Η... Πυγμή της Δικαιοσύνης!

Εξαθλιωμένα Κρατικά Μορφώματα γεμάτη, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της, είναι η Υφήλιος Γη
και η Θεσμοθετημένη Δικαιοσύνη τους, σε... "άδεια κουστούμια", "ταπεινής καταγωγής", υπηρετεί τους άθλιους και εξ ατίμων Φύλαρχους των Περιφερειακών Εξουσιών. Σε τέτοιας ποιότητος Κράτη, για τον χειρισμό και την Λειτουργία και την νομή υποτελών και... αγελαίων Λαών, η Δικαιοσύνη 
είναι αυτή που γράφει, καθημερινά, 
- Ύβρις γιά τον Νοήμονα Άνθρωπο - 
ιστορίες πόνου, αίματος, βλακείας και διαστροφής!

Αληθινό Περιστατικό, κατά την μαρτυρία του παθόντος.
Σύνδεση με ιστορικό περιβάλλον. Τέλη του 1964, Κυβέρνηση Γ. Παπαντρέου*.

      ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ: Εις βάρος του .........................................[αντιδραστικού της εποχής]

     ".... γυρίζει τα καφενεία, τα ραφεία και τα τσαγκαράδικα και ΒΡΙΖΕΙ ΤΟΝ κ. ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ, ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ..." 
   Δεν διαβιβάζεται η Καταγγελία στην Χωροφυλακή διότι η Χωροφυλακή δεν θεωρείται φίλα κείμενη προς την τότε Κυβέρνηση αλλά μόνο η εντολή προς ειδοποίησιν.

      Ο ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΜΕΝΟΣ ειδοποιείται από την Χωροφυλακή και υπογράφει ότι έλαβε γνώση πως πρέπει, ανυπερθέτως, να παρουσιαστεί την τάδε ημέρα και ώρα, για υπόθεσή του, σε Δικαστικόν Λειτουργό της Πρωτεύουσας του Νομού.

       Ο ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΜΕΝΟΣ, περίπου πενηντάχρονος, κάνει χίλιες σκέψεις, κόβει το... κεφάλι του, κάνει έξι χιλιόμετρα με τα πόδια, μέχρι την κωμόπολη απ΄ όπου, ξημερώνοντας, περνάει το λεωφορείο και φτάνει την συγκεκριμένη ημέρα και στην ώρα του στον Δικαστικό Λειτουργό. 

    "Ένα... ξινό παιδάριο", σηκώνεται από το γραφείο του, τακτοποιεί το σακάκι και την γραβάτα του, χωρίς περιστροφές, χώνει την μούρη του μιά πιθαμή από τα μούτρα του ανυποψίαστου χωρικού, του αναφωνεί, δι΄ ολίγων, την καταγγελία και ξεκινάει με τις μπουνιές και τις κλωτσιές. Μία στο στήθος, γιά τους Δημοκρατικούς Πολίτες, δεύτερη στο ύψος του αριστερού ώμου, γιά την Κυβέρνηση και την τρίτη, την φαρμακερή, στα μούτρα, για τον κ. Πρωθυπουργό!
      Γόγγυξε το... θύμα, έσκυψε το κεφάλι, ηττημένος κατά κράτος μαζεύτηκε και προσευχότανε! Μήν φάει κι άλλη καμιά  και σκεφτόταν το σημάδι στα μούτρα και την ντροπή. Περισσότερο σκεφτότανε την ντροπή! Ακολούθησαν οι σχετικές απειλές για φυλάκιση και εξορία, διανθισμένες με τις ανάλογες βρισιές -όχι, τα άγια δεν τα έβρισε! Θεοσεβούμενος φαινότανε! Το δήλωσε, καθαρά, ο παθών-. Του επισημάνθηκε η αναπηρία του και η βλακεία του μαζί με την ανωνυμία της καταγγελίας, που προσωρινά τον... έσωσαν, υπογραμμίστηκε από τον ίδιο, γιά τον ίδιο τον νεαρό δικαστικό, η... Καλωσύνη του και η ... Ευγένειά του και
    - Καλά μυαλά και μη σε ξαναβρώ μπροστά μου! Αποχαιρέτησε, ανακουφισμένος ο άνθρωπος της δικαιοσύνης, τακτοποιώντας το σακάκι και την γραβάτα του. 

   - Καλή... σταδιοδρομία, φέρελπι δικαστή! Εγώ πίστευα ότι η Δικαιοσύνη, εκτός από... στραβή, ήταν και... κουλή και ...κουτσή! Τα είπε από μέσα του, βέβαια, ο... αντιπολιτευόμενος χωρικός, κοιτάζοντας με... ευγνωμοσύνη τον φιλάνθρωπο... Αγά γιά το... σουλτάν μερέτ!
     Και... λύθηκε η Συνεδρίασις!

   ΥΓ. Ρώτα, φίλε μου! Αυτή η ιστορία μπορεί να είναι Ιστορία του Πατέρα σου, του Παππού σου ή του Προπάππου σου! Σε κάθε περίπτωση, δε, αναλογίσου, κατ΄ αντιστοιχία, τι πέρασε και η Καταραμένη Πατριωτική Δεξιά στα... κόκκινα χέρια της Επαναστατημένης Κομμουνιστικής Αριστεράς, η οποία -τότε- δεν... αστειευότανε! Μπορεί σήμερα η... προοδευτική Αριστερά να αποπνέει άρωμα και... γλυκύτητα και πλούτον και να εξαντλεί την... επαναστατικότητά της στους αναλγητικούς... αφορισμούς και στα... υπόθετα, τότε, όμως, δεν... έπαιζε!
    Πάντως, εάν υπάρχει εν ζωή ο αναφερόμενος δικαστής, αυτός που έγραψε αυτήν την... ιστορία, ας μας στείλει  από τα απομνημονεύματά του ένα... αυτόγραφο, για... να τον καμαρώσουμε!

--------------------------------------------

*Δυό γραμμές γιά την εγκυκλοπαίδεια.

Γεώργιος Σταυρόπουλος, ο Παπανδρέου (1888 - 1968): Έλλην Πολιτικός του 20ου αιώνα. Αρχηγός στο "Δημοκρατικό Σοσιαλιστικό Κόμμα" και στο "Κόμμα Γεωργίου Παπανδρέου", μικρομέτοχος και αρχηγός του κόμματος της ΕΝΩΣΕΩΣ ΚΕΝΤΡΟΥ, με το οποίο εκέρδισε, δύο φορές, τις εκλογές (1963 και 1964). Διετέλεσε, επανειλημμένως, υπουργός και  τρείς φορές Πρωθυπουργός της Ελλάδος (1944-45, 1963 και 1964-65). Με... αστέρι την εύνοια του εξωτερικού παράγοντα, πιστός ακόλουθος, έφερε την Ελλάδα σε αδιέξοδα, έβαλε τον Ελληνικό Λαό σε δεινά, "καμάρωσε" τον Βαφτισιμιό του καβάλα στο άρμα της Δικτατορίας και, το σπουδαιότερο, έγινε... Προπάτωρ σπουδαίων πολιτικών Ανδρών!

- Το περιστατικό δεν είναι  φανταστικό! 
Ο παθών, συχωρεμένος πιά, μπήκε στο φαρμακείο, 

με μία γάζα έκρυψε την μαυρίλα στο πρόσωπό του
και ξαναγύρισε το βράδυ, με τον αντίστροφο τρόπο, στο χωριό, 
με καινούρια μούτρα και... καινούρια μυαλά!

- Ακόμη και ένας ασήμαντος χωρικός μπορεί να βλάψει την... Δημοκρατία, είπεν ο Ίστωρ -  

▲ ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ▲