Ο... Εσταυρωμένος Βακχικός Διόνυσος του Ορφέως – The... Crucified Bacchic Dionysus of Orpheus

    του Κ. Ι. ΜΠΟΥΖΑΝΗ – by BOUZANIS K.  

Ιστορικά

Ο μυθικός οΡΦεύς ~ οΡΦίας ~ ο ΘεοΛόΓος, μέσα από τα οΡΦιΚά ~ ΘεοΛοΓιΚά μυστήρια, αναγνωρίζεται ως ο εισηγητής της Ελληνικής ΘεοΛοΓίας ~ ΘεοΓοΝίας και μύστης της Ελληνικής Θεο‘ΛοΓίας ~ ΘεοΓΝωΣίας. Ο οΡΦεύΣ ~ ο ΘΡάΣΣ [ξ] από τα ΛείΒηΘΡα της ΠιεΡίας. ΛείΒηΘΡα ~ οΡΦέως η ΠόΛις η πατρώα. οΡΦε.Υς ~ ο ΜεΛοΠοιός. οΡΦεύς ~ η άΡΠα. οΡΦεΥς ~ η ΦόΡΜιγξ. (Προσοχή στην υψηλή Ποιητική-Μυθοπλασία των Ελλήνων! Κάθε όνομα φέρει ένα εσωτερικό φορτίο, το οποίο μέσα από τον Κώδικα της Γλωσσικής Παραγωγής & του Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου" αποκαλύπτεται και εμπνέει.)

Στην κυλινδρική... σφραγίδα του εικονίσματός μας, διαβάζουμε ότι ο... εσταυρωμένος είναι: (του) ΟΡΦΕΟC (o) BAKKIKOC (ΔΙΟΝΥΣΟΣ). Ιστορικά, ορθή είναι η γραφή της γενικής “του Ορφέος” με ό-μικρόν.

Διαβάζουμε. Άλλοι μας είπαν ότι ο... εσταυρωμένος είναι ο Ορφέας, άλλοι ότι ο σφραγιδόλιθος είναι πλαστός για να δημιουργήσει σύγχυση και να πλήξει την ΕβραιοΧριστιανική Θρησκεία, άλλοι... Εμείς, εδώ, θα προσπαθήσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε τα κρυπτά του εικονίσματος.

Στην ανάγνωση των σημείων του κυλίνδρου θα σταθούμε στον... αστερισμό των “Επτά Αστέρων”. Διαβάστε την συνέχεια και διαλέξτε. Γράφουν οι Μυθοπλάστες ότι, μετά τον θάνατο της ΣεΜέΛης ~ αΜΠέΛου, η οποία κεραυνοβολήθηκε από τον Δία ενώ κυοφορούσε τον γιό του Δία, τον Διόνυσο, έτρεξαν οι Νύμφες, η ΔίΡΚη ~ ΤόΚος του αΧεΛώου* ποταμού, μεταμορφώθηκε σε κρήνη, έπλυναν τον αγέννητον Διόνυσον, τον έρραψαν στον μηρό του Διός, και όταν συμπληρώθηκαν οι μήνες της κυήσεώς του και γεννήθηκε, για... δεύτερη φορά, τον ανέλαβαν να τον μεγαλώσουν και να τον εκπαιδεύσουν οι επτά ‘υάΔες ~ ΣΣεαί των υεΤών** μαζί και οι εφτά συνοδοί της Αρτέμιδος οι ΠΛειάΔες ~ ΤΡοΦοί του Διονύσου. Αυτές, τις Υάδες και τις Πλειάδες, ο Δίας τις έκανε αστερισμούς επουράνιους...

------------------------------------

* Το αξιοσημείωτο είναι ότι, μυθολογικά, και ο οίνος και το έλαιον, για τους Σπαρτιάτες, συνδέονται με του αΧεΛώου Την Γη ~ την αιΤωΛία, καθ’ όσον, εκτός από την Δίρκη και η μητέρα της Ωραίας Ελένης και των Διοσκούρων, η ΛήΔα ~ αιΤωΛή ήταν! (ωΡαία) ‘εΛέΝη ~ η ΚαΛΛοΝή. (ωΡαία) ‘εΛέΝη ~ η εΒώΛεΝος ~ η ευώΛεΝος. ‘ωΡαία εΛέΝη ~ το υΓΡόν έΛαιον. ωΡαία εΛέΝη ~ το εΛαιήεν έΛαιοΝ.

** ‘ΥάΣ ~ ΣΣυΜών ΣΣεά.  

 

Πάμε στον Βάκχον, Ίακχον ή Διόνυσον τον... εσταυρωμένον.

► ΒάΚΧοΣ ~ εΒωΧίας ΧυΜός ~ ευωΧίας ΧυΜός. ΒάΚΧΥς ~ ευωΧίας ΧυΜός. ΒάΚΧος ~ ευωΧίας ήΧος. ΒάΚΧοΣ ~ ευωΧίας ΜάΓος. ΒάΚΧοΣ ~ ευωΧίας αΣΚός, πήλινος ή δερμάτινος. ΒάΣΣαΡος ~ εΒωΣΣίας οίΝος [χ].

► ίαΚΧοΣ ~ ευωΧίας ΧυΜός

► ΔιόΝυΣος ~ ο ηΔύς οίΝοΣ. ΔιόΝΥΣοΣ ~ Του οίΝου ΣΣυΜός. ΔιόΝυΣος ~ ο Θεός οίΝοΣ, διγενής (διθύραμβος), διμήτωρ και Δισσότοκος! ΔιόΝυΣος ~ Το ΚΡαΣί. ΔιόΝΥΣοΣ ~ ύΔωΡ ΜέΣΣης [θ]. ΔιόΝΥΣοΣ ~ ύΔωΡ ευΣΣυΜίας [θ]. ΔιόΝυΣοΣ ~ ύΔωΡ ευωΣΣίας [χ]. ΔιόΝΥΣοΣ ~ οίΝου Το ΜέΣΣυ [θ]. Ο Διόνυσος σχετίζεται με την Μίσην, ΜίΣη ~ η ΜέΣΣη [θ] αλλά και ΜίΣη ~ η ΠόΣις ~ το ΠώΜα. ΔιόΝΥΣοΣ ~ ΣΣεός ΜαΝιώΔης [θ].

ΔιόΝυΣος ~ του Διός ΚούΡοΣ. ΔιοΓεΝής ~ ο ιΘαΓεΝής. ΔιοΓεΝήΣ ~ ο εκ του Διός ΓεΝΝηΣΣείς [θ]. Δίας ~ ο Δεύς, Δεύς ~ ΔέΦς ~ το έΔαΦος. Aλλά και Πατήρ του και ο εΥΒουΛος ~ ο αΜΠεΛών, άΜΠεΛος ~ άΝΠεΛος ~ του οίΝου οΠώΡα!   

ΔιόΝυΣοΣ ~ ο Δίς ΓεΝΝηΣΣείς [θ], την μία από το νεκρό σώμα της Σεμέλης και την δεύτερη από τον μηρό του Διός. Ο Διόνυσος ΤαυΡοΓεΝής ~  ΤαΒΡοΓεΝής ~ ΒοΤΡυοΓεΝής. ΔιόΝυΣος ~ ο ΤαύΡοΣ.

ΔιόΝυΣος ~ ο ΘύΡΣος, σήμα κατατεθέν του Διονύσου και των Μαινάδων συνοδών του. Ο ΘΥΡΣοΣ ~ το αΡωΜαΤίΣΣον [ζ] τον οίνον. Ο θύρσος ήταν ράβδος εστεμένη με κώνον πίτυος (ρητινώδης οίνος) ή με κισσόν (μέλας οίνος) ή με φύλλα αμπέλου ή ανθήλη ανήθου ή μαράθου. ΘυΡΣο.Σ ~ ιΣΤός αΝήΣΣου [θ] (ανηθίτης οίνος), ΘΥΡΣο.Σ ~ ιΣΤός ΜαΡάΣΣου [θ], ΜάΛαΘΡον ή ΜάΡαΘΡον ~ ΜάΡαΘοΝ, το ~ άΡωΜα Του οίΝου. ΘΥΡΣος ~ ΜύΡον ΜέΘυος. ΘΥΡΣος ~ ΜέΘυος άΡωΜα. 

Ο Διόνυσος ΤΡίΓοΝος ~ ΤΡιΓεΝής, εκ ΣεΜέΛης ~ της αΜΠέΛου οίνος, εκ της θεάς ΔήΜηΤΡας ~ Θεάς ΣιΤηΡών είτε εκ της ΠεΡΣεΦόΝης ~ του ΠυΡού ΣΠοΡάς ο ΖΥΘοΣ ~ ο ΖωΜός ΣίΤου, ΖΥΘοΣ ~ ΖωΜός ή ΣΣυΜός ΜέΘης, εκ βύνης, κριθής, μήλων, απίων, λωτών κά. ΒύΝη ~ BieR. ΜΠύΡα. ΜΠύΡα ~ ΝΠύΡα ~ οίΝος ΠυΡού. BaR ~ ΝΠάΡ ~ το οιΝοΠωΛείον.

ΔιόΝυΣοΣ ~ ΤεΧΝών ΣΣεός [θ], των καλών τεχνών.

ΔιόΝυΣος ~ ο Θεός όΣιΡις των αιγυπτίων. ΔιόΝυΣος ~ ο ιΝΔόΣ ο μυθικός Διόνυσος, που εξεστράτευσε στην ανατολή, εξουσίασε και εκπολίτισε  όλη την έΝΔον Γη ~ την ιΝΔία. Ο ιδρυτής του Αρχαίου Ινδικού Πολιτισμού, σύμφωνα με τους αρχαίους ιστορικούς.

Τα επίθετα του Διονύσου: ΠυΡοΓεΝήΣ ~ εκ ΠυΡών ΓεΝΝηΣΣείς [θ] (κριθής ή σίτου) και ΛιΜΝαίος ~ εΚς αΝΠέΛου ~ εΞ αΜΠέΛου. ΒαΣΣαΡεύς ~ εΒωΣΣίας οίΝος ~ ευωΧίας οίΝος. ΔιόΝυΣος ~ ο άΝΘιοΣ. ΔιόΝυΣος ~ ο αΔωΝεύΣ. ΔιόΝυΣος ~ ο ΘέοιΝοΣ.

► ΒόΤΡυς, ο ~ η ΒωΛώΔης οπώρα. ΒόΤΡυς, ο ~ η ηΔεία οΠώΡα.

(Σ)ΤαΦυΛή ή (Σ)ΤαΦυΛίς ~ ο ΒόΤΡυς. ΣΤαΦυΛή ~ η ήΔυΜος οΠώΡα. ΣΤα.ΦΥΛή ~ αΜΠέΛου ήΔυΜος οπώρα. ηΔύΣ ~ ο ήΔυΜος.

  Και τώρα θα σταθούμε στον Διόνυσον τον... εσταυρωμένον. Με την πρώτη ματιά βλέπει κανείς τον... εσταυρωμένον, μόνον που με την δεύτερη ματιά, τον σταυρόν ή καλύτερα κάποιον σταυρό δεν τον βλέπουμε πουθενά. Προτού... ψάξουμε τον σταυρό στην σφραγίδα, ας ιδούμε για τον σταυρό στα λεξικά και την ιστορία.

ΣΤαυΡός ~ ΣΤαΒΡόΣ ~ ο ιΣΤός ΒαΣάΝου

ΣΤαυΡός ~ ΣΤαΒΡός ~ ιΣΤός οΡΘός

ΣΤαΒΡόΣ ~ ΔηΜίων ΠάΣΣαΛος

ΣΤαυΡός ~ ο ΣΤύΛος ή ΣΤεΛεός ή ιΣΤός Νηών

ΣΤαυΡός ~ ΣΤαΒΡός ~ ιΣΤός ΠΛοίων, ο κατακόρυφος ιστός με την οριζόντια δοκό στην οποία δένεται το πανί.

ΣΤαύΡωΣις ~ ΣΤάΒΡωΣις ~ δι’ ιΣΤού ΠαΛούΚωΣις.

ΣΤαυΡός ~ ΣΤαΒΡόΣ ~ ο ΠάΣΣαΛος ή ΠάΤΤαΛος [σσ~στ~ττ]. Σταύρωσις, το παλούκωμα, η προσήλωση επί ορθού πασσάλου. 

Ο ΣΤαυΡός έχει χρησιμοποιηθεί, ιστορικά, ως μηχανή αργής, επώδυνης και μαρτυρικής, δημόσιας, προς γνώσιν και συμμόρφωσιν και διασυρμού τιμωρίας έως του θανάτου. Σταύρωσις, λοιπόν, το ΠαΛούΚωΜα! Σε δημόσιον χώρο, ο ιστός με προσδεδεμένον τον κατάδικον ορθώνεται και στερεώνεται και μένει εκεί μέχρι τον θάνατόν του, και μέρες ακόμη! Ανάλογα δε με το... κύρος του εσταυρωμένου –καλλιτεχνικῄ αδείᾳ– ή, καλύτερα, κατόπιν ειδικής... παραγγελίας, ο σταυρός μπορεί να φέρει και οριζόντια δοκό, στο ύψος των ώμων, ώστε η σταύρωση να γίνεται με ανοιχτά τα χέρια, καθώς και υποπόδιον, όπως ακριβώς, με την πρώτη ματιά, φαίνεται στην εικόνα μας. Όμως εμείς, με την δεύτερη ματιά μας, δεν βλέπουμε κανέναν σταυρό, ούτε απλόν ούτε με την σχετική εικαστική παρέμβαση.

Πρέπει να ψάξουμε στην Μυθολογία και την Θεολογία για τον Διόνυσον-Βάκχον-Ίακχον και τον Σταυρό. Η Μυθολογία, πνευματώδης ανέκαθεν, ξεπερνά τις έννοιες, επινοεί ονόματα και γεγονότα και δράσεις και, χειμαρρώδης, μας παρασύρει στον κόσμο των επινοημάτων. ΠΝεύΜα ~ το εΠιΝόηΜα και Πνευματικός Κόσμος καλείται ο Κόσμος των Επινοημάτων! Η Μυθοπλασία και η Θεολογία, η δεύτερη μέρος της πρώτης, αρκεί που έσπειραν και ο πρώτος σπόρος τους βρήκε γόνιμο το έδαφος και, ακατάσχετες στην συνέχεια, εμάγεψαν λαούς και έθνη, και ενέπνευσαν τις εικαστικές τέχνες και την λογοτεχνία και ανύψωσαν και ξεχώρισαν τον άΝΘΡωΠον ~ το όΝ Το ΝοήΜον από το ζώον. Ειδικά, όμως, η Θεολογία, στα χέρια εξουσιαστών, απατεώνων και εγκληματικών οργανώσεων, όπου και όποτε, ιστορικά ασταμάτητη, επικαλούμενη τα... Θεία Μυστήρια, θα φτάσει, με την άκρατη ψευδολογία, έως την Θεοπληξία, θα αποδιοργανώσει την λαϊκή σκέψη και θα κερδίσει ΠιΣΤούς ~ τους ευΠειΘείς της κοινωνίας, και θα οργανώσει ένα άτεγκτο σύστημα με αδίστακτους μισθοφόρους και ελεεινούς επισκόπους-κατασκόπους. Το πρώτο ψέμα είναι ένα ψέμα. Το δεύτερο ψέμα για να καλύψει το πρώτο, στην Θεολογία, είναι η... πηγή όλων των Θρησκευτικών μυστηρίων!

Πρέπει να ψάξουμε την Θεολογία των Ελλήνων, όπου εισηγητής και μύστης αναγνωρίζεται ο μυθικός Ορφέας. Θα σταθούμε σε δύο περιστατικά. Το πρώτο από τον “Πλούν του Διονύσου”, όπου Τυρρηνοί πειρατές τον απήγαγαν με σκοπό να αναζητήσουν τον πατέρα του, κάποιον βασιλιά, και να πάρουν τα ΛυΤήΡια ~ ΛύΤΡα. Τον συνέλαβαν και, προτού τους κατατροπώσει, προσπάθησαν να τον δέσουν αλλά μάταια. Ήρεμος αυτός και χωρίς να αντιδρά... λυνότανε! Τον έδεσαν στο κατάρτι, στον ιστό του πλοίου τους –εδώ, ο κατακόρυφος ιστός με την οριζόντια δοκό στην οποία δένεται το πανί, μας συνθέτουν τον σταυρόν του σφραγιδόλιθου– αλλά λύθηκε. Συνεχίζουμε εμείς, μυθολόγοι και εμείς, τον δένουν και στην άγκυρα –και εδώ, ακριβώς, έχουμε την εικόνα του σφραγιδόλιθου– λύνεται και εδώ.

Αξιοσημείωτο είναι ότι όσοι πειρατές απέφυγαν την θανάτωση έπεσαν στην θάλασσα και μεταμορφώθηκαν σε... δελφίνια. (σύμφωνα με τον Κώδικα Παραγωγής και Εμπλουτισμού του Λόγου, δομικά σχετικά ενώ εννοιολογικά άσχετα, ΔεΛΦίς ~ ο ΠειΡαΤής!)

Ο Διόνυσος δεμένος στο κατάρτι ή στην άγκυρα και ο Διόνυσος μετά την περιπέτειά του με τους Τυρρηνούς πειρατές (Διονύσου Πλούς)

 Ένα άλλο περιστατικό από την Μυθολογία είναι όταν ο Διόνυσος πήγε στην Λέρνη, την λίμνη χωρίς πάτο που οδηγούσε κατ’ ευθείαν στο Κάτω Κόσμον, στα ΤάΡΤαΡα ~ τα εΝΔόΤεΡα της γης, απ’ όπου κατέβηκε στον Άδη για να επαναφέρει στην ζωή την μητέρα του την ΣεΜέΛη ~ άΜΠεΛον. Οι καλλιτέχνες-μυθοπλάστες, εμείς εν προκειμένω, θα δοκιμάσουμε να κρεμάσουμε τον Διόνυσο στην Λέρνη δεμένον σε μίαν άγκυρα για να τον ανασύρουμε, κατόπιν, μαζί με την μητέρα του! Βέβαια, ανάλογο περιστατικό, από την Μυθολογία, έχουμε όταν ο Ορφέας, χωρίς επιτυχία, κατέβηκε στον Κάτω Κόσμο για να επαναφέρει στην ζωή την σύζυγό του την Ευρυδίκη.

 Τελικά, ο εν λόγω... λεγόμενος σφραγιδόλιθος, δεν φιλοτεχνήθηκε για να χρησιμοποιηθεί, ποτέ, ως σφραγίδα, αλλά αποτελούσε ένα μικρό πολύτιμο κομψοτέχνημα, έργον τέχνης κύρους, με παράσταση από την θρησκευτική ζωή των Ελλήνων.

===================================

Στις ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ λέξεων, παραπάνω, χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από την "Γραμματική-Δομική Ανάλυση και τον Κώδικα της Γλωσσικής Παραγωγής & του Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου".

https://greekglossiccode.blogspot.com/2022/01/grammar-structural-analysis-and-code-of.html

 At the RELEVANT ANALYZES of words, above, were used data from: "Grammar-Structural Analysis and the Code of the Production & Enrichment of the PanHuman Speech".

https://greekglossiccode.blogspot.com/2022/01/grammar-structural-analysis-and-code-of.html

 

Εν αρχήι ήν ο ‘Έλλην ‘Λόγος!

Η Ελληνική Γλώσσα αποτελεί την Γλώσσα Αναφοράς

του Πανανθρώπινου Λόγου!

– είπε ο Προφύτης! –

ΚΑ 389

                                  

........

......

▲ ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ   

Ελλήνων Θεοί και Ιδέες – Greek Gods and Ideas –

του Κ. Ι. Μπουζάνη – by Bouzanis K.  

Ίστορος-Διδασκάλου του Κώδικα της Γλωσσικής Παραγωγής και του Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου  – Knower-Teacher of  Code of Linguistic Production and Enrichment of  Panhuman Speech –

Δοκιμασίες για Γραμματικούς, Ετυμολόγους και... Εραστές της Σοφίας!

Etymologically Tests for... Lovers of Wisdom!

Μην συνεχίζετε πριν κατεβάσετε και ρίξετε μια ματιά στον Κώδικα της Γλωσσικής Παραγωγής και του Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου. [Do not go ahead before you take a look at the Code of Language Production and Enrichment of the Pan-Human Speech.]

➤ Εν αρχή ήν ο Έλλην Λόγος! [First, was the Greek Word!]

Λήμματα από το Γραμματικό-Δομικό Λεξικό της Ελληνικής

[Entries from Grammar-Structural DiCTioNaRy of Greek Language]

 Πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν, γράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης (4:24) της ΕβραιοΧριστιανικής θεουργίας. [God is spirit, and the ones doing obeisance to him in spirit and truth must do obeisance, writes Evangelist John (4:24) of  Jewish – Christian religion.]

ΠΝεΥΜα = ΣηΜείον αΝέΜου.

ΠΝεΥΜα = ΠΝοής ΣηΜείον, για ό,τι ακόμη εν ζωή.

ΠΝεύΜα = η (εμ)ΠΝευΣις, ΠΝεύΜα = το εΠιΝόηΜα!

Πνεύματα, δηλαδή επινοήματα είναι οι θεοί! Όλοι οι Θεοί του κόσμου είναι επινοήματα και των Ελλήνων οι ιΔέες ~ Θεοί αμέτρητοι. Ιδεολάτρες οι Έλληνες! [Gods are Spirits, that is, Gods are Inventions! All the Gods of the world are inventions and the Gods of Greeks the Ideas ~ Gods countless and Greeks idea worshippers!]

ΘεϊΚόΣ ~ ο ΦυΣιΚός [φ~θ]! Φυσιολάτρες οι Έλληνες! [Divine power ~ the Natural power. Nature lovers the Greeks!

 "ΘεούΣ ΣέΒου" παραγγέλεται από τους Δελφούς.  ήΘοΣ = ο ΘεόΣ ή ο ΔαίΜων κατά τον Ηράκλειτον! ΘεοΣεΒής = ο εΦΣεΒής. ΘΡηΣΚεία = ΤεΛειώΣεως αΓωΓή! ΛαΤΡεία = των ΛιΤών έΡΓα ή η ΛειΤουΡΓία. ‘ΛαΤΡεΥω = ΚαΛώ Την ευΜέΝειαν. αΜαΡΤία = η εΚΤΡοΠή.

  ΘεόΤης = η ιΔιόΤης, ο κεντρικός πυρήνας κάθε έννοιας ή πράγματος, σύμφωνα με τους τελευταίους διδάξαντες, τους α νε πα νά λη πτους Έλληνες! [Godhood = the Core of every concept and of every thing, according to the last teachers, the ancient Greeks!]

ΚΟΣΜΟΓΟΝΙΑ – ΘΕΟΓΟΝΙΑ

[COSMOGONY – THEOGONY]

του ΗΣΙΟΔΟΥ [of Hesiod] 

                                                 

   Εν αρχήι ήν το ΧάοΣ, ο Κοσμικός αΣΚός, εντός του οποίου γεννήθηκαν η Γαία, ένα γιγάντιο οργανικό σύνολο, και το Αρχαίο Κινούν, η Αέναος Γενεσιουργός οΡΜή της δημιουργίας και της εξελίξεως των πάντων, ο έΡωΣ. Και η Γαία εγέννησε τον Θεόν Ουρανόν και έσμιξαν και έφεραν στον κόσμο μας τους ΤιΤάΝες = τους ΤέΚΤοΝες, και τους εΚΧέοντες ΠυΡ = τους ΚύΚΛωΠες και τους Εκατόγχειρες.

ΤιΤάΝες ~ οι ΤέΚΤοΝες των γήινων. ΤιΤάΝες ~ ΤόΚοι της ΘέαιΝας, της Γαίας και του Ουρανού. ΤιΤάΝες ~ Τα άΝωΘεν ενώ τα εΝΔόΤεΡα ~ τα ΤάΡΤαΡα. 

Ο ωΚεαΝός ~ το υΓΡόν στοιχείο και η ΤηΘΥΣ ~ η Θεά Των ΣΣυΜών [χ] θα γεννήσουν τους ποταμούς και τις Ωκεανίδες, ωΚεαΝίς ~ η εΧίΝη ~ η εΣΣήΝη ~ η ΝήΣοΣ. 

Ο ΚοίοΣ ~ αΚών ηΓεΜών, των κορυφών άρχων και η ΦοίΒη ~ των υΠέρΓειων Θεά θα γεννήσουν την ΛηΤώ = του Διός την άΛω, τον ορίζοντα, την ‘ΛηΤώ ~ των οΡέων τον όΧΘον που εξεγέννησε, και συνεχίζει να γεννά, τον Απόλλωνα Ήλιο και την Άρτεμι Μήνη. ΛηΤώ ~ ο ΘόΛος ο ουράνιος, η οποία με την σειρά της θα γεννήσει τον ΒώΛο του ηΛίου ~ τον αΠόΛΛωνα ή αΠόΛΛων ~ η ΒάΛως του ηΛίου ~ η ‘άΛως του ηΛίου και της ΜήΝης την άΛω ~ την ΣεΛήΝη την δίδυμη αδελφή του την άΡΤεΜιν ~ την ΠόΤΝια των θηρών. Η ‘ΛηΤώ ~ ΚοιαΝΤίς. ΔηΛιάΣ ~ η άΡΤεΜις. άΡΤεΜις ~ η ΛηΤωΐΣ ή ΛηΤούς η Παίς. άΡΤεΜιΣ ~ η οΡΘεύουΣα. άΡΤεΜιΣ ~ η ΘηΡεύοΥΣα ή Θεά ΛοΣΣείας [χ]. άΡΤεΜις ~ η ΘηΡεύουΣα. άΡΤεΜις ~ Γής το άΣΤΡον (η Σελήνη ή Μήνη). ΦοίΒη ~ το ΠηΓαίον Φώς (η ΜήΝη). άΡΤεΜις ~ η ΣώΤειΡα θεά. ΛηΤώα (Άρτεμις) ~ η οΡΘία ή η ΔηΛία (οΡΘεΥω ~ αΝαΠαιΔεύω). αΣΤεΡία ~ Ση ΔήΛος ~ ‘η ΔήΛος. οΡΤΥΓία ~ η άΡΤεΜις. οΡΘία (Άρτεμις) ~ η ειΛειΘυία. ΔεΡΡιάΤιΣ ~ η οΡΘία άΡΤεΜις. DiaNa ~ Θεά της άΓΡας των Λατίνων. ΒέΝΔιΣ ~ η Θεά άΡΤεΜις των Θρακών!

Ο ΥΠεΡίωΝ ~ ο ΠοιΜήν των ουΡαΝίων, υΠεΡίωΝ ~ το ΠύΡ το άυλον  και η εΥΡυΦάεΤΤα (ΣΣ) ~ η ΘεΡΜόΤης θα γεννήσουν τον ήΛιον, την ΜήΝη, τον Ορίζοντα, τη Ηώ.

Ο ιαΠεΤός ~ της Γής ΠοιηΤής και η ΚΛυΜέΝη ~ ΚόΡη της ΣαΛός, του Ωκεανού και της ΤηΘύος. Τέκνα τους ο άΤΛας ~ Τα όΡη, που βαστάζουν στον ώμο τους τον ουράνιο θόλο, ο ΜεΝοίΤιος ~ ο αιΠόΛος του άΔη, ο γνωστός Επιμηθέας και ο διάσημος ΠΡοΜηΘεύς ~ της ΠυΡάς ΠαΤήρ, της ΠυΡάς ΠοιηΤής, ο ΚευΘώΝυΜος ~ ο ΚεΦΘόΝυΜος < ιαΠεΤός κατ’ όΝοΜα. Γιός του Προμηθέως ο ΔεΥΚαΛίων ~ ΔεΦΚαΛίων ~ ο Θεός των ΠάΓωΝ, υπεύθυνος για την τήξη των παγετώνων και τον γνωστόν κατακλυσμό, την δημιουργία των ανθρώπων και ιδιαιτέρως του Έλληνα. ‘αΛός Λαός ~ ο ‘έΛΛην, λαός των περιΜεσογειακών χωρών.

Ο ΚΡείος και η Ευρυβίη που εγέννησαν τον αΣΤΡαίον, τον ΠάΛΛαΝΤα και τον ΠέΡΣην.

Η ΘέΜιΣ ~ οι ΘεΣΜοί ~ τα ΘέΣΜια, οι νόμοι, οι κανόνες, τα έθιμα, τα θεσπίσματα, οι τελετές.

Η ΜΝηΜοΣύΝη ~ της ΜΝήΜης ΣΣέαιΝα [θ], ΜΝηΜοΣύΝη ~ η εΠίΝοια των ΜουΣώΝ, η δύναμη της σκέψεως, η επινοητικότης, η μητέρα των Μουσών. ΜούΣα ~ η ΠοιούΣα τα άσματα, την μουσική, την όρχηση, την ευγλωττία και την ποίηση. Μούσες οι Κλειώ, Ευτέρπη, Ερατώ, Θάλεια, Μελπομένη, Τερψιχόρη, Πολύμνια, Ουρανία και Καλλιόπη.

 Ο ΚΡόΝος ~ η ΓήιΝη ιΛύς και η ούαΡ του ~ η Ρέα, η ‘Ρέα ~ ο Χούς της αΛός που εγέννησαν το έΔαΦος, έΔαΦος ~ ο ΔεΦς ~ ο Δεύς ~ Ζεύς ή Δίας, και την βασιλική οικογένεια των Ολυμπίων Θεών που διεδέχθη τους Τιτάνες.

ΟΡΦΙΚΑ

οΡΦιΚά = τα ΘεοΛοΓιΚά

[ORPHICS The Theologicals] 

    Ο Ορφεύς εκ των Ορφικών-Θεολογικών κειμένων και όχι τα Ορφικά εκ τινος Ορφέως, ισχυριζόμαστε! Εκτός εάν ο Ορφεύς δασύνεται ή ονομαζόταν και Όρφιος για να του ταιριάζει ο χαρακτηρισμός "ΘεοΛόΓος" των σχολιαστών του! Σε ανάλογη περίπτωση, ισχυριζόμαστε ότι και ο Όμηρος εκ των Ομηρικών-Συζυγικών Επών ονομάζεται και όχι τα Ομηρικά Έπη έκ τινος Ομήρου καλούνται. Από τον Ορφέα εκ ΛειΒήΘΡων, της ΠόΛεως του οΡΦέως, της Πιερίας μέχρι την Θράκη έχουμε μία σύμπτωση γραμματική-δομική καθώς οΡΦεύς = ο ΘΡάξ αλλά η ΘΡάΚη = ως η Γη του ΝόΤου, ο νότος της εΒΡώπης της αΡΧαίας, των ΒαΛΚαΝίων δηλαδή, κάλλιστα μπορεί να συμπεριλάβει και την Πιερία και το οΧυΡόν της ΠΤόΛεως τα ΛείΒηΘΡα! ευΡΥΔίΚη = εΒΡΥΔίΚη = οΡΦέως η οΜόΚοιΤος.  

(Ονοματολογία Θεών - Nomenclaturae Deorum, "Ορφέως Αποσπάσματα", ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ του Ιωάννου Δ. Πασσά, σελ. 337)

 Ο Δίας ο Θεός ή Ζεύς το έΔαΦος της Γης. (Zeus, the God, the Ground of the Earth.)

ΔίαΣ = ο ΘεόΣ! ΘεόΣ = ο ΔοΜών τα πάντα! Δίας = GoD!

Ζεύς = ΖέΦς = ο ΖωοΠοιός θεός

Ζεύς ο ιΛυΓεΝής = ο ΚΡόΝιος ή ΚΡοΝίων!

Δεύς = το ούΔας.
Δίας = ο αιΘήρ, αιΘέΡιοΝ = Το ουΡάΝιον. ΚεΡαυΝοί = ήΧοι ουΡάΝιοι.

Ζευς = ΖέΦΣ = ο ΣαΒάΖιος. 

ΤηΘΥΣ = ΣΣυΜών ΘεόΤης[χ].

ΤιΤάΝες = οι ΤέΚΤοΝες του Σύμπαντος Κόσμου.

   Ζεύς = Δεύς = ΔέΦς = το έΔαΦος* που ανεδύθη από το υΓΡόΝ στοιχείον ή την ΓήιΝη ιΛύν = τον ΚΡόΝον και εξεγεννήθη από την ‘Ρέα. ‘Ρέα = η ΓυΝή του Κρόνου. ‘Ρέα = ΣιΛύς = η ιΛύΣ του Χού της Γης, της Γαίας δηλαδή! Το έδαφος, ο Δεύς ανεδύθη από την γήινην ιλύν. Ως εκ τούτου είναι ο Πατήρ των πάντων επί της γης. Ο Δίας, λοιπόν, ως πατήρ Θεών τε και ανθρώπων και, ως φιλοξενών τους πάντες και τα πάντα επί της Γης, Ξένιος και ΣιΤιΣΤής** θεωρείται! 

   ΞέΝιος ο Δίας! Ο Δίας - Δεύς, το έΔαΦος, περιποιείται, φροντίζει, τρέφει και αναπαύει τους πάντες επί της γης. Το ΞέΝιος, γιά τον Δία, δεν είναι από το ΞέΝον = ό,Τι εξ άλλης, ούτε από το ΞέΝοΣ = ο εΞόΜιΛος! Ο Ξένος, για το Δία, έρχεται από το ΞειΝόω = εΞαΡΚέω, όπου (εξ)αΡΚέω = αΡήΓω, η δε ΦιΛοΚΣεΝία για τους Έλληνες δεν είναι φίλος των ξένων αλλά είναι των ΦίΛων η (επι)ΚούΡηΣις! [ΦιΛοΞεΝώ = ΦίΛους ΞειΝόω. ΦιΛοΞεΝώ = ΦίΛους (εξ)αΡΚέω. ΦιΛοΚσεΝώ = ΦίΛους αΡήΓω.] 

   ΔίαΣ = ο ΣΣιός των όΧΘων. Γεννήθηκε στην αΡΚαΔία = την οΡεία των όΧΘων Γη, λέγανε οι Αρκάδες! Γεννήθηκε στην ΔίΚΤη, στου Διός τον όΧΘον της Κρήτης, στο Δικταίον ή Ιδαίον άντρον, έλεγαν οι Κρήτες, και κατοικούσε στο ψηλότερο από τα όρη της Ελληνικής γης στης ΠιεΡίας τα όΡη, τον όΛυΝΠον!

Δίας = ο αιΘήρ.

    Δίας = ο Θεός της Γης. ΔίαΣ = ο ΔοΜών τα πάντα επί της γης. Ο Δίας την εποχή της Κοσμογονίας έκλεψε-απέσπασε την υΠέΡ ηΜών χώρα, την εΒΡώΠη από την αΦΡιΚήν = την Γη της ΛιΒύης, την έΦαΛον Γη της Λιβύης, την ΦοιΝίΚην της Αφρικής δηλαδή, όπως διδάσκει η μυθολογία των Ελλήνων! 

   ΦοιΝίΚη = η έΦαΛος Γη, η αρχαία αΦΡιΚή, του σχετικού μύθου. Η... νεαρά έΦαΛος Γη της Συρίας, η Φοινίκη της Συρίας, όπου ΣυΡία = η Γή των εΡήΜων είναι άσχετη με τον μύθο της Αρπαγής της Ευρώπης και σχετίζεται με των ΦοιΝίΚων τα άΣΤεα, των ΦιΛιΣΤαίων την γή, δηλαδή.)

   ΚαΡΘαΓένη = η ΚαΡΧηΔών.  ΚαΡΘαΓέΝη = ΦοιΝίΚης η ΧώΡα, εκεί που οι Καρχηδόνιοι θα στήσουν τον μύθο Φοινίκης και θα γίνουν το αντίπαλο δέος της Ρώμης. 

    ιεΡείς Διός (της Κρήτης) = οι ΚουΡήΤες.

αιΘήρ = οίΚος Θεών. αιΘέΡιοΝ = Το ουΡάΝιον     

   Πατήρ των Θεών ο Δίας! ΓυΝή του η ‘ήΡα! όαΡ ή οΥαΡ ή όΜηΡος ή εΥΝις του Διός η  ήΡα ή κατά... άλλους η ΔιώΝη = του Διός η ΓυΝή!  ‘ήΡα = η ευΓοΝία. αΘηΝά = η ΘεόΝοια ή Θεά του Νοός ή Διός ο Νούς. αΘηΝά = η αΡεΤή.

..........................................

* Πρός επίρρωσιν του αληθούς των αποκαλύψεών μας, απολαύστε, από τα "Ορφέως Αποσπάσματα" (ΤΑ ΟΡΦΙΚΑ του Ιωάννου Δ. Πασσά, σελ. 338, 339), την άγνοιαν των επαϊόντων για την φύση του ΖωοΠοιού Διός όπου ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός (329 - 390 μ.Χ.) και ιδιαίτερα ο Φιλόστρατος ο Αθηναίος (170 - 244 μ.Χ.)... τρελαίνονται!  Ο δεύτερος αναφερόμενος στα Ορφικά σχολιάζει: "Και μήν και Παμφώ σοφώς μεν ενθυμηθέντος, ότι Ζεύς είη το ζωογονούν, δι’ ού ανίσταται εκ της γης πάντα, ευηθέστερον δε χρησαμένου τωι λόγωι, και καταβεβλημένα έπη ες τον Δία άσαντος, έστι γαρ τα του Παμφώ έπη, Ζεύ κύδιστε, μέγιστε θεών, ειλυμένε κόπρωι μηλείηι τε και ιππείηι και ημιονείηι...  ". Ομιλεί, δηλαδή, για λόγια αφελή, βλακώδη και περιφρονητικά για τον Θεόν Δία που ανακατεύεται με την κόπρο προβάτων, ίππων και ημιόνων για να γίνει ζωογόνος!
**  Σύμβολό του:, το διπλό... Ε. (ΣωΤήρ άΣΤεων ή ΣιΤιΣΤής, κατά το Κοινό, Εικονογράμματο & Παλαιογραμμικό σύστημα Επιγραφής και Αναγνώσεως του Αρχαίου Κόσμου.)

 Ο Ήφαιστος [Hephaestos = the God of fabrications]

  ήΦαιΣΤος = Πύρ αΚάΜαΤον (το άσβεστον).

ηΦαίΣΤειοΝ = ΠηΓή ΜύΔΡων. ηΦαίΣΤειον > η ΘέΤιΣ η μητέρα των υαΛίΝων εκ του ΠηΛέως! (ΠηΛεΥς = υάΛου άΜΜος και αΧιΛΛεΥς = ΓυάΛου ΛιΜήν ή αΧιΛΛεύς = ο ΓυάΛιΝος). 

‘ήΦαιΣΤος = το άΣΒεΣΤον πύρ. Μέλη του δε ο Ήλιος, η Σελήνη, οι Αστέρες, ο Αιθήρ, το Φώς το Αμίαντον αλλά και το πύρ που κατοικεί εντός των σωμάτων των θνητών!

ήΦαιΣΤοΣ = ΣΚευών ΠοιηΤής. ‘ήΦαιΣΤος = ΣΣεός των ΠηΓΜάΤων.  ηΦαιΣΤείον = ΠηΓΜάΤων οίΚος (FaCToRy).

Γνωρίζετε τι σημαίνει Γύφτος;

Οι ΓύΦΤοι ούτε αιΓύΠΤιοι είναι, ούτε αΘίΓΓαΝοι! Οι αΘίΝΓαΝοι = ιΝΔοί το ΓέΝος, νομάδες από την αρχαιότητα, σήμερα κυκλοφορούν με την διεθνή τους ονομασία, ως ΡοΜά. ΡοΜά δε = ο ΝοΜάς!

  ‘ήΦαιΣΤος > ο ΓύΦΤοΣ!

  Γνωρίζετε, τελικά ποιοί ήταν οι Γύφτοι; Όσοι ηλικίαν έχουμε τους… προλάβαμε! Ο τελευταίος… Ήφαιστος του Κοσμά ήταν ο κυρΑντώνης! Στις αρχές του 20ου αιώνα, στον Κοσμά, ένα κεφαλοχώρι της Κυνουρίας (600 οικογένειες σε απογραφή του 1700!), υπήρχαν εφτά γύφτικα!

 Η Αφροδίτη η Θεά της Ειρήνης και ο Θεός του Πολέμου ο Άρης. [Afrodite the Goddess of  Peace and MaRs, the God of WaR.]  

άΡηΣ = ο εΡηΜόων, ο Θεός του Πολέμου.

ΠόΛεΜος = η Βιαία έΡιΣ. 

αΦΡοΔίΤη = η Θεά Της ηΔοΝής. Κόρη του πατέρα των Θεών του Δία και της ΔιώΝης = της ηΔοΝής.

αΦΡοΔίΤη = Των ηΔοΝώΝ Θεά.

αΦΡοΔίΤη = των ΤοΚεΤώΝ Θεά, η Θεά της Γενετήσιας ΜείΚΣεως!

  ιΣΤάΡ = ΣΣεά ηΔοΝής[θ]. αΣΤάΡΤη = ΣηΔοΝής Θεά = ‘ηΔοΝής Θεά των Βαβυλωνίων. VeNuS < ΠόΣιων έΡως (λατινικά).

αΦΡοΔίΤη = η αΦΡόΤευΚΤη.

Αφροδίτη η ιΔέα-Θεά της γενετήσιας ηδονής, η ΚΥΘέΡεια  = ΓαΜεΤής ο έΡως. ΚύΠΡις = ΜείΚσεως έΡως.  έΡως. ΚύΠΡις = ΓάΜου έΡως (έΡωΣ = οΡΜή η γενετήσια). ΚύΠΡιΣ = η αΓαΠηΜέΝη. ΚυΠΡίΔιον = το αΓαΠηΤόΝ.

  Η Αφροδίτη η Θεά της Ειρήνης που υπανδρεύεται τον Ήφαιστο και κρυφοκοιτάζει τον Θεόν του Πολέμου τον Άρη*!

......................................

* Ο άΡηΣ, ο εΡηΜόων, ο Θεός του Πολέμου, θα της χαρίσει την ασπίδα του, όσο αυτός ξεκουράζεται, για να καθρεφτίζεται, και ο ανεπανάληπτος καλλιτέχνης θα την απαθανατίσει χαρίζοντας στους αποτρόπαιους Βαρβάρους του Λούβρου και των ΠυΡηΝαίων του Ελληνικού Κάλλους το... τρόπαιον! (μιλάμε για την "Αφροδίτη της Μήλου" και τους FRaNCe, της Γης των Πυρηναίων, όπως αποκαλούνται!)                                                           

 Ο Απόλλων και η Άρτεμις [Apollo, the Globe of the Sun, and Artemis, the Goddess of Hunting]

αΠόΛΛων = ο ΒώΛος του ηΛίου

αΠόΛΛων = η ΒάΛως του ηΛίου < η ‘άΛως του ηΛίου (ενώ ΣεΛήΝη = ΜήΝης άΛως)

αΠόΛΛων = ο ΠυΡόων ήΛιος. αΠόΛΛων = το ΠυΡ του ηΛίου. αΠόΛΛων = ο ΒάΛΛων φωτεινάς ακτίνας.

αΠόΛΛων = ο ΦαΛός  ή ΦαΝός του ηΛίου.

‘ήΛιοΣ = ΣΣήΛιοΣ = αιΣΣέΡος όΜΜα[θ]

    ΦοίΒος = το ΠηΓαίον Φώς ( ο ΣήΛιος). ΦοίΒος = Φώς το ωΚύΠουν. ΦοίΒοΝ = Θεόν εΚηΒεΛήν, ονομάζει ο Ορφεύς!
ΦαέΘωΝ = ΦωΤός ή ΦοίΒου είΛη ή ύαΛος. (‘είΛη = ΣείΛη = ο ΚαύΣωΝ). 

ΔήΛιος = ο Θεός του ηΛίου.

ΔήΛιος = ο ΛηΤώος. 

ΛηΤώος* (ο Απόλλων) = ο ΤέΛΛων (ήλιος) ή ο ΔήΛιος, ΛύΚειος = ο ηΛιαΚός, ΛύΚη = το ηΛιαΚόν φώς. ΛυΚωΡεύς (Απόλλων) = ΛυΚωΡεΦς = ο ηΛιαΚός ΒώΛος ή ΦαΝός, ΣΜιΝΘεύς = Σο ΜάΝΤης = ‘ο ΜάΝΤης.  

ΔεΛΦοί = ΔηΛίου Θεού Γη.

ΜαΝΤις (ο Απόλλων) = ο ΠροΛέΓων Τι. ΜάΝΤιΣ = ο (θεό)ΠΝευΣΤος.

   ΔηΛιάΣ = η άΡΤεΜις. άΡΤεΜις = η ΛηΤωΐΣ ή ΛηΤούς* η Παίς, άΡΤεΜιΣ = η οΡΘεύουΣα, άΡΤεΜιΣ = η ΘηΡεύοΥΣα ή Θεά ΛοΣΣείας [χ], άΡΤεΜις = η ΘηΡεύουΣα. άΡΤεΜις = Γής το άΣΤΡον (η Σελήνη ή ΜήΝη), ΦοίΒη = το ΠηΓαίον Φώς (η ΜήΝη). άΡΤεΜις = η ΣώΤειΡα θεά.

   ΛηΤώα (Άρτεμις) = η οΡΘία ή η ΔηΛία. (οΡΘεΥω = αΝαΠαιΔεύω). αΣΤεΡία = Ση ΔήΛος = ‘η ΔήΛος.

οΡΤΥΓία = η άΡΤεΜις, οΡΘία (Άρτεμις) = η ειΛειΘυία.

ΔεΡΡιάΤιΣ = η οΡΘία άΡΤεΜις.

DiaNa = Θεά της άΓΡας, λατινικά!

ΒέΝΔιΣ = η Θεά άΡΤεΜις, θεότητα των Θρακών!

....................................  

* ΛηΤώ = ο ΘόΛος ο ουράνιος. ‘ΛηΤώ = η ΚοιαΝΤίς, κόρη του Τιτάνα Κοίου και της Φοίβης. ΛηΤώ = του Διός η άΛως, ο ορίζων. ‘ΛηΤώ = οΡέων όΧΘος που εξεγέννησε, και συνεχίζει να γεννά, τον Απόλλωνα Ήλιο και την Άρτεμι Μήνη. ΛηΤώ = στα αρχαία Αιγυπτιακά! [LeTo = the celestial dome that births Apollo Sun and Artemis Moon. LeTo = in ancient Egyptian!] 

 Ο Ερμής [Hermes the messenger of the Gods, Hermes the God of Merchant]

‘εΡΜής = ο άΓΓεΛοΣ.

 ‘εΡΜής = ΚούΡος Μαίας.
 ‘εΡΜής = ο ΚΛόΠιος, ο ΚΛοΠεύς.

 ‘εΡΜής = ο ΛόΓιοΣ ή ΛόΓοΣ.
 ‘εΡΜής = ΣοΜιΛών - ο ‘οΜιΛών.

 ‘εΡΜής = ο έΠεα ΛέΓων ή ο εΥΛοΓών.

 εΡΜής = ο εΡΜηνεύων, ο εΡΜηνευτής των πάντων. (‘εΡ ΜηΝέΒω = ΚοιΝόω τα εΜΦαΝή, ΚοιΝόω = ΛέΓω)

εΡΜής = ο ΠώΛης. εΡΜήΣ = ο έΜΠοΡος ή ο εΜΠοΛαίος 

(ωΝίων ΠώΛης = έΝΠοΡος > ο έΜΠοΡος)

‘εΡΜής = οιΚείων ΠώΛης

Ερμής ο Θεός-ιΔέα του ΠώΛου ή του ΠωΛείν;
‘εΡΜαιον = το ‘εύΡηΜα.

‘εΡΜαί = ΠΛοηΓοί στήλες (οδοδείκτες)

MeRCuRius = o ΛόΓιος εΡΜής, Λατινικά!

  Ο Διόνυσος, ο Θεός του Οίνου, και η Δήμητρα, η Θεά των Σιτηρών. [Dionyssoss, the God of Wine and Demeter, the Goddess of Wheat] 

   ΔιόΝΥΣοΣ* = ύΔωΡ ΜέΣΣης[θ]
ΔιόΝυΣος = ο Θεός οίΝοΣ. ΔιόΝυΣος = ο ηΔύς οίΝοΣ.

ΔιόΝΥΣοΣ = ύΔωΡ ΜέΣΣης[θ]. 

ΔιόΝΥΣοΣ = ύΔωρ ΣΣυΜώΝ[χ]. ΔιόΝΥΣος = ο Θεός ΣΣυΜώΝ[χ]. 

ΔιόΝΥΣοΣ = Θεός οίΝου ΜέΣΣης[θ]. 

ΔιόΝυΣος = οίΝος ευΘυΜίας. 

ΔιόΝυΣος = Το ΚΡαΣί.

ΔιόΝυΣος = ο ΔιοΓεΝήΣ.

ΔιόΝυΣος = ο οΡαΤόΣ κόσμος.

ΜεΘυΜΝαίος (ο Διόνυσος) = ΜέΘηΣ άΡΧων.

ΒάΚΧοΣ = εΒωΧίας ηΓεΜών.

ΒάΚΧοΣ = εΒωΧίας ΧυΜός.

ΒάΚΧοΣ = ΘεϊΚός ή Θείος ηΓεΜών.

ΒάΚΧος > ο ΓιαΧΒέ, ο ιεΧωβά, יְהֹוָה.

ΒαΣΣαΡεύς = εΒωΣΣίας οίΝος = ευωΧίας οίΝος.

ΣάΤυΡοι = Σοι ΘήΡες = ‘οι ΘήΡες.

ΔιόΝυΣος = ο Θεός όΣιΡις των Αιγυπτίων (όΣιΡιΣ = Σο εΓεΡΣΣείς =  ‘ο εΓεΡΘείς εκ νεκρών.)

  ΔήΜηΤΡα = Θεά ΣιΤηΡών. Δηώ = η Θεά των σιτηρών. ΡαΡιάΣ = η εΛευΣιΝία (θεά). ΔήΜηΤΡα = ο αΡοΤός ΣίΤος. και η κόρη της ΠεΡΣεΦόΝη = ο ΠυΡός ΣΠοΡάς.

ΜέΛιΤΤαι = ΣίΤου ΘέαιΝαι, η Δήμητρα και η Περσεφόνη.
......................................
 * Ο διμήτωρ Διόνυσος ήταν τέκνον του Διός εκ της Περσεφόνης αλλά και του Διός εκ της ΣεΜέΛης, σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία. Επειδή η ΠεΡΣεΦόΝη = ο ΠυΡός ΣΠοΡάς και η ΣεΜέΛη = η άΜΠεΛος, ο Διόνυσος στην πρώτη περίπτωση αντιπροσωπεύει την ΒύΝη ή μΠύΡα και στην δεύτερη τον οίνον!  Ο Διόνυσος ΠυΡοΓεΝής, εκ ΠυΡών (σίτου) και ΛιΜΝαίος, εξ αΝΠέΛου!  

 Ο Ασκληπιός ο Θεός ιηΤήΡ. [Asclepius the God of Medicine]

  αΣΚΛηΠιός = ο ΠαιηόΝιοΣ, 

(ΠαιηόΝιοΣ = ο ΣΣεΡαΠεύων ή ο ΣΣεΡάΠων)

αΣΚΛηΠιείον  = ΣαΠΡών οίΚος. 

αΣΚΛηΠιός = ΣυΓιειΝοΠοιός = ο ‘υΓιειΝοΠοιός.

αΣΚΛηΠιός = ο ιΣΧυΡοΠοιός, αΣΚΛηΠιός = άΚος ΣΣεΡαΠείας, αΣΚΛηΠιός = αΓός ΣΣεΡαΠειών.

 ιαΤήΡ ιάΣεωΝ = ο ΝοΣηΛευΤής = ΝοΣηΛεΦΤής = ΝοΣηΛείας ΠοιηΤής.

 ΦάΡΜαΚον = ΘεΡαΠείας άΚος. ιαΤΡιΚόν = άΚος υΓειαΝΤών. ΘεΡαΠεύω = ιαΤΡέΒω = ΓιαΤΡεύω. ΧειΡουΡΓός = ο ΚΡεουΡΓός. 

 Ο Ποσειδών ο Θεός της Θάλασσας και αι Νύμφαι, οι πηγές του ρέοντος ύδατος.  [PoseiDoN = the God of PoNTus (sea) and Nymphs, water΄s springs]

ΠοΣειΔώΝ = ο ΠόΝΤοΣ.

ΠοΣειΔώΝ = ΠάΣης Γης ύΔωΡ.
ΠοΣειΔώΝ = ο ΠΡωΤεύΣ.

ΠόΝΤος > NePTun (στα Λατινικά!)

ΝΥΜΦαι = ΣΣυΜώΝ ΠηΓαί[χ]. 

ΝυΜΦαι = ΝυΝΦαι = Γης αΠοΡΡοαί. ΡέοΝ (ύδωρ) = το ΝεΡόν.

ΝύΜΦαι = ΠόΣεως Ροαί. ΝύΜΦαι = ΡέουΣαι ΠηΓαί.

....................................................

 ΠαΛΛάΣ αΘηΝά ή αΘήΝη = ΠοΛέΜου ΘέαιΝα.
 MiNeRVa = αΘήΝη ΠαΛΛάς, Λατινικά!
 αΜέΝΤι = ο ΠΛούΤων των Αιγυπτίων.
 άΝουΒις = Θεός των ΝέΚυων των Αιγυπτίων.
 ήΡα = οΥαΡ = η όΜηΡος ή όΜαυΛος του Διός.
 εΣΤία = ΣΣεά Των οίΚων[θ].
 άΤΛας = ο οΡίΤΤων ή οΡίΣΣων[ζ] την Γήν από τον Ουρανόν. Ο ίδιος ο ουράνιος ΘόΛος.
 έΡωΣ = οΡΜή η γενετήσια ή η (συν)εύΡεΣις.
έΡωΣ = το ωΣΣεύειΝ[χ]
 ΔαίΜων = ο ΘεόΣ.
‘ηΡαΚΛής = άΡΓους ΚύΡιος. ΚύΡιος = ο άΡΧων. ΚΥΡιος = ο ηΓεΜώΝ. άΡΓοΣ > αι ΜυΚήΝαι.

 ΠάΝ = ο αιΠόΛος.
 ‘ΝηΡεΥς = ‘αΛός έΡΜα.
 ΠΡωΤέας = ο ΠΡώιος Θεός, ο ΠόΝΤος αλλά και ΜάΝΤις.
 ΚουΡήΤες = οι ΧοΡευΤές, άλλοτε ΚΡήΤες ή αιΤωΛοί αλλά και Θεών αΡωΓοί ή Θεών ούΡοι (πχ. της Ρέας, της Κυβέλης ή του Απόλλωνος).
ΛηΤώ = ο ΘόΛος ο ουράνιος.
ΣαΒάΖιος = ο ΘεόΣ Ζεύς της Φρυγίας.
ίΠΠα = η ΜάΜμη, η τροφός του Διονύσου.
ΣάΤΥΡος = οίΝος ή οΡός ΜέΘης. ΣάΤΥρος = ο ΜέΘυΣος ή ΜέΘηΣ ήΡως.
άΔωΝιΣ = ίΜεΡου ή ιΜεΡόεις Θεός ή ο ιΜεΡΤός.
ΝέΜεΣις < ΝεΜέΤωρ = ο ΤιΜωΡός. ΝεΜέΤωΡ = ο ΠοιΝάΤωρ ή ο ΠοιΝάων ΤιΝά.
ΘάΛεια = μία εκ των ΧαΡίΤων.
εΥΜεΝίΔες = εΒΜεΝίΔες < αΣεΒώΝ ΚύΔος.
ΧάΡωΝ = άΝαξ ΝέΚυων.
ΠΛούΤων = ο αϊΔωΝέΦς = ο αϊΔωΝεύς.
άΔηΣ = άϊΔηΣ = η εΚΔηΜία.
ιΛύΣιοΝ (πεδίον) = ΛιΜήν ΝέΚυων.
ΜοΡΦεύς = ύΠΝου Θεός.
ΘέΜιΣ = ο ΘεΣΜός. ΘέΜις = το έΘιΜον.
ΝέΚΤαρ = Θεών οίΝος.

ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ: Περί των Θεών και Θεοτήτων των Ελλήνων – About the Gods and Deities of the Greeks

https://greekglossiccode.blogspot.com/2021/04/about-gods-and-deities-of-greeks.html

➤ Προσοχή στην υψηλή Ποιητική των Ελλήνων!Αναλογιστείτε ή... απολαύστε την δυστυχία όσων δηλώνουν ειδικοί στα Γλωσσικά ή στην Αρχαιογνωσία και δεν κατέχουν την Γλώσσα Αναφοράς του Πανανθρώπινου Λόγου, την Ελληνική! [Beware the high poetry of the Greeks! Think about it and... enjoy the misery of a specialist, about Language issues or the Ancient knowledges, who does not know the Language of Reference of the Universal Word, the Greek!]

ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ: 

Αναφορές και Αναλύσεις Λεξικών Λημμάτων του "Κώδικα της Γλωσσικής Παραγωγής και του Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου"!

http://greekglossiccode.blogspot.gr/p/blog-page_11.html

FOLLOW the 

   Reports and Analyzes on Dictionary Entries of Code of Language Production and Enrichment of the Pan-Human Speech

http://greekglossiccode.blogspot.gr/p/blog-page_11.html
    

– Μερικές υποθέσεις της Ανθρωπότητος είναι καθαρά Ελληνικές υποθέσεις,

είπε ο Προφύτης! –

– Some affairs of Humanity is purely Greek affairs,

 – said the Prophytis! –

(Προφύτης = ο Προφυτεύων,

ο καλλιεργών το έδαφος γιά την φύτευση, ο Υπονομευτής)

 [Profytevo = I am preparing  the soil to make the planting or, figuratively, to write the... history!

Prophytis = Who cultivates the soil for the planting,  Underminer.]

                                 

........

......

▲ ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ ▲