Εμπνέεται και μυθολογεί ο ποιητής, με στόχο να γοητέψει το ακροατήριό του και να διδάξει πατριδογνωσία και γεωγραφία, για να ανοίξει τον ορίζοντα της διάνοιας των Ελλήνων της φιλοσοφίας και της επιστήμης.
Μία ποιητική προσέγγιση του Αρχαίου Κόσμου μέσα από την Γραμματική-Δομική Ανάλυση των ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΩΝ του Ορφέως
Ο ποιητής, εδώ, όπως και κάθε ποιητής, δεν ιστορεί. Έχει διαβάσει, έχει αφουγκραστεί αφηγήσεις, έχει κρατήσει σημειώσεις, έχει ταξιδιωτικές εμπειρίες αλλά σε σχέση με το ταξίδι των Αργοναυτών του είναι περιορισμένες, εμπνέεται και πάνω σε έναν αυτοσχέδιο γεωγραφικό χάρτη δημιουργεί. Των ΠοιηΤών έΡΓα ~ ΔηΜιουΡΓίες είναι, επινοήματα είναι! ΠΝεύΜα ~ το εΠιΝόηΜα και ο Κόσμος των επινοημάτων της ανθρώπινης διάνοιας καλείται Πνευματικός Κόσμος.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Εάν δεν γνωρίζετε την Ελληνική γλώσσα και δεν έχετε πάρει… είδηση την υψηλή ποιητική-διδακτική των Ελλήνων μυθολόγων και λογοτεχνών, προσπεράστε…
The poet is inspired and he is making up stories aiming to charm his audience and to teach patriotic awareness and geography, in order to open the horizon of the Greeks’ intellect to philosophy and science.
A poetic approach of the Ancient World through the Grammatical-Structural Analysis of "the Argonautics" of Orpheus.
The poet here, like any poet, is not writing history. He has read, he has listened to stories, he has taken notes, he has travel experiences but in relation to the journey of the Argonauts they are limited, he is inspired and on an improvised geographical map he creates. The works of poets ~ They are creations, they are inventions! Spirit ~ the Intellect and the World of the inventions of the human intellect is called the Spiritual World.
NOTE: If you don't know the Greek language and haven't heard about the high poetic-didactic teaching of the Greek mythologists and poets, don't go on…
Οι Μινύες
Της Θεσσαλίας και της Μαγνησίας οι ΜιΝύαι ~ οι ΝαΥαΓοί. ΝαυαΓόΣ ~ ο ΝαυαΓήΣας, ο εξοκείλας. εΚσώΛειας Γη ~ η ιοΛΚός. Ιδρυτής της Ιολκού ο ΚΡιΘέας, γιός του Αιόλου, ένας άνεμος, δηλαδή. ΚΡιΘέας ~ ο ΘΡάΚς άνεμος. Άνεμος ΘΡάΚΣ ~ ο ΒόΡειοΣ. Η Ιολκός ένας υπήνεμος λιμήν και οι κάτοικοί της ΝαυαΓοί ~ ΝαΒαΓοί ~ ΠΛοηΓοί νηών, ΝαυαΓοί ~ Νηών ο αΓοί. ΜιΝύας ~ των Νηών ηΓεΜών, ηΓεΜώΝ ~ ο ηΓούΜεΝος, αλλά και ΝαΥαΓός ~ ηΓεΜών Νηών. Θαλασσοπόροι οι Μινύες της Θεσσαλίας.
Της Βοιωτίας οι ΜιΝύαι εκ του μυθικού ΜιΝύα ~ ηΓεΜόΝος της γης των πεδιάδων, της ΒοιωΤίας ~ της Γης των ΠεΔίων.
οΡΧοΜεΝός ~ ΧώΡα ΜιΝύων της Βοιωτίας, ΒοιωΤία ~ Γη ΘηΒών. ΒοιωΤία ~ ΠεΔίων Γη, πεδιάδων γη. ΘήΒαι ~ Γη ΠεΔίων, πεδιάδων γη, του Ελλαδικού χώρου αλλά και της αιΓύΠΤου ~ της Γης των αιΘιόΠων! Σήμερα, στην Βοιωτία, ΓΛά ~ το οΧυΡόν των Μινύων.
Των Αργοναυτικών ΜιΝύες ~ οι ηΓεΜόΝες, μυθικοί ήρωες και ημίθεοι. Αριστείς οι Μινύες, αΡιΣΤεύς ~ ο άΡΧων άΣΤεως. αΡιΣΤεύς ~ ο ΚάΛΛιΣΤος, ο άριστος.
Μεσόγειοι Λιμναίοι Πόντοι της Υφηλίου Γης
Η γνωστή ‘άΛΣ ~ ΣΣάΛαΣΣα [θ] των αρχέγονων Ελλήνων, η όΜοΡή της ~ η ΜαύΡη θάλασσα του Μεγάλου Άνησου Πόντου μαζί και με την Κασπία αποτελούν την τριάδα των μεγαλυτέρων μεσογείων, λιμναίων θαλασσών της Υφηλίου Γης.
εΥΚΣειΝοΣ ~ ο ΜέΓαΣ άΝηΣος πόντος! Η λιμναία, η άνευ νήσων θάλασσα. Ο οίΝοΨ ~ οίΝοΠΣ ~ ο ΜέΛαΣ πόντος, η Μαύρη Θάλασσα. ΠόΝΤοΣ ~ ο ΠοΣειΔώΝ. Εύξεινος Πόντος, η μεσόγειος της Ευρασίας. Θάλασσα ΜαύΡη ~ η αΜαυΡός θάλασσα, η σκοτεινή, ο πόντος ο οίΝοΠς ~ ο ΜέΛας.
ΚαΣΠία ~ η ΜεΣόΓειος της Ασίας, η ΜεΣηΓύς. αΣία ~ η Γη της ηούΣ, η γη της ανατολής του ηλίου, κατά τους ονοματοδότες Έλληνες. Υρκανική θάλασσα η Κασπία, όπου Υρκανία ή Βαρκάνα επαρχία της Περσίας. ΒαΡΚάΝα ~ ‘υΡΚαΝία. ΒαΡΚάΝα ~ Γη ΛύΚωΝ, κατά τους Πέρσες. ‘υΡΚαΝία ~ Γη ΛύΚωΝ. ‘ΛύΚος ~ ο ΒόΛΓας ποταμός. ΒόΛΓαΣ ~ ‘Ρούς ΜέΓας, χύνεται στην ΚαΣΠία.
Κω.ΠαΐΣ
~ η ΜεΣόΓαιος θάλασσα της Βοιωτίας. ΚωΠαΐΣ ~ η ΚηΦιΣίς λίμνη, εκ του Κηφισού ή
Κηφισσού ποταμού της Φωκίδος και της Βοιωτίας. ΚηΦιΣός ~ ο ΦωΚεύΣ
ποταμός.
αΜΒΡαΚιΚόΣ ~ ο ΜεΣόΓαιος ΚόΛΠος της ηπειρωτικής Ελλάδος.
ΜαΛιαΚόΣ κόλπος ~ η ΜεΣόΓαιος άΛς του Αιγαίου πελάγους. ΜαΛιαΚός ~ ο ΚόΛΠος.
ΠαΓαΣήιος κόλπος ~ ο ΜεΣόΓαιος, ο Παγασητικός κόλπος της Θεσσαλίας.
εΛεΥΣίΣ ~ άΛς η ΜεΣόΓειοΣ.
Ιωλκός και Κολχίς
ιωΛΚόΣ ~ ΣΠηΛαίων Γη. ιοΛΚός ~ εΚσώΛειας Γη. ιωΛΚόΣ < ΚΡηΣΣεύς [θ] ο μυθικός ιδρυτής της Ιωλκού και κάτοικοί της οι ΜιΝύαι. ΜιΝύας ~ Νηών ηΓεΜών. ΜιΝύαι οι Αργοναύτες.
ΚοΛΧίς ~ η ιωΛΚός της Ασίας, ΓεωΡΓία ~ η ΚοΛΧίς, δύο ποιητικές ετυμολογικές συγγένειες. (Ο ποιητές, εδώ, …παίζουν! Οι Έλληνες ποιητές, ορθοτομούντες, γονιμοποίησαν τον λόγον, έγιναν διδάσκαλοι και εχάρισαν στην ανθρωπότητα αυθεντικά έργα τέχνης.). Κολχίς η Ιωλκός του Εύξεινου Πόντου και Γεωργία, σήμερα, η Κολχίς! ΓεωΡΓία ~ αΡάΚσου Γη. ΚοΛΧίς ~ ΚοΛΣΣίς ~ ΧΡυΣείων Γη, χρυσεία = τα χρυσορυχεία. Κολχίς η χρυσοβώλος γη, η χρυσοφόρος γη του Μεγάλου Άνησου Πόντου. αιήΤης ~ ο ηΓήΤωρ των Κόλχων. Κόρη του Αιήτη, του αιήΤηΠαίς ~ η ΜήΔεια ~ εΚάΤης Παίς. ΜήΔεια ~ Παίς της ιΔυίας, μιάς των Ωκεανίδων. ΜήΔεια ~ η εΠωιΔός, η ΜάΓιΣσα ~ η εΠαΓωΓόΣ, η ΜάΓιΣσα ~ η εΠάΓουΣα, ανεψιά της Κίρκης. άΨυΡΤος ~ άΠΣυ ΡΤος ~ ο οΜόΠαΤΡιος αδελφός της Μήδειας.
Τα “Αργοναυτικά” και ήρωες & ημίθεοι Αργοναύτες
Ποιητής των “Αργοναυτικών” μας ο μυθικός Ορφεύς, γιός της Μούσας Καλλιόπης και του Οιάγρου. οΡΦέας ή οΡΦεύς ~ ο οΡΦίας ~ ο ΘεοΛόΓος των Ελλήνων. οΡΦ.εΥς ~ ο ΜεΛοΠοιός. οΡΦεΥΣ ~ ο ΦιΛόΜουΣος. οΡΦέας ~ ο ΘΡάξ εκ Λειβήθρων. ΛείΒηΘΡα ~ οΡΦέως η ΠόΛις. ΚίΚοΝες ~ οι ΠαράΛιοι [π~κ] Θράκες. ΚίΚοΝες ~ οι ΓηΓεΝείς της εφάλου Θράκης. ΘΡάΚη ~ η έΦαΛος Γή του βορείου Αιγαίου. αιΓαίον ~ το έΓΓαιον ~ το εΝΓαιον πέλαγος. ΘΡάΚη ~ ΒοΡείων Γη της ‘Ελληνικής χερσονήσου. ΘΡάΚη ~ έΒΡου Γη, ποταμός έΒΡος ~ ΒΡούς ~ ο ‘Ρούς της ‘εΛΛηΝιΚής χερσονήσου. Χερσόνησος ‘εΛΛηΝιΚή ~ τα ΒαΛΚάΝια είτε ΒαΛΚάΝια ~ η αΡΧαία ευΡώΠη όπου εΥΡώΠη ~ αι υΠέΡ ηΜών, των Ελλήνων, χώραι. ΒοΡΡάΣ ~ ο ΘΡάξ άΝεΜος. εΒΡίΤης ~ ο ΘΡαΚιώΤης.
Οι ποιητής αρχίζει με την επίκληση του Θεού Απόλλωνα, άνακτα προστάτη της Πυθώνος, των Μουσών, των ποιητών και των μελωδών. Πυ.ΘώΝ ~ οι ΔεΛΦοί, ΔεΛΦοί ~ Γη ΦαΛΛού Διός, ΠυΘώΝος όΡος ~ ΠυΣΣώΝοςόΡος ~ ο ΠαΡΝαΣΣός. αΠόΛΛων ~ ο ΒώΛος του ηΛίου, το ΠύΡ του ηΛίου, ο ίδιος ο Ήλιος.
αΡΓώ ~ η ωΚεία Ναύς! αΡΓώ ~ η ωΚύαΛος ναύς. ΝαύΣ ~ ΝαΦΣ ~ η ΠΛέουΣα. ΝαΦς ~ το ΠΛοίον, ΠΛοίον ~ το ΚαΡάΒι. ‘ΝαΦς ~ το ΚαΡάΒι. ‘ΝαΦς ~ η ΒάΡΚα. ‘ΝαΦς ~ Β.ΝαΦς ~ η ΛέΜΒος. ΝαΦΣ ~ η ΛέΜΒος. Αργώ η ΠοΛυηΓόΡος ~ η ΠοΛυΛοΓού, η πολύλαλος ναύς. Η κατασκευή της Αργούς έγινε με εντολή της Θεάς Ήρας από την ΤΡιΤοΓέΝεια ~ το αΓέΝνηΤον ΤέΚΝον του Διός, την ΤΡιΤο ΓέΝεια ~ του ΤιΤάΝος ΚόΡη, την ΤΡιΤοΓέΝεια ~ της ΔιαΝοίας του Διός τον ΓόΝον, την ΤΡιΤοΓέΝεια ~ της ΔιαΝοίας το ΤέΚΝον, την Θεά Αθηνά.
άΡΓος ~ ο ΝαυπηΓός της Αργούς και αργοναύτης. άΡΓοΣ ~ ο ΜηΧαΝάων, ο σχεδιαστής και κατασκευαστής της Αργούς.
Ιάσων ο αιΣοΝίΔης ~ του αίΣοΝος ΤόΚος. Ο ιάΣων ~ ο αΓόΣ, ο οδηγός, ο ΚοίΡαΝος ~ ο άΡΧωΝ των Αργοναυτών. ιάΣωΝ ~ αΓόΣ Νηός, ο αγός της Αργούς, ο ναύαρχος.
ΠεΛίαΣ ~ ιοΛΚού ηΓεΜών [π~κ], γιός του Κρηθέως. ΠεΛίαΣ ~ ΦεΡών ηΓεΜών. ΚΡηΘεΥς ~ ΦεΡών ηΓεΜών. ΚΡηΘεύς ~ ΦεΡών Γη. Ο Πελίας ανέθεσε στον Ιάσωνα, τον διεκδικητή του θρόνου του, να φέρει το “Χρυσόμαλλο Δέρας”, την αιτία της Αργοναυτικής Εκστρατείας. Χρυσόμμαλον Δέρας, το Χρύσειον Κώας. ΚώαΣ ~ ο αΣΚός, ΚώαΣ ~ η αιΓίΣ. ΔέΡας ~ η ΔοΡά, ΔέΡαΣ ~ το ΔέΡΜα, αιΓίΣ ~ το ωΚύ ΧείΜα, η καταιγίς. ΧΡυΣούς ~ ο αΧυΡόειΣ, ΧαΛΚούς ~ ο ΧοΛόεις, ΧάΛΚιΝος ~ ο ΧοΛόΧΡους. ΣιΔηΡούς ~ ο ΣΤεΡεός, ουρανός ΣιΔήΡεοΣ ~ το ΣΤεΡέωΜα, ΣιΔηΡούν ~ ιΣΧυΡόν ό,Τι.
ΤίΦΥΣ ~ οΔηΓός ΘαυΜάΣιος, ο καπετάνιος της Αργούς. ΤίΦυΣ ~ ΤόΚος ΣιΦών.
εΡΓίΝος ~ αΡΓούς άΡΧων, καπετάνιος μετά τον θάνατο του Τίφεως. εΡΓίΝοΣ ~ ο ΛευΚόΜαΛΛος ήρωας, γιός του Ποσειδώνος εκ Μιλήτου.
ΝαύΤης ~ ΝάΦΤης ~ ο ΝηοΒάΤης ή ΝαυΒάΤης.
‘ηΡαΚΛής ~ υΛίΚης άΡΧων της Βοιωτίας, γιός του Διός και της Αλκμήνης. αΛΚΜήΝη ~ υΛίΚης άΝαΣΣα. αΛΚείΔης ~ υΛίΚης ΤόΚος ο Ηρακλής. ηΡαΚΛείος ~ υΛίΚης Ρούς, ποταμός της Βοιωτίας. ηΡάΚΛειοΝ ~ ηΡαΚΛέους Ναός. ‘ηΡαΚΛής ~ Βίας ΡόΠαΛον. ‘ηΡαΚΛής ~ άΓΡας ΚάΛον. ηΡαΚΛείΔης ~ ηΡαΚΛέους ΤόΚος, τέκνον, απόγονος του Ηρακλέους. ‘ηΡαΚΛείΔης ~ ‘ΝοΣηΛευΤής, όνομα ιατρών.
ΚάΣΤωΡ ~ ΔιόΣ Κούρος, ένας των ΔιοΣΚούΡων, γιός του Τυνδάρεω και της αιΤωΛής ~ ΛήΔας, ο θνητός αδελφός του Πολυδεύκη και της ‘Ωραίας ‘Ελένης. ΚάΣΤωΡ ~ ΚοΝΤόΣ πολεμικός, το κοντάρι της μάχης εκ βλαστήματος τινός, εκ τινος ΚΛάΔου ~ ‘ΛήΔας, πχ. εκ δρυός ή ελαίας. ΚάΣΤωΡ ~ ΜάΧης ή αιΧΜήεν ΔόΡυ. ΚάΣΤωΡ ~ ΜαΧηΤών ούΡος. ΚάΣΤωΡ ~ ιΠΠεύς ΔειΝός [π~κ]. ΚάΣΤωΡ ~ ιΠΠέων ΣωΤήΡ [π~κ]. ΚάΣΤωΡ ~ ο οΧυΡωΤήΣ πόλεων.
ΠοΛυΔεύΚης ~ ΚούΡος Διός [π~κ], ο έτερος των Διοσκούρων, αδελφός της ‘Ωραίας ‘Ελένης, ο αθάνατος γιός του Διός και της αιΤωΛής ~ ΛήΔας, ο γιός ο ΣιΔηΡούς ~ της ‘ΛήΔας. Εκ του Διός, Δίας ~ ο Δεύς, ΔεύΣ ~ ΔέΦΣ ~ το έΔαΦοΣ και το υπέΔαΦοΣ και τα πάντα. ΠοΛΥΔεύΚης ~ ΠοΛέμων ΤεύΧος. ΠοΛυΔεΥΚης ~ ΚοΝΤός ΜάΧης [π~κ]. ΠοΛυΔεΥΚηΣ ~ ο αΔΡός ΚάΜαΚΣ [π~κ]. ΠοΛΥΔεΥΚης ~ ΠυΓΜής ειΔήΜωΝ.
ΠηΛεύς ~ ΠηΛέΦς ~ ο ΠηΛοΠοιός. ΠηΛεύς ~ το ΠήΛιον όρος. ΠήΛιον ~ το έΦαΛον όρος της Μαγνησίας, όπως και ο ΠάΡΝων ~ το έΦαΛον όΡος της Κυνουρίας. έΦαΛον ~ το ΠαράΛιον. ΠηΛεΥΣ + ΘέΤιΣ ~ η έΦαΛος άΜΜος + το ηΦαίΣΤιον πύρ >> η ‘ύαΛος ~ ο αΧιΛΛεύς. ύαΛοΣ ~ ο αΣΣιΛΛεύς. ΠηΛεύς + ΘέΤιΣ ~ ο ΠηΛός + το ηΦαίΣΤιον πύρ >> το ΠήΛιΝονάΓΚος ~ ο αΧιΛΛεΦς.
ευΡΥΔάΜας ~ εΒΡΥΔάΜας ~ ο ύΠαΤος ΜεΛιΒοίας. ευΡυΔάΜαΣ ~ ο ΔόΛοΠΣ. ευΡΥΔάΜας ~ εΒΡΥΔάΜας ~ ο ΠηΝειός ΠοΤαΜός, γιός του αιΓύΠΤου όπου αίΓΥΠΤος ~ ΧυΜών ο ΠαΤήρ, ο μυθικός πατήρ των ποταμών. αίΓΥΠΤοΣ, ο ~ ο ΜέΓας ΠοταΜός, αίΓΥΠΤος, ο ~ ο ωΓύΓιος ΠοταΜός της Αφρικής. αίΓυΠΤος, η ~ αιΘιόΠων Γη της εΦάΛου Γης ~ αΦΡιΚής.
ευΡυΤίων ~ ίΡου ΤόΚος. εΒΡυΤίων ~ άΚΤοΡος Παίς. εΒΡυΤίων ~ ο οΠοέΝΤιος.
ΜεΛέαΓΡος ~ ο ωΡαίοΣ ΚούΡος, μήτηρ του η αΛΘαία ~ η ΡοΔόΧειρ, η ροδόπηχυς.
ΜεΝοίΤιος ~ ο οΠούΝΤιος.
ίΔΜω.Ν ~ ο ΝόΘος Παίς του Άβαντος.
ίΦιΤος ~ ο εΚ ΦωΚίΔος.
ίΦιΚΛος ~ ο εΚ ΦυΛάΚου, εκ Φυλάκου το δίον γένος.
ΦΛίας ~ ο ΚαΛΛίΠαις. ΦΛί.αΣ ~ ο ΣόΦΡων.
αΓΚαίος ~ αΝΓαίος ~ ο αΡΚάς.
‘ΝαΥΠΛιος ~ ΓόΝος της αΜυΜώΝης.
έΡΥΤος ~ ο εΡΜίΔης και ο δίδυμος αδελφός του ο ωΡαίος ~ εΧίωΝ, γόνοι του Ερμή.
αΒαΝΤιάδες ~ ΠηΡούς ΤόΚοι, οι Λαοδόκος, Ταλαός και Αρήιος.
ΎΛας ~ ο εύΜηΛος ~ ο ευΠάΡειος παίς. ΎΛας ~ ο Με.ίΡαξ ~ ο αΓέΝειος Παίς, ο αργοναύτης, συγγενής του Ηρακλέους.
‘ΛυΓΚεΥς ~ ‘ΛυΝΚεΥς ~ ο ‘οΡών ΜαΚΡάν. ‘ΛυΓΚεύς ~ ‘ΛυΝΚεύς ~ ο ‘οΡών τα έΝΓαια, έΝΓαια ~ τα έΓΓαια.
αΜΦίων ~ ο εύΦηΜος νέος, ο κλυτόφημος.
αΣΤέΡιος ~ ο ΚΡαΤαιόΣ εις τας μάχας.
ΖήΤης και ΚάΛαϊς, γιοί του Βορέα, ΒοΡεάΔες ~ οι ΠεΤεειΝοί ή ΠεΤειΝοί. ΠεΤειΝόΣ ~ ο ιΠΤάΜεΝος, ο φτερωτός. Γιοί της ωΡείΘυιας ~ του εΡεΧΘέως έγγονοι. εΡε.ΧΘεύς ~ ο ΧΘόΝιος. ωΡε.ίΘυια ~ η ΧΘοΝία, ωΡείΘυια ~ του εΡεΧΘέως κόρη.
άΔΜηΤοΣ ~ ειΔήΜων οϊΣΤών. άΔΜηΤοΣ ~ ο οϊΣΤεΥΤής, οϊΣΤευΤής ~ ο ΤοΚΣόΤης, ο οποίος με τους οϊστούς του κατενίκησε τους Κύκλωπες.
αυΓείας ~ αΒΓείας ~ ο ΒουΚαίος, ο ΒώΚος, ο βουκόλος βασιλεύς των Ηλείων. Ρούς του αυΓεία ~ Ρούς του αΒΓεία ~ ο αΛΦειός.
ΚΥΖιΚος ~ ΚΥΣΣιΚοΣ ~ Γης ΜυΣίαΣ ηΓεΜών, άρχων των Δολιέων.
Το ταξίδι της Αργούς, Έθνη και Λαοί
ΝαύΤης ~ ΝάΦΤης ~ ο ΝηοΒάΤης ή ΝαυΒάΤης.
ΤαΞίΔι ~ Το εΞόΔιον, Το έΞω οΔεύειν.
ΛήΜΝος ~ η ΠυΛωΡός, η ΠυΛαωΡός ~ η ΦΡουΡός νήσος του Ελλησπόντου. ΛήΜΝοΣ ~ η ΠυΛαία ΝήΣος. εΛΛήΣΠοΝΤος ~ αυΛόΣ ΠόΝΤου, του εΥΚσείΝου ~ του ΜιΚΡού πόντου. αυΛόΣ ~ ο ΣωΛήν. ΤΡοία ~ Το οΧυΡόν άστυ. ΤΡοία ~ Των ιώΝων Γη. ΤΡοία ~ Του ιΛίου Γη. ΤΡοία ~ Το ίΛιον. ίΛιον ~ το άΚΡον ή το οΧυΡόν της Τροίας. ΤΡώες οι εκ της ΤΡοίας ~ ΘΡάΚης. Οι δε Θράκες Ελληνικά φύλα. Άνεμος ΘΡάΚς ~ ο ΒόΡειος ή καλύτερα ο Β. Ανατολικός άνεμος. ΤέΝεΔος ~ ΤΡωάΔος νήσος. ΔαΡΔαΝέΛια ~ ΔαΡΔαΝίας αυΛός. ΔαΡΔαΝία ~ ΤΡωάΔος ΧώΡα ή αΓΡοί. ΔάΡΔαΝοΣ ~ ΤΡωάΔος άΝαΣΣ [ξ] ή ΔάΡΔαΝοΣ ~ ΤΡωάΔος ΜίΝως, μυθικός. ΔαΡΔαΝέΛια ~ ΤΡωάΔος έΝαυΛος, έΝαυΛος ~ Νηών αυΛός ή αύΛαξ, έΝαυΛος ~ έΝαΒΛος ~ Νηών ΠόΡος ή αΒΛαξ.
ΚυαΝέαι Πέτραι, οι ΣυΜΠΛηΓάδες Πέτρες, το πλέον επικίνδυνο σημείο των στενών του δυσπέραστου, του ΔυΣΠόΡου ~ ΒοΣΠόΡου [β~δ], το άσχημο όνειρο που στοίχειωνε τους ναυτικούς, το πέρασμα προς ή από τον Μεγάλον Άνησον Πόντον, το άνοιγμα, ακόμη μικρό μπροστά στον φόβο, τόσον μικρό το πλάτος, σ’ εκείνο το χαρακτηριστικό σημείο του περάσματος, που κρατούσαν την αναπνοήν τους περνώντας φοβούμενοι την τύρβη, μία ξαφνική ριπή ανέμου, μία περιδίνηση, ένα ρεύμα υδάτινο που το ύψος του είχε σχέση με τις καιρικές συνθήκες του αφιλόξενου πόντου, που θα τσάκιζε το καράβι και του ναυτικούς του θα τους έστελνε στο ΚαΤώΓιον του ‘αΐΔου ~ ‘άιΔου. ΔύΣΠοΡος ~ ο ΒοΣΠόΡος [β~δ] ο Θρακικός αλλά και των ΚιΜμεΡίων, ΚιΜμεΡία ~ η ΚΡιΜαία. Κιμμερίων Βόσπορος, η μοναδική είσοδος-έξοδος της Μαιώτιδος λίμνης. ΜαιώΤις ~ η ΣΚυΘιΚή ή των ΣΚυΘών λίμνη.
ΒέΒΡυΚες ~ οι υΠερΦίαΛοι. ΒέΒΡυΚες ~ οι ΒιΘυΝοί. Οι ΒιΘυΝοί ~ ΠόΝΤιοι. Οι βέΒΡυΚες ~ ΘΡάΚες της Προποντίδος! Των Βεβρύκων βασιλεύς ο άΜΥΚος ~ η ΠυΓΜή, η πυγμαχία για την οποίαν προκλητικά υπερηφανευότανε και τον οποίον κατενίκησε ο αργοναύτης, ο κρατερός, ο ΔειΝός της ΠυΓΜής ~ ΠοΛυΔεΥΚης. ΒιΘυΝός ~ ο ΦιΝέΦς ~ ο ΦιΝεύς ~ ο ΠροΛέΓων, ΦιΝεύς ~ ο ΘΡάΚς, ο τυφλός μάντης.
ΠαΦΛαΓοΝία ~ ΒιΘυΝίας άΚΡου ή άΚΡων Γη. Άκρον, εδώ, το ακρωτήριον, ενώ άκρα, εδώ, οι κορυφές της γης των Άλπεων της Παφλαγονίας. άΛΠειΣ ~ η ΝεΦόεΣΣα οροσειρά.
ΣαΓΓάΡιος ~ ΣαΝΓάΡιος ~ ‘Ρούς των ΚαυΚώΝων, βαρβαρικού έθνους της Μ. Ασίας.
άΛΥΣ ~ ο ΜειΛίΣΣιος [χ], ο πράος, ο ήσυχος ποταμός.
ΚοΛΧίς ~ η ΓεωΡΓία, σήμερα. (Γεωργία και πολιτεία των ΗΠΑ. Η… Κολχίς των σύγχρονων ερευνητών και των μυθολόγων!). ΚοΛΧίΝες ~ οι ΓεωΡΓιαΝοί, σήμερα. αιήΤης ~ ο ηΓέΤης των Κόλχων. ΜήΔεια ~ αιήΤου Παίς, η.
ΣΚύΘης ~ ο ΤοΚΣεύων. ΣΚυΘίΤες ~ οι ΤοΚΣευΤές. ΣΚύΘης ~ ο ΜαιώΤης. ΣΚυΘιΣΤί ~ ΜαιωΤιΣΤί.
ΜαιώΤης ~ ο ΣΚύΘης. ΜαιώΤαι ~ ΣΚυΘιΚή φυλή. Μαιώτης ποταμός ο ΤάΝ.αϊΣ ~ ΣΚυΘών Ρούς. Λίμνη ΜαιώΤις ~ η ΣΚυΘιΚή, σήμερα η Αζοφική θάλασσα, μία μεσόγειος θάλασσα που συνδέεται με την άλλη, την μεγαλύτερη μεσόγειο θάλασσα του Εύξεινου Πόντου, με τον Κιμμέριον Βόσπορον. ΒόΣΠοΡος ~ ο ΔύΣΠοΡος [β~δ].
ΚΡιΜαία ~ η ΧεΡΣών. ΧεΡΣώΝ, περιοχή ~ η εΚΡοής ΝήΣος του Δνείπερου. Χερσόνησος ΚΡιΜαιώΤις ~ η ΤαΥΡΙΚή. ΚΡιΜαιώΤις ~ η ΤαΥΡίς. ΚΡιΜαία ~ η ΚιΜμεΡία. ΧεΡΣώΝ ~ ΚιΝΜεΡία ~ η ΚιΜΜεΡία. ΧώΡαΜαιώΤις ~ η ΤαΥΡιΚή. ΤαυΡιΚή ~ η ΔοΛιχή νήσος του Αξείνου Πόντου. δοΛιΧόΣ ~ ο ΜαΚΡύς, ο (στενό)ΜαΚΡος. ΔοΛιΧόΣ ~ ο ΜαΚΡοειΔής. ΘυΝηίς νήσος ~ η ΤαυΡίς. ΤαΥΡίς ~ η ΚΡιΜαιώΤις. ΤαΥΡίς ~ η ΤαΥΡιΚή ~ η ΚΡιΜαιώΤις.
ΚιΜΜέΡιοι ~ οι ΚΡιΜαίοι, ενώ.
ΜάΚΡωΝες ~ οι οΥΚΡαΝοί, σήμερα.
άΡάΞης ~ άΡάΚΣης ~ Ρούς της αίαΣ της γης του Αιήτη, ο οποίος χύνεται στην Κασπία Θάλασσα, και εκ του οποίου ρέουν και χύνονται στον Εύξεινον Πόντο ο Θερμόδων, ο Φάσις και ο Τάναϊς.
ΘεΡ.ΜώΔωΝ ~ ο ΣΤΡοΒέωΝ ή ΣΤΡοΒίΛος, ο στροβιλώδης στην εκροή του, ποταμός. ΘεΡΜώΔων ~ ο ΘοΡΥΒών. ΘεΡΜώΔων ~ ο ΘοΡυΒώΔης.
ΦάΣιΣ ~ ο ΒαΣΣύς [θ] ή ΦάΣις ~ ο ήΠιοΣ ποταμός, στις ακτές του οποίου κατοικούσε ο Αιήτης.
ΚυΤηίς ~ όΧΘης Γη,
ΚαΡαΜΒία ~ ΚαΡαΝΒία ~ το άΚΡον αΠοΡΡοής του ποταμού.
ΚαΥΚαΣος ~ η εΠιΜήΚηΣ [π~κ] οροσειρά.
ιΒηΡία ~ η έΦαΛος Γη, η Ιβηρία του Καυκάσου αλλά και ‘ιΒηΡία ~ της εΣΠεΡίας Γη ~ της ιΣΠαΝίας Γη και ‘ιΒηΡιΚή ~ η ιΣΠαΝιΚή χερσόνησος. αΛΒαΝία ~ η όΡειος ή άΝω ιΒηΡία, αΛΒαΝία = η ΧώΡα της εΒΛαίας, αρχαία ασιατική χώρα της Κασπίας, τώρα aZeRBaiJaN ~ Γη αΛΒαΝίας, αλλά και αΛΒαΝία ~ η άΝω ήΠειΡος, χώρα των ΒαΛΚαΝίων ~ της αΡΧαίας ευΡώΠης. ShQiPeRia ~ ΣΚιΠέΡια ~ η έΚΣω ήΠειΡος, η Αλβανία των Bαλκανίων στα… Αλβανικά!
ΘυΝηΐς ~ η ΘΡαΚία, η ΔοΛιΧή νήσος. ΘυΝηΐς ~ η ΤαυΡίς νήσος. ΘυΝηΐς ~ η ΤαυΡιΚή νήσος. ΤαΥΡιΚή ~ η ΚΡιΜαιώΤις, η ΚΡιΜαία. ΤαυΡίς ~ η ΔοΛιΧή νήσος. ΔοΛιΧόΣ ~ ο ΜαΚΡοειΔής, ο επιμήκης. (Νήσος η Κριμαία όσον και η Πελοπόννησος! Και η ΚΡήΤη ~ ΔοΛιΧή νήσος!)
ΡηΒαίος ~ ο ΒΡούς ~ ο ‘Ρούς ο ποτάμιος πάνω από την Θυνηίδα νήσον. ΡηΒαίοΣ ~ ο ΜιΚκός ΒΡούς, ΜιΚΚόΝ ~ το ΜιΚΡόν.
ΤέΜΒΡιος ο απάτερθεν του Ρηβαίου, ποταμός. ΤέΜΒΡιος ~ ΤέΝΒΡιος ~ ο ΔΝείΠεΡος, ΤέΝΒΡιος ~ ο ΠΛωΤός Ρούς! ΔΝείΠεΡος ~ ο υΔΡοΦόΡος ρούς. ΤέΜΒΡιος ~ ΤέΝΒΡιος ~ ο ΒοΡυςΘέΝης, ποταμός της Ευρωπαϊκής Σαρματίας. ΒοΡυΣΘέΝης ~ ο ΒΡούΣ ΔειΝός. ΒΡούς ΔειΝός ~ ο ΠαΡΘέΝιος. ΔΝεί.ΠεΡος ~ ο ΠαΡΘέΝιος ποταμός. ΤέΜΒΡιος ~ ΤέΝΒΡιος ~ ο ΠαΡΘέΝιος ποταμός.
ΡιΠαίοι αυλώνες. ‘ΡιΠαίοι ~ ‘Ροών ΠηΓαί, των Ουραλίων ορέων. Αυλώνες, τα κοιλώματα, οι διώρυγες, τα στενά θαλάσσια περάσματα από τα Ουράλια έως την Κασπία. ΡιΠαίοΝ ~ όΡος ΚιΜμεΡίων, αυχήν ΚάΛΠιος ~ μία ΚοΡυΦή του Ριπαίου όρους.
ΡιΠαίοΣ ~ ο Ρούς της ΚαΣΠίας. ΡιΠαίος ~ ο ΜέΓας Ρούς. ‘ΡιΠαίος ~ ο ΒόΛΓας ποταμός, ο οποίος χύνεται στον Κρόνιον Ωκεανόν, στην ΚαΣΠία ~ την ΜεΣόΓειον της Ασίας. ‘ΛύΚος ~ ο ΒόΛΓας ποταμός. Εδώ, ΚΡο.Νία ~ η ΝεΚΡά θάλασσα. (ενώ, πέλαγος ΚΡόΝιον ~ το ιόΝιοΝ). ΚαΣΠίΑ ~ η ΜεΣηΓύς ~ η ΜεΣόΓειος της Ασίας.
Ρούς Της ΣίΝΔης ~ ο ΔΝείΣΤεΡος ποταμός, ο οποίος στην εκροή του σχηματίζει δολιχόν (επιμήκην) αυχαίνα. αΥΧήν ~ ο ΜυΧός ~ η εΣοΧή. Αυχήν ΔοΛιΧόΣ > η ΣίΝΔη. ΔΝείΣΤεΡος ~ ο άΡΔαΣ ΤύΡας, ποταμός της Ευρωπαϊκής Σαρματίας. ΔΝείΣΤεΡος ~ ο ύΔΝηΣ ΤύΡας. άΡΔας ~ ο υΔΡεύων ή αΡΔεύων. άΡΔας ~ ο ύΔΝης. άΡΔας ~ ο ΤύΡας, εδώ.
ΣαΡΜαΤία ~ η Γη ΤηΣ ΡωΣίας. ΡωΣία ~ η άΝω αΣία. ΣιΒηΡία ~ αΣία η ΒόΡειος. αΣία ~ ηούΣ η Γή. Η γη της Ρωσίας, εδώ, διακρίνεται στην Ευρωπαϊκή και στην Ασιατική Σαρματία.
ίΣΤΡος ~ αΡΔεύων ο ΜέΓας. ίΣΤΡος ~ του άΣΤεως Ρούς, της Ιστρίας. ίΣΤΡος γιός του Αιγύπτου, όπου αίΓΥΠΤος, ο ~ ΧυΜών ο ΠαΤήρ, ο μυθικός πατήρ των ποταμών. αίΓΥΠΤοΣ, ο ~ Γη ΧυΜών ΠοΤαΜίων. Ίστρος, ο ποταμός ο ΠΛωΤός ~ ο ΔούΝαΒις.
(Παρα)Ποταμός ΣεΡέΤης < ο ίΣΤΡος.
(Παρα)Ποταμός ΠΡούΘοΣ ~ ο ΠυΡεΤόΣ ποταμός < ίΣΤΡος
οΔηΣΣόΣ ~ ΜοιΣίας άΣΤυ της Θράκης, σήμερα η ΒάΡΝα.
οΔη.ΣΣόΣ ~ ΣίΤου άΣΤυ [σς~στ~ττ], πόλις και λιμήν στον ΔΝείΣΤεΡον ποταμόν, στων ΜαΚΡώΝων την Γη ~ στην οΥΚΡαΝία, σήμερα.
Το ταξίδι θα συνεχίσει στον Ατλαντικό Ωκεανό, κείθε ή άνω των Ιερνίδων νήσων, όπου η πολυήγορος Αργώ θα κλαίει… φωναχτά την μοίρα της, καθώς βρέθηκε με τον φόβο να παρασυρθεί στα ανοιχτά του Ωκεανού και να χαθεί άδοξα, μεταφέρουσα την ανάπυστον-εξακουστήν αϊδρείην-άγνοια βασιλέων. Εδώ οι Νήσοι των Γυπών, οι αΖόΡεΣ ~ αι άΔου ΝήΣοι και ο αΧέΡωΝ ~ ο άΧηΝος Ρούς, ο αΧέΡω.Ν ~ των ΝέΚυων Ρούς και η ‘εΡΜιόΝεια ~ των αΧεΡουΣίων η ΧώΡα, πλησίον των άρρηκτων Πυλών του Κάτω Κόσμου. ‘άιΔης ~ το ΚαΤώΓειον. ‘άιΔης ~ ο έΓΓαιος Δεύς. άΔης ~ Δεύς ο καταχθόνιος. Ένα ταξίδι του Ορφέα, στης γης στα εΝΔόΤεΡα ~ τα ΤάΡΤαΡα, για να αναστήσει την σύζυγόν του, την Ευρυδίκη ~ εΒΡ ΥΔίΚη ~ οΡΦέως η οΜόΚοιΤη και άλλοτε ένα ταξίδι του Οδυσσέα για να πληροφορηθεί για την επάνοδό του στην Ιθάκη.
Εδώ θα χρειαστεί, ο ποιητής, τον οΥΡιον ~ ευΜεΝή άνεμον για να σώσει το πλοίο του και να συνεχίσει το ταξίδι του. Ο ΖέΦυΡοΣ ή ΖέΦΥΡος ~ εκ ΖόΦου άΝεΜος, ο Δυτικός άνεμος, ούριος για την πλοήγηση προς τις Ιερνίδες νήσους και την Ταρτησσόν. ΖέΦυΡος ~ ο υΔΡοΠοιός, ΖέΦυΡος ~ ο υΔΡοΦυής άνεμος. Ιερνίδες < η ιεΡΝίΣ ~ η ωΚεάΝιος ΝήΣος. ωΚεαΝίΣ ~ η ‘ΝήΣος. Ωκεανίδες, εκεί, οι Αζόρες, η Μαδέρα και οι Κανάριες νήσοι. ιεΡΝίς ~ η ΚαΝαΡία νήσος του Ατλαντικού ωκεανού, εγγύς και κάτω της ΤαΡΤηΣΣού ~ του ΤεΛευΤαίου άΣΤεως, προς δυσμάς, των θαλασσοπόρων της Μεσογείου, και των Στηλών του Ηρακλέους. Σήμερα: ΤεΝεΡίΦη ~ ιεΡΝίΔων όΧΘη, όχθη = το όρος, εδώ. ΤεΝεΡίΦη ~ υΒή ιεΡΝίΔων νήσος.
Έξω των Ηρακλείων Στηλών. ωΚεαΝός ~ η ωΚύΡοος άλς, των θαλασσίων ρευμάτων, ο Ατλαντικός. ‘άΛΣ, η ~ η ΣΣάΛαΣΣα ~ ΘάΛαΣΣα ή ΘάΛαΤΤα. ‘άΛΣ, το ~ το ‘άΛαΣ, το αλάτι. ωΚεαΝίς ~ η εΧίΝη, εΧίΝη ~ εΣΣίΝη ~ η ΝήΣοΣ. ‘ΝήΣος ~ η ωΚεαΝίς, ‘ΝήΣος ~ ΒΝήΣος ~ η (επι)ΠΛέουΣα ξηρά. ΝήΣοΣ ~ η ΝήΣουΣα ξηρά.
ΜαΔέιΡα ~ ΣίΤου ΧώΡα, η πευκήεσσα, πλούσια νήσος της ΔήΜηΤΡας ~ Θεάς των ΣιΤηΡών. Η αλίμενος νήσος των Ορφικών, πέραν των Στηλών του Ηρακλέους. Η νήσος αυτή αποτελεί την κορυφή ενός ηφαιστειακού κώνου… ένθ’ ού τις συν νηΐ περᾴ μερόπων ανθρώπων, ουδέ ‘οι εστί λιμήν νηών οχός αμφιελισσών, αλλά ‘οι ηλίβατος πέτρη περί πάντα πέφυκεν υψηλή, τα δε καλά φύει μονοεικέα δώρα.(στίχ.1204-1207, Αργοναυτικά Ορφέως). ΜαΔέΡα.ι ~ αι έΚΣωΘεΝ νησίδες. Νη.ΣίΔες ~ οι ΜαΔέΡες.
ΤαΡΤηΣΣός ~ το ΤεΛευΤαίον άΣΤυ [σς~στ~ττ] της εΣΠεΡίας ~ ιΣΠαΝίας, στο πέρας, κάποτε, του γνωστού Κόσμου, εμπορικός λιμένας στο στόμιον των στενών από τον Ατλαντικό Ωκεανό προς την Μεσόγειο Θάλασσα. Η Ταρτησσός, παρακείμενη της ΚαΡΠίας ~ HueLVa σήμερα, κατεστράφη στην αρχαιότητα από τις πλημμύρες του ποταμού Βεάτη (σήμερα Γκουανταλκιβίρ).
εΣ.ΠεΡίΔες ~ οι
ΠαΡαΔείΣιες Νύμφες των Κήπων των Θεών. εΣΠεΡία ~ ΣΣόΦου ΧώΡαι
[ζ], οι δυτικές χώρες, η εΣΠεΡία ~ η ΣιΚεΛία [π~κ], εΣΠεΡία ~ η ιΣΠαΝία και οι
χώρες πέραν των Στηλών του Ηρακλέους ή των Γαδειρίδων
Πυλών.
‘ηΡάΚΛειες ή ‘ηΡαΚΛέους στήλες, η Αβύλη και η Κάλπη.
Η στήλη αΒύΛη ή αΒίΛη ~ ο ΛόΦος των πιθήκων στα παράλια της Αφρικανικής Ηπείρου, όπου αυτή προσεγγίζει την Ιβηρική Χερσόνησο. αΒύΛη ή αΒίΛη ~ ΦάΡος, αΒύΛη ~ το ΠυΡείον ~ ΦαΝός ναυτιλομένων.
Η στήλη ΚάΛΠη ~ ΒΡάΧος. ΚάΛΠη ~ ΠυΡείον, φανός. ΚάΛΠη αΛιΤών ~ ΓιΒΡαΛΤάρ – Γη ΠόΡου αΛιΤών ~ GiBRaLTar, ΠόΡοΣ ~ το ΠέΡαΜα, αΛίΤης ~ ο ΝαύΤης, ‘αΛίΤης ~ ο ΘαΛάΣΣιος.
‘ηΡάΚΛειες ~ ιΒηΡίας ΠύΛες, ίΒηΡ ~ ΒΡούς ~ ‘Ρούς ποτάμιος της εΣΠεΡίας ~ ιΣΠαΝίας.
ΓιΒΡα.ΛΤάΡ ~ Ρίον Της αΛΓεΘίΡας των Ηρακλείων Στηλών, Ρίον ~ το άΚΡον, κορυφή όρους ή ακρωτήριον. αΛΓεΘίΡα ~ ΧώΡα έΦαΛος της Αλγερίας. αΛΓε ΘίΡα ~ ΧώΡα της αΦΡιΚής. αΛΓε ΘίΡα ~ το άΚΡον της αΦΡιΚής. αΛΓεΘίΡα ~ ΧώΡα των ΘιΝών.
Γιβραλτάρ, οι
ΓαΔειΡίδες ΠύΛες. Του μυθικού Γηρυόνη η νήσος εΡύΘεια > ΓάΔειΡα
~ ΚάΝΤιθ. ΓαΔείΡων ΒΡούς ~ ο ΓουαΔαΛΚιΒήΡ, ποτάμιος ‘Ρούς ~ ο ΒΡούς.
Στο Νησί της Κίρκης. ΚίΡΚη ~ ΧοίΡων Γη. ΚίΡΚη ~ η ΧειΡαΓωΓός, ΜαΓεία ~ η εΠαΓωΓή. ΚίΡΚη ~ ωΚεαΝίς εκ μητρός, ωΚεαΝίς ~ η εΧίΝη, εΣΣίΝη ~ η ΝήΣοΣ. Η Κίρκη, κόρη της ωκεανίδος Πέρσης και του Ηλίου, κατοικούσε στην Αία ή Αιαία, αδελφή της Πασιφάης και του ΑιήΤη ~ ηΓέΤη της Κολχίδος (ΚοΛΧίς ~ η ΓεωΡΓία, σήμερα). Αιαία το επίθετο της Κίρκης. ΚίΡΚηΣ νήσος ~ η ΚοΡΣιΚή. Σήμερα πρωτεύουσα πόλις της Κορσικής το Αιάκειον (Ajaccio, Aiaccio, Aiacciu). Η Κίρκη προέβλεψε, “ουδέ γάρ ύμμε πάτρησιν οΐομαι άσσον ικέσθαι, / αιέν αναγνίστοισιν αλιτροσύναις αχέοντας, / μεσφ’ όταν εκνίψησθε μύσος θείοισι καθαρμοίς, / Ορφέος ιδμοσύνησι παρά κροκάλησι Μαλείης.”
ΣαΡΔώ, η ΣαΡΔηΝία ~ ‘ΛαΤίΝων νήσος.
Κόλποι ΛαΤίΝων. ‘ΛάΤιοΝ ~ ΧώΡα ΝόΤου. ΛάΤιον ~ ΝόΤου Γη. ΛάΤιον ~ η ιΤαΛία.
εΤΡουΡία ~ ΛαΤίΝων Γη.
ΤυΡΡηΝία ~ εΤΡουΡίας ΧώΡα. ΤυΡΡηΝία ~ ΛαΤίΝωΝ Γη.
Ακταί ΤυΡΡηΝαί ~ των ΛαΤίΝωΝ.
Ετρούσκοι ή Τυρρηνοί ή Ρασίννες λαός που κατοικούσε στην Ετρουρία (κατά τους Ρωμαίους) ή Τυρρηνία (κατά τους Έλληνες).
ΝήΣοι αυΣοΝίαι του Τυρρηνικού Αρχιπελάγους.
‘ΡαΣίΝΝες < ΧώΡα αυΣόΝωΝ.
Νήσος αυΣοΝία ~ αΦΣοΝία ~ η αιΘαΛίΣ, νήσος αιΘαΛίς ~ LiVa ή eLBa (όπου εξορίστηκε ο Μ. Ναπολέων).
‘ΛιΛύΒαιος ~ ο ΣΣοΡυΒώΝ [θ] πορθμός της Μεσσήνης. ΧάΡυΒΔιΣ ~ η ‘ΡοιΒΔέουΣα. ΡοιΒΔέω ~ ΡοΦώ Τι θορυβωδώς, παταγωδώς.
Νήσος ΤΡιΓΛώΧις ~ η ΘΡιΝαΚία ~ η ΤΡιΓωΝιΚή νήσος, ΘΡιΝαΚία ~ η ΤΡίΓωΝος νήσος του Εγκελάδου και της Αίτνας της Μεσογείου, η Σικελία. ΘΡιΝαΚία ~ η εΧίΝη του ΝόΤου. ΘΡιΝαΚία ~ η ΤΡίΓωΝος Γη, η ΤΡιΓόΝατος, η Τρινακρία. ΓωΝία ~ το ΓόΝυ, ΓωΝία ~ αΝΓών ~ ο αΓΚών. ΓόΝΥ ~ το ΓάΝΜα ~ το ΓάΜΜα, το τρίτο γράμμα ή ο τρίτος της αριθμήσεως του Ελληνικού αλφαβήτου – αριθμητηρίου, αΡιΘΜηΤήΡιον ~ το αΛΦάΒηΤοΝ. Σήμα των λαών της Σικελίας το τρι-γόνατον. Νησί του ‘ηΛίου ~ η ΣιΚεΛία! ΣιΚεΛία ~ ΣηΛίου Γη ~ ‘ηΛίου Γη. ΣιΚεΛία ~ η ΜεΓάΛη νήσος της Μεσογείου. ΣιΚεΛία ~ η ΣιΚαΝία. ΣιΚαΝοί ~ οι ΣιΚεΛοί. ΣιΚαΝών ΝήΣος ~ η ΜεΛιΓουΝίΣ. ΜεΛιΓουΝίς ~ η ‘ΛιΠάΡη. ΣιΚαΝών ΝήΣος ~ η ΜεΓαΛόΝηΣος της Μεσογείου. ΣιΚεΛίας άΛς ~ η ΣΚύΛΛα, μυθολογικό τέρας του Σικελικού πορθμού, του Δυσπόρου ~ Βοσπόρου της Μεσσήνης. ΣΚύΛΛα ~ η ΣιΚεΛίας άΛς και απέναντι η Χάρυβδις. Το στενό πέρασμα ανάμεσα στην νήσο Σικελία και το ακρωτήριον ‘Ρήγιον της Ιταλικής χερσονήσου. ΧάΡυΒΔις ~ η αΚΤή του ‘ΡηΓίου, ΧάΡυΒΔις ~ Το ‘ΡήΓιον αλλά και ΣΚύΛα ~ το ‘ΡήΓιον! Ρήγιον = άστυ και ακρωτήριον της Ιταλικής χερσονήσου. ΧάΡυΒΔιΣ ~ ‘ΡηΓίου ΔήΜος. ΧάΡυΒΔις ~ Γη Του ‘ΡηΓίου. άΚΡον ‘ΡηΓίου ~ η ΚαΛαΒΡία.
ΣιΚεΛίας άΛς ~ η ΣΚύΛΛα και απέναντι η ΧάΡυΒΔις ~ η αΚΤή της εΦάΛου Γης ~ της αΦΡιΚής, η ΧάΡυΒΔιΣ ~ της αΦΡιΚής Το ΧείΜα που κατέτρυχε και στοίχειωνε τους ναυτικούς με ανυπόφορες αναμνήσεις είτε διηγήσεις.
Μένει να διαλέξουμε την... Χάρυβδι, ανάλογα με τον καιρό και την εποχή του έτους και τα τρικυμιώδη θαλάσσια ρεύματα.
ΚύΚΛωΠς ~ ο εΚΧέων ΠύΡ αλλά και ΚύΚΛωΠΣ ~ ο έχων ΚύΚΛου όΠΣιν και ΚύΚΛωΠΣ ~ ο έχων ΚύΚΛιον όΜΜα και VoLCaNo ~ ΠύΡ το ΓήιΝον. ΚύΚΛωΠς ~ το έΓΓαιον ΠύΡ. ΚύΚΛωΠς ~ το ΓήιΝον Πύρ. ΚύΚΛωΠς ~ το ΓηΓεΝές ΠύΡ. ΚύΚΛωΠς ~ το υΠόΓειον ΠύΡ [π~κ]. ΠοΜΠηίαςόΡος ~ ο ΠοΛύΦηΜος! ΒΡιάΡεως ~ ο ΠύΡιΝος υπόγειος Γίγας, πατήρ της ΣιΚαΝίας ~ ΣιΚεΛίας και της Αίτνας.
Ο Κύκλωπας άΡΓηΣ ~ ο ΣιΚεΛός είναι η αίΤΝα ~ το αίΘοΝ όρος, ο ΣΤεΡόΠης ~ εΣΤία ΠυΡός και ο ΒΡόΝΤηΣ ~ ηΦαίΣΤειοΝ όΡος! Των κυκλώπων νήσος, κατά τους Ορφικούς, η ‘ΛιΠάΡη ~ η ΜεΛιΓουΝίς ~ η ΠυΡιΓόΝος νήσος, η Σικελία. ΜεΛιΓου ΝίΣ ~ η ΜεΓάΛη ΝήΣος της Μεσογείου.
Ο σκόπελος των ΣειΡήΝων. ΣειΡήν ~ έΛΚΣις ~ η έΛΞις. ΣειΡήν ~ έΛΚουΣα. ΣειΡήΝ ~ της ΜαΓείας όΡΝεον ή το ΜέΓα όΡΝεον. Η Σειρήνα με γυναικείο κεφάλι και σώμα όρνεου.
Μυθολογείται, από τον Ορφέα ή Ορφία, η καταστροφή από τον Ποσειδώνα της ΔυΚαοΝίας ~ της ΔοΚού της εΝΓαίας, του εΓΓαίου, του χθονίου στηρίγματος της Γης και ο διασκορπισμός-δημιουργία της ΣαΡΔούς ή Σαρδηνίας, της ευΒοίας και της Κύπρου. ΠοΣειΔώΝ ~ ο ΠόΝΤοΣ. ΣαΡΔηΝία ~ ‘ΛαΤίΝων νήσος. εΥΒοια ~ η εΜΒάς, εκ του σχήματος. ΚΥΠΡοΣ ~ η εΠιΜήΚης ΝήΣος, ΚύΠΡοΣ ~ η ΜεΓάΝηΣος της Ανατολικής Μεσογείου.
ΚέΡΚυΡα ~ η άΚΡος εΧίΝη του Κρονίου Πελάγους. Κέρκυρα, η αΚΡοΤέΡα ~ το ΔουΛίΧιοΝ. ΔουΛίΧιον ~ η αΚΡόΘεν νήσος της ομηρικής Επτανήσου. ΚΡόΝιον ~ το ιόΝιοΝ. ιόΝιον ~ το αΧαΝές Πέλαγος. ΔουΛίΧιον ~ το ΔοΛιΧόεν. ΔοΛιΧόΣ ~ ο ΜαΚΡοειΔής. ΔοΥΛίΧιον < Το ΜαΚΡόν! Η ακροτέρα και η μακρά εις το μήκος νήσος είναι, χωρίς δεύτερη σκέψη, η ΚέΡΚυΡα ~ η άΚΡος εΧίΝη. Εξ άλλου, οι Φράγκοι, ονομάζουν την Κέρκυρα CoR.Fu ~ η έΠαΚΡος νήσος, η ακρινή, CoRFu ~ η ΚοΡυΦαία των Ιονίων νήσων. [Θα μπορούσαν να διαβαστούν και, χωρίς την βάσανον της επαληθεύσεως, λανθασμένα να υιοθετηθούν: Cor.Fu ~ η ΦαιαΚία όπως και ΚέΡΚυΡα ~ Γη του αΛΚίΝοου, του βασιλιά των Φαιάκων.]
Κόλπος αΜΒΡάΚιοΣ ~ ο ΜεΣόΓειος ΚόΛΠος της Ηπειρωτικής Ελλάδος. Αμβράκιος ή αΜΒΡαΚιΚόΣ ~ ο ΜεΣόΓειος ΚόΛΠος. αΜΒΡάΚιος ~ αΝΒΡάΚιος ~ ο ΛιΜΝαίος κόλπος. αΜΒΡαΚίΣ ~ αΝΒΡαΚίΣ ~ ΛιΜήν αΡάΧΣΣου [θ]. Όπως ΜεΣοΛόΓΓι ~ η ΜεΣόΓειος άΛς, η λιμναία θάλασσα της ΑιτωλοΑκαρνανίας.
ΣΥΡΤις ~ η άΛς αΜΜώΔης, αμμώδες τέναγος της Λιβυκής θάλασσας, της εφάλου Αφρικής. Η μείζων και η ελάσσων Σύρτις. αΦΡιΚή ~ η έΦαΛος Γη, ‘ΛιΒύη ~ Γη η έΦαΛος, νοτίως της Μεσογείου θαλάσσης. έΦαΛος Γη ~ η ΦοιΝίΚη, ανατολικά της Μεσογείου θαλάσσης. έΦαΛος Γη ~ η ΦοιΝιΚούς, λιμήν Κρήτης, Μεσσηνίας, Κυθήρων, Σικελίας, Λυκίας κά. έΦαΛος ~ ο ΠαράΛιος.
ΚΡήΤη ~ η ΔοΛιΧή νήσος του Αιγαίου. ΔοΛιΧόΣ ~ ο ΜαΚΡοειΔής, ο επιμήκης. Χάλκειος Τριγίγας των “Αργοναυτικών”, ο ΤάΛωΣ ~ Το οΣΣυΡόν [χ] του λιμένος των ΚΝωΣΣίων ~ ΚΡηΤών [σσ~στ~ττ]. ΚΝωΣός ή ΚΝωΣΣός ~ το οΧυΡόν άΣΤυ ή αΓοΡά ΣίΤου ή ΚΡήΤη [σσ~στ ~ττ]. Ο Τριγίγας αυτός “Τρίς περί Κρήτην ποσί δινεύοντα” (Απολλώνιος ο Ρόδιος, Αργοναυτικά 4, 1644), τρείς φορές στριφογυρίζει την Κρήτη, τρίς ημερησίως περιπολεί, περιέρχεται την Κρήτη, σύμφωνα με τους μυθολογούντες Ποιητές. ΤάΛωΣ ~ Το οΣΣυΡόν [χ], το τριπλό και δαιδαλώδες περιτείχισμα ασφαλείας που διέτρεχε την ΚΡήΤην ~ ΚΝωΤΤόν και κατέρρευσε, κάποτε, από το θαλασσοφάγωμα των θεμελίων του, από τον ΜύΔον ~ την ΜήΔειαν κατά την μυθολογούσα ιστορία. ΤάΛωΣ ~ Το άΣυΛον, άΣυΛος (επί πόλεων) ~ ο οΣΣυΡός [χ]. Άσυλος = ο αΣΦαΛής, ο απαραβίαστος. ‘ΛαΒύΡιΝΘοΣ ~ οΣΣυΡόν ΠόΛεως άΝευ ειΣόΔου [χ], ‘ΛαΒύΡιΝΘοΣ ~ οΣΣυΡόν ΠόΛεως άΝευ εΣΣόΔου [χ][ξ], ΛαΒΥΡιΝΘοΣ ~ ΛιΜήν ΜίΝωος ή ΠόΛεως άΝευ ειΣόΔου, ΛαΒΥΡιΝΘοΣ ~ ΛιΜήν ΜίΝωος ή ΠόΛεως άΝευ εΣΣόΔου [ξ], το σήμα κατατεθέν της ΚΝωΣΣού. ΛαΒΥΡιΝΘοΣ ~ ΣιΤηΡώΝ εΜΠόΡιον της Κνωσσού, όπου εμπόριον, εδώ, ο εμπορικός λιμήν ή ο εμπορικός σταθμός, ΚΝωΣΣόΣ ~ ΚΝωΤΤόΣ ~ η αΓοΡά ΣίΤου της ΜινωιΚής Κρήτης. Το οχύρωμα του εμπορικού λιμένα της Κνωσσού, ο ίδιος ΛαΒύΡιΝΣΣος [θ] ~ ΛιΜήΝ ΚΝωΣΣού ή ‘ΛαΒύΡιΝΘοΣ ~ ΚΛωΒίοΝ ΣιΤηΡών, ο ‘ΛαΒύΡιΝΘοΣ ~ ΣιΤίωΝ ή ΣιΤηΡών οΧυΡός ΦύΛαΚς κοσμεί νομίσματα εποχής, το δε άκρον-οχυρόν, ο ούρος-φύλαξ της ΚΝωΣΣού, ο Τάλως, εικονίζεται με… σύστημα βολής λίθων.
ΜεΛάΝΤιοι ΣΚόΠεΛοι, βραχονησίδες πλησίον της Θήρας. ΜεΛάΝΤιος ~ ο ΜεΛαΝοειΔής, ΣΚόΠεΛοΣ ~ ΜέΓας ΒΡάΧος εν μέσω θαλάσσης.
αΝάΦη = η νήσος, πλησίον της Θήρας, που αΝεΦάνη, όταν ο Απόλλων ο αΝαΦαίος ~ ο ΠαιάΝ, από την Δήλον εξακόντισε ένα βέλος, για να προσορμίσει η Αργώ.
Η Κίρκη είχε προβλέψει, “ουδέ γάρ ύμμε πάτρησιν οΐομαι άσσον ικέσθαι, / αιέν αναγνίστοισιν αλιτροσύναις αχέοντας, / μεσφ’ όταν εκνίψησθε μύσος θείοισι καθαρμοίς, / Ορφέος ιδμοσύνησι παρά κροκάλησι Μαλείης”. Δεν θα επέστρεφαν στην πατρίδα τους, οι Μινύες, χωρίς να εξευμενιστούν οι Εριννύες με θεϊκούς καθαρμούς στις κροκάλες της Μαλείης.
εΡιΝΝΥΣ ~ εΝόΧωΝ ΝέΜεΣις. εΡιΝΝΥΣ ~ εΝοΧώΝ ΝόΜοΣ. εΡιΝΥΣ ~ οΡΓή ΝεΜέΣεως. εΡιΝύΣ ~ οΡΓή αΝοΣίων έργων. ΝέΜεΣις ~ η αΠοΝοΜή δικαίου. αΝόΣιος ~ ο ΜιαΡός. Εριννύες, οι τιμωροί ανοσιουργημάτων, οι Ευμενίδες. Οι επώνυμες Εριννύες: ΤιΣιΦόΝη ~ η ΤίΣις ΦόΝου, ΤίΣις ~ η ΤιΜή, η ανταπόδοση, η πληρωμή, η ποινή, η εκδίκηση. Αι Τίσεις = οι εκδικήτριες Θεές, οι Εριννύες. ΤιΣιΦόΝη ~ ΚόΤοΣ ΦόΝων, Κότος = οΡΓή ~ ο ΧόΛος, η μήνις. ΤιΣιΦόΝη ~ ΔειΜός ΦοΝέων, Δειμός = ο φόβος, ο τρόμος. ΤιΣιΦό Νη ~ ΤύΠΣεων όΝαρ. Η αΛηΚΤώ ~ οΡΓή Θεών. αΛηΚΤώ ~ Θεών ΧόΛος. αΛηΚΤώ ~ αΔίΚων ευΛή, ευλή = ο σκώληξ. ΜέΓαιΡα ~ άΓεων ΣΚώΛηξ, ΜέΓαιΡα ~ ΣΚόΛοψ άΓεων, ‘άγος = ανοσιούργημα, βδέλυγμα. ΜέΓαιΡα ~ εΝοΧών ΚύηΜα. ΜέΓαιΡα ~ εΝοΧαί άΓεωΣ.
ΜαΛεήΤιΔος η άκρα, το ακρωτήριον Μαλέας. Εκεί ο Ορφέας έκανε τας λυτηρίους-καθαρτηρίους τελετάς και οι Μινύες, μετά την απόρρυψη και τον εξαγνισμό, συνέχισαν το ταξίδι προς την Ιωλκόν, ενώ ο ίδιος έφτασε στο ΤαίΝαΡον ~ Το άΚΡοΝ, το ΝόΤιοΝ, το νοτιότερον ακρωτήριον της ηπειρωτικής Ελλάδος, της Πελοποννήσου, για να προσφέρει θυσίες στους βασιλείς που κρατούν τις κλείδες των υποχθονίων βαράθρων.
Και κλείνει ο κύκλος Της εΞοΔίας, του ΤαΞιΔίου των Αργοναυτικών με την επιστροφή του ποιητή στα πάτρια εδάφη, στα Λείβηθρα της Πιερίας, της ΒοΡείου Γης ~ ΘΡάΚης της ‘Ελληνικής Χερσονήσου, και την είσοδό του στο σπήλαιον όπου τον εγέννησε η Καλλιόπη πάνω στο ‘ΛέΚΤΡον ~ ΚΡεΒάΤιοΝ του μεγαλήτορος Οιάγρου. (‘ήΤοΡ ~ η ΚαΡΔία, μεγαλήτωρ = ο μεγαλόκαρδος, ο μεγάθυμος.)
ΚαΛΛιόΠη ~ η ΚαΛΛιεΠής Μούσα ποιητών, ρητόρων και καλλιτεχνών. ΚαΛΛιόΠη ~ η ΚαΛΛιέΠεια, ο επιμελημένος ποιητικός λόγος. οίαΓΡος ~ άΡΧων Θράκης. οίαΓΡος ~ ο ΛόΓος. οίαΓΡοΣ ~ η οΜιΛία, ο έναρθρος λόγος. οίαΓΡος ~ ο ΛόΓιος. οίαΓΡοΣ ~ ΜεΛών ήΧοι. οίαΓΡοΣ ~ ευωΧίας ΜέΛος. οίαΓΡοΣ ~ ΜεΛωΔία ευωΧίας.
ο ΛόΓος ή η οΜιΛία ή ο ΛόΓιος ή ΜεΛών ήΧος + η ΚαΛΛιέΠεια => οΡΦεύΣ ~ αίΝων ΠοίηΣις ή οΡΦεΥς ~ ή αίΝων ΠοίηΜα, αίΝοΣ ~ ο ύΜΝος. οΡΦεύς ~ ο οΡΦίας ~ εΠών ΛόΓος. οΡΦεύς ~ ο οΡΦίας ~ ο ΘεοΛόΓος. οΡΦε.Υς ~ ο ΜεΛοΠοιός, ο μελωδός.
► Επίλογος
ΠΝεύΜα ~ το εΠιΝόηΜα! Πνευματικός Κόσμος καλείται ο Κόσμος των επινοημάτων και η υψηλή ποιητική των Ελλήνων, όπως εδώ, χρειάζεται ιδιαίτερη την προσοχή. Ο ποιητής, εδώ, δεν ιστορεί! Οι ήρωές του δεν είναι πραγματικά πρόσωπα! Μυθολογεί ο ποιητής με έναν στόχο, να γοητέψει το ακροατήριό του και να διδάξει πατριδογνωσία και γεωγραφία.
====================================
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
“TA ΟΡΦΙΚΑ”- Εκδόσεις Εγκυκλοπαιδείας του "ΗΛΙΟΥ".
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Στις ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ λέξεων, παραπάνω, χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από την "Γραμματική-Δομική Ανάλυση και τον Κώδικα της Γλωσσικής Παραγωγής & του Εμπλουτισμού του Πανανθρώπινου Λόγου".
https://greekglossiccode.blogspot.com/2022/01/grammar-structural-analysis-and-code-of.html
https://greekglossiccode.blogspot.com/2022/01/grammar-structural-analysis-and-code-of.html
===========
Εν αρχήι ήν ο ‘Έλλην ‘Λόγος!
Η Ελληνική Γλώσσα αποτελεί την Γλώσσα Αναφοράς
του Πανανθρώπινου Λόγου!
– είπε ο Προφύτης! –
ΚΑ 396
....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου