες,
"λειτουργικές και ελεγχόμενες
Ευρω-Αμερικανικές πατέντες",
μακράν της Δημοκρατίας κείνται και αγελαίους
τους προσοδοφόρους Λαούς διαμορφώνουν!
– Όσο για εμάς,
σταθείτε ωρέ ψευτορωμαίικο!
Την μοίρα μας γιατί να βρίζουμε;
Αυτούς, αυτά και τέτοια αξίζουμε! –
–
αυτά είπε ο Προφύτης! –
(Προφύτης = ο Προφυτεύων,
ο καλλιεργών το έδαφος γιά την φύτευση, ο Υπονομευτής)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου