του Κ. Ι. Μπουζάνη
ΕΠΑΝΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
Αφύπνιση – Διαφωτισμός – Αναγέννηση
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Τα ερείπια… βοούν! Τα τοπωνύμια… φωνάζουν!
Η Μεταελληνική Ελλάδα.
Οι Επικυρίαρχοι, οι Τοπικοί προεξάρχοντες και οι Αγελαίοι Λαοί.
Οι Θρησκείες.
Αλήθεια, τι… απέγιναν οι Έλληνες;
Οι Μάρτυρες του Ελληνισμού.
Ο Θησαυροί του Βυζαντίου.
Η Παρακμή και η Εθελοδουλία των Ελλήνων.
Ειδωλολάτρες οι… Έλληνες!
Η περίκλειστη Ιστορική γνώση και ο αφελληνισμός.
ΓΛώΣΣα ~ ο ΛόΓοΣ, ο έλλην λόγος.
Ο Γλωσσικός αφΕλληνισμός στον εκΧριστιανισμό των Ελλήνων.
Ο… ελληνοΧριστιανικός κόσμος!
Η Έξοδος των Ελλήνων.
Τα ερείπια του Ελληνικού Κόσμου, η Ιστορική Γνώση και ο ζωντανός, ακόμη, Έλληνας Λόγος είναι η ψυχή και το σπαθί και η έμπνευση του επανΕλληνισμού! Δεν μας λείπουν οι αυθεντικοί Έλληνες που σέρνουν τον καλό χορό, η αδράνεια, όμως, και η άγνοια του μέσου νεοΕλληνα είναι αυτή που δεν μας ενθαρρύνει και, το χειρότερο, μας στενεύει ο ιστορικός χρόνος, που αρκετά μας περίμενε και που χάνεται.
Τα ερείπια… βοούν! Τα αρχαία τοπωνύμια… φωνάζουν!
Όπου και να σκάψεις, καταχωμένα τα ερείπια του Ελληνισμού στον απέραντο, τον αγιασμένο από τους Έλληνες Κόσμο. Από τις Μεσογειακές χώρες, τις χώρες του Ευξείνου Πόντου, την Μικρά Ασία, την Έσω και Άνω Συρία, την Μεσοποταμία, την Περσία, το Αφγανιστάν και τις χώρες της Ινδικής, βοά ο Αρχαίος Ελληνικός Κόσμος. Τα ερείπια βοούν!
Γεμάτος ερείπια ο Ελλαδικός χώρος και καταθαμμένος. Ένας καταγκρεμισμένος, κατασπασμένος, κατασπαραγμένος και καταχωνιασμένος κόσμος, ο Ελληνικός Κόσμος, που βοά για να ξυπνήσει τους βαριά νυχτωμένους, εμάς τους σημερινούς Έλληνες. Κάποια συμφορά βρήκε τους Έλληνες και τον Ελληνισμό… Σπασμένα τα πρόσωπα, ακέφαλα και χωρίς άκρα τα αγάλματα ελλήνων ηρώων και σοφών, ελλήνων επιστημόνων και ηγετών, και των Ιδεών τα απεικονίσματα, τα εικονίσματα των Φύσεων–Θεών, των δημιουργικών δυνάμεων του σύμπαντος Κόσμου και του κόσμου των πνευματικών δημιουργημάτων του Ελληνισμού, κατασπασμένα. Κατασπασμένα, βοά ένα σιωπηλό… γιατί, όσα δεν καμινεύτηκαν ή δεν έγιναν δομικό υλικό για ναούς άλλων άτεγκτων, ανηλεών και ανοικτιρμόνων Θεών, εγκληματικών επινοημάτων άλλων βαρβάρων, τόσο ασήμαντων λαών. Γιατί; Βοά το σιωπηλό… γιατί;
Τα ερείπια… βοούν! Τα αρχαία τοπωνύμια… φωνάζουν! Τα ελληνικά τοπωνύμια, ιστορικά πιστοποιημένα, κοσμούν την ιστορία λαών και εθνών της Υφηλίου και εμείς οι Έλληνες το γένος, μεταλλαγμένοι έλληνες, ΕβραιοΧριστιανοί εκ θρησκεύματος, ρωμιοί, πολίτες της Οθωμανίας, Ευρωπαίοι πολίτες, πολίτες του Κόσμου… περί άλλων τυρβάζουμε. Δεν αισθανόμαστε την τιμή που μας περιποιεί η καταγωγή μας, την ίδια στιγμή που ο κάθε λαός, το κάθε έθνος βρίσκει για να τονίζει την ξενικότητά του, την διαφορετικότητά του από τους άλλους, και να επαίρεται!
Ποιός, αφού ξεπεράσει την αδιαφορία και την απάθεια των Ελλήνων, να καταγγείλει τους δράστες; Ποιοί να προσευχηθούν για τον ερχομό του Φωσφόρου Εωσφόρου που θα σημάνει το τέλος του Ρωμαϊκού σκοταδισμού και τον ερχομό, πάλιν, του Απολλωνίου Φωτός; Κάποιοι, σήμερα, οφείλουν να ομολογήσουν το άγος εις βάρος των Ελλήνων και του Ελληνισμού, να αναγνωρίσουν την γενοκτονία των Ελλήνων και την ασέβεια απέναντι στον ανθρωπισμό, τον Ελληνισμό και τον Πολιτισμό.
Ποιοί να αντιδράσουν και να επαναστατήσουν; Οι ανυπότακτοι, με τον ενθουσιασμό και τον ζήλο των πρώτων επαναστατών, είναι πάντα έτοιμοι, αλλά δεν αρκούν. Η λαϊκή αντίδραση, μόνη της, χαλαρώνει, εύκολα υπονομεύεται και υποστέλλεται. Η λαϊκή αντίδραση χρειάζεται τους πεφωτισμένους αρχηγέτες της, για να εμπνεύσουν και να οργανώσουν, και τους ψυχωμένους οπλοφόρους για να ανάψει και να φτάσει στην κορύφωσή της, και το πιο κρίσιμο, θέλει τις κατάλληλες συνθήκες, εκείνες που θα διευκολύνουν και θα επιτρέψουν την δικαίωσή της.
Δύο χιλιετίες, τώρα, φιμωμένος ο ανιστόρητος Έλληνας, βολεμένοι, στην υπηρεσία άλλων, οι άρχοντές του, ανιστόρητοι και οι Ποιητές του και άνευροι! Ποιός να τολμήσει να ψελλίσει αυτό το… «γιατί;»;
Τα ερείπια του Ελληνικού κόσμου βοούν! Τα ελληνικά τοπωνύμια, όπου της γης… φωνάζουν! Οι ταπεινόφρονες ΝεοΕλληνες, εμείς, περί άλλων τυρβάζουμε. Σε… εθνικό μουσείο των ΗΠΑ, με καμάρι επιδεικνύουν το “tiny εσώβρακον” μιας εθνικής τους, παγκοσμίου… εμβέλειας star! Με πόσο καμάρι, οι Ιάπωνες ή οι Γερμανοί σφραγίζουν πάνω σε έναν νυχοκόπτη το “Made in Japan” ή “Made in Germany, αγνοώντας ότι το δανεικό MaDe ~ το ΠοιηΘέν, το κατασκευασθέν είναι… διπλά δανεικό και τους εκθέτει.
Η Μεταελληνική Ελλάδα.
Η Μεταελληνική Ελλάδα, χωρίς Έλληνες, είχε δρομολογηθεί, εδώ και 17 αιώνες. Δεν μας έφτασαν 1700 χρόνια, θα μπορούσαν να εξομολογηθούν οι επίδοξοι κοσμοκράτορες, πιστεύαμε ότι είχαμε ξεμπλέξει με εσάς, πιστεύαμε ότι σας είχαμε αποτελειώσει… Στόμωσε το σπαθί μας, σας γκρεμίσαμε τα ιερά σας και πάνω στα χαλάσματα χτίσαμε τους δικούς μας ναούς. Γκρεμίσαμε τις βιβλιοθήκες σας και κατακάψαμε τα άπειρα βιβλία των απείρων αλλ’ αχρήστων γνώσεών σας και γράψαμε το ένα και μοναδικό, το μόνο χρήσιμο για τους αγελαίους λαούς, το δικό μας, το Θεόπνευστο Βιβλίο. Σας βαφτίσαμε ειΔωΛοΛάΤΡες ~ ΛάΤΡες των ειΔώΛων ~ ΛάΤΡες των ειΚόΝων Θεών, για να σας οικτίρουμε, να σας λοιδορούμε και να σας αναθεματίζουμε, εις τον αιώνα τον άπαντα, εμείς, ακόμη και οι απόγονοί σας, και άπασα η Οικουμένη. Σβήσαμε από τους χάρτες τα ίχνη σας… πιστεύαμε ότι σας είχαμε αποτελειώσει.
Σας χτυπήσαμε με το σπαθί σας! Μισαλλόδοξοι εμείς, εμπνευστές μιας υφ’ ημών κοσμοκρατορίας και ο Θεός μας, οδηγός του βίου και των τρόπων μας, μισαλλόδοξος και Μέγας! Σπαθί μας, το σπαθί του Ελληνισμού, το ΠΝεύΜα ~ το εΠιΝόηΜα, το δικό σας σπαθί. Τα επινοήματα ενός νέου πνευματικού κόσμου, του δικού μας, και τα εγκλήματά του, και ό,τι συστρατεύεται με την τακτική για την παγκόσμια επικράτησή μας, θεμιτό και αξιοσέβαστο.
Σε εξέλιξη η Μεταελληνική μετάλλαξη και απαρακώλυτη και οι … δράστες πασίγνωστοι και εμείς τρέμουμε την… παγκοσμιοποίηση αλλά θεραπεύουμε τις πρακτικές των εμπνευστών της. Η παγκοσμιοποίηση, το όνειρο των αρχαίων ιστορικών αυτοκρατορικών δογμάτων, θα νικά τον πατριωτισμό των λαών και των εθνών, θα προκόβει αλλά… δεν θα επιτυγχάνεται. Μία Παγκόσμια Τάξη ως στόχος, γεμάτη δράσεις και επεμβάσεις, είναι παραγωγική και πλουτοφόρος. Η Παγκόσμια Τάξη, η απόλυτη τάξη, στείρα και άγονη ικανοποιεί μόνο την ιδέες και τον εγωισμό και την ιστορική καταξίωση των, εκτός τόπου και χρόνου, επηρμένων εμπνευστών της.
Σε εξέλιξη η Μεταελληνική μετάλλαξη! Αδιαφορία και απάθεια, και ημείς οι Έλληνες… πολίτες μιας αξιολύπητης Ευρώπης, έτοιμοι πολίτες του Κόσμου… (Σιγά. Όχι που ο Έλληνας, θα παρέμενε χωριάτης, ΒΛάΧος ~ ΒιΛΛάΧος –εκ του ViLLa, υποκοριστικού του ViCUs ~ ΒίΚοΥς η ΜιΚΚά ΚώΜη, το χωριό!–. Όχι που θα παρέμενε, ο Έλληνας, ο σημερινός Έλληνας, το ΒΛαΧαΔερό ~ ο εΠαΡΧιώΤης του Κόσμου!)
Οι Επικυρίαρχοι, οι Τοπικοί προεξάρχοντες και οι αγελαίοι Λαοί.
Οι άρχοντες τι να φωνάξουν; Οι τοπικοί άρχοντες, με το κύρος και την δύναμη που τους εχάριζε και χαρίζει η ισχύς του πλούτου τους, έτρεχαν και τρέχουν να κύψουν την μέση και την κεφαλή, αντί των προνομίων τους… Βέβαια, άλλη όρεξη δεν είχαν και δεν έχουν να καταγγείλουν τους όποιους επικυρίαρχους και να αψηφήσουν τις ορδές των… θρησκόληπτων, εμπαθών βλακών και εγκληματιών που… εξαγόραζαν και εξαγοράζουν μία θέση στον Παράδεισο με την… ομολογίαν της πίστεως, τον… οβολόν, το… συγχωροχάρτι και το λερωμένο σπαθί τους. Η τοπική ολιγαρχία, ανέκαθεν, 2.000 χρόνια τώρα, ασκεί την εξουσία για λογαριασμό των… ορατών και των αοράτων επικυρίαρχων. Μία ολιγαρχία ευπόρων υπηκόων με πλούτον και επιρροή, εξαχρειωμένων, προνομιούχων με μία αγέλη προεπιλεγμένων, αλλ’ αιρετών, πολιτικών ηγετών είναι που αναλαμβάνει την νομοθεσία, την διακυβέρνηση, την διοίκηση, την οικονομική, την εσωτερική και εξωτερική πολιτική των χωρών–κρατικών κυριαρχιών, και κατευθύνει τα πράγματα, κατά τας εντολάς και τα καλά και τα ξυμφέροντα των ηγεμονιών της Υφηλίου Γης.
Οι παντοδύναμοι επικυρίαρχοι, αόρατοι διαχρονικά, μέσω ενός καλοστημένου, δοκιμασμένου αρχαίου συστήματος, επιλέγουν εκ των προυχόντων, εκ των προεξαρχόντων τους… αριστότερους, μοιράζουν εξουσία και πλούτον και την καλήν μαρτυρία στους τοπικούς ολιγάρχες και μέσω ενός άλλου μηχανισμού, μέσω των προηγουμένων, νέμονται την επικαρπία των ανυποψίαστων αλλά προσοδοφόρων λαών. Οι κυρίαρχοι τιμούσαν και τιμούν την υποτέλεια αντί των προνομίων των εκλεκτών αυτών ολιγαρχών, στους οποίους βασίζουν την, εν ειρήνῃ, κυριαρχία τους και την απρόσκοπτη νομή του πλούτου των προσοδοφόρων λαών τους. Οι κατακτητές, σήμερα, δεν έρχονται να εξανδραποδίσουν, να διαρπάξουν και να λεηλατήσουν, να κατακόψουν και να καταδηώσουν. Άλλες εποχές–άλλα μέσα, αλλά με την ίδια ορμή, με την ίδια ζέση, το ίδιο φονικές και στο μέγιστο… αποδοτικές. Οι λογής–λογής επικυρίαρχοι επιλέγουν τους… αρίστους που θα τους υπηρετήσουν, και καθώς η… αριστεία είναι κληρονομική, επιλέγουν από τα επηρμένα αυτά παιδάρια, τέκνα και απογόνους ιστορικών οίκων με αξιοσημείωτη προσφορά προς αυτούς, τα εκπαιδεύουν, τα προβάλλουν στους κύκλους της κοινωνικής, της επιστημονικής, της πνευματικής και της πολιτικής ζωής, σκηνοθετούν καταστάσεις, δημιουργούν γεγονότα και, ανά πάσαν, μοιράζουν και ξαναμοιράζουν και αναθεωρούν ρόλους, η διανομή των οποίων γίνεται από χέρι σε χέρι, από τους ιπποκόμους βασιλέων και στρατηγών, τις καθαρίστριες γραφείων πολιτικών και διοικητών, και ανά πάσαν είτε πού και πού, προς συμμόρφωσιν, ξεκοιλιάζεται ένας αμελής, η μαρμάγκα ή ο πίθηκος τσιμπάει έναν άλλον, ο καρκίνος κατατρώγει έναν τρίτον και η Δαμόκλειος Σπάθη, η συνεχής απειλή, είναι η συνετίζουσα αυτά τα αξιολύπητα, των εξουσιών τα ανδρείκελα
Επιλέγουν οι επικυρίαρχοι, με την σειρά τους επιλέγουν και οι επιλεγμένοι ολιγάρχες και οι εκπαιδευμένοι λαοί, ανυποψίαστοι και υποψιασμένοι, προσυπογράφουν και αυτοδιοικούνται… τίμια, και πρό πάντων, και… δημοκρατικά! Η δημοκρατία στις ημέρες μας, ας μην το ξεχνάμε και να μην ρωτήσουμε για ποιούς, είναι το καλύτερο πολιτικό σύστημα! Στα πλαίσια τέτοιων δημοκρατιών, αλα κάρτ όπως θα έλεγαν οι… αρχαίοι Έλληνες, ένας λαός εκλέγει από τα προεπιλεγμένα ανδρείκελα τους… εκλεκτότερους για να διαχειριστούν τα κρατικά ζητήματα, την κρατική μέριμνα και την μοίρα του. Οι επικυρίαρχοι διαλέγουν και οι λαοί, σε τρίτον χρόνο, εκλέγουν από τους διαλεχτούς συμπολίτες τους…
Αλίμονον εάν άφηναν τόσο σοβαρές υποθέσεις στα χέρια των αΓεΛαίων ~ ‘Λαών. αΓέΛες ανθρώπων ~ οι ‘Λαοί, σύμφωνα με τους αρχαίους, και λίαν προσοδοφόρες οι αγέλες των λαών και των κτηνών, και η διαχείριση των λαών χρειάζεται την Δημοκρατία του σύγχρονου τύπου. Εκεί που οι αρχαίοι Αθηναίοι θα ανάγκαζαν έναν Σωκράτη να πιεί το κώνειο και έναν Θεμιστοκλή, τον Σαλαμινομάχο Θεμιστοκλή, θα τον… ξαπόστελναν στην Αυλή του βασιλιά της Περσίας Αρταξέρξη, έναν εφιάλτη, εμείς εδώ, τον τιμούμε και τους επιγόνους του τιμούμε, τους χρυσώνουμε και τους καμαρώνουμε! Καμάρωναν και καμαρώνουμε την δόξα και τα πλούτη των τσιλιαδόρων–κλεπταποδόχων, εις βάρος του Ελληνικού Λαού, και των ατέλειωτων οικονομικών σκανδάλων τους… χειριστές, κάποτε και τώρα!
Δοκιμασμένοι και πανάρχαιοι οι θεσμοί και οι πρακτικές και οι στόχοι της κυριαρχίας των υπηκόων και υποτελών λαών. Τα τσακισμένα κεφάλια και η ισοπεδωμένη Κόρινθος της Ρωμαιοκρατίας, τα αναρίθμητα σπασμένα κεφάλια και οι καταγκρεμισμένοι Ελληνικοί Ναοί της Ρωμαιοκρατίας της Ανατολικής Ρώμης, παραδείγματα προς συμμόρφωσιν, ήταν αρκετά! Ο φόβος της συμφοράς γεννά την ηττοπάθεια και η ηττοπάθεια τον συμβιβασμό και ο συμβιβασμός την λήθη.
Οι Θρησκείες
ΠΝεύΜα ~ εΠιΝόηΜα ο Θεός, ο κάθε Θεός, και Πνευματικός Κόσμος καλείται ο Κόσμος των επινοημάτων. Επινοήματα οι Θεοί, επινοήματα και οι Θρησκείες, όλες οι θρησκείες. ΘΡηΣΚεία ~ η ΘεαΡέΣΚεια και κάθε θρησκεία σκοπεύει στην Θεαρέσκεια και στην Θεϊκή Αρωγή. Ιστορικό φαινόμενο οι Θρησκείες και όταν αυτές ξεπερνάνε τις ιδέες των πραγμάτων και τις καταστάσεις του ανθρώπινου βίου, ξεπερνάνε και την διδασκαλία των γνώσεων μέσα από τα επινοήματα του πνευματικού κόσμου, την γνώση των φύσεων και της αρμονικής προσαρμογής του γνωστικού ανθρώπου στην φύση και την κοινωνία, τότε, ιστορικά, καταφθάνουν οι βάρβαροι–εγκληματίες και απλώνεται το σκότος και ο φόβος και το τραχύ ρόπαλο οπλίζει τα χέρια των εξουσιαστών και των ηρωομανών ορδών τους και έρχονται και οι χρυσοποίκιλτοι… ρηχής παιδείας εύγλωττοι τιποτολόγοι, κατάσκοποι κάποτε, έτοιμοι να σπάσουν την κακή κεφαλή των αντιφρονούντων, των απίστων και των ασεβών. Ιστορικό φαινόμενο οι θρησκείες και κάθε εξ αποκαλύψεως θρησκεία, μέσα από ένα πεφωτισμένο Ιερατείο αντιπροσώπων(!) του Θεού επί της Γής, (αυτο)παρουσιάζεται ως ένα γνωστικό σύστημα αξιών και αγωγής που στοχεύει, μέσα από την επιτυχία της Θεαρέσκειας, στη αποκόμιση ωφελημάτων του παρόντος βίου αλλά και του άλλου, αυτού της μετά τον θάνατον ζωής(!).
Οι Θρησκείες κοινωνικό φαινόμενο και ως τέτοια φαινόμενα πρέπει να προσεγγίζονται και να μελετώνται οι διάφορες θρησκείες. ΦύΣις ~ ο ΘεόΣ, ΘεόΣ ~ ο ΔοΜών τα πάντα και τα σύμπαντα. ΘεόΣ ~ ο ΔοΜών ~ ο ΠαΤήρ ~ ο ΠοιηΤής και Φύσεις ~ οι Θεοί, οι άπειροι θεοί του παντός του Κόσμου, του ορατού και του αόρατου κόσμου των ιΔεών ~ Θεών, των φυσικών και νοητικών φαινομένων και των καταστάσεων, σύμφωνα με την ΘεοΓοΝία ~ ΘεοΛοΓία* των ανεπανάληπτων Ελλήνων. Οι θρησκείες έχουν κοινωνικό χαρακτήρα, κάποιες όμως, κάποτε, εμφανίζονται με βαθύ αντικοινωνικό και απάνθρωπο χαρακτήρα, φαινόμενα επιβολής και χειραγωγήσεως, απάτης και εγκληματικότητας, εΠαΓωΓής ~ ΜαΓείας και σκοταδισμού, ψυχοπαθολογίας και εξευτελισμού του ανθρώπου, και αυτές οι θρησκείες, στρατευμένες ιδεολογίες, ως τέτοιες πρέπει να προσεγγίζονται και να μελετώνται. Χαρακτηριστικό ανελεύθερων κοινωνιών και λαών αγελαίων, υπό την σκέπη ΠΝευΜάΤων ~ εΠιΝοηΜάΤων Θεών, κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν των ανηλεών απατεώνων επινοητών τους και των επί της γης, των τόσον επηρμένων αντιπροσώπων τους, αυτές οι Θρησκείες. Υπήκοοι και υποτελείς μιας Πολιτείας ανδρεικέλων, υπό την σκέπην και την ευλογίαν των… αντιπροσώπων του Θείου επί της γής, σύμφωνα με τις αρρωστημένες φαντασιώσεις της Ρωμαϊκής θρησκείας του ΕβραιοΧριστιανισμού, ζούμε οι Έλληνες, σήμερα.
-----------------------------------
* Διάβασε σχετική μας δημοσίευση: Περί των Θεών και Θεοτήτων των Ελλήνων – About the Gods and Deities of the Greeks
Αλήθεια, τι… απέγιναν οι Έλληνες;
Οι Έλληνες, ένας από τους εκλεκτούς της υφηλίου γης λαούς, εν ονόματι του δόγματος της παγκόσμιας κυριαρχίας της ρωμαιοκρατίας, της παγκόσμιας κυριαρχίας της Ρώμης, λένε, εξαφανίστηκαν! Υπερηφανεύονται ως Ρωμιοί οι νεοΕλληνες, πίσω από τους ένστολους σημαιοφόρους της Ρωμιοσύνης, αυτούς που… αγωνίζονται για να ολοκληρώσουν, σε παγκόσμιο επίπεδο, την εγκληματική επιδρομή της Ρωμαϊκής θρησκείας. Υπερηφανεύονται και ως Έλληνες οι νεοΕλληνες, χλευαζόμενοι και υβριζόμενοι από τους… ‘αγίους της Ρωμιοσύνης!
Οι… Έλληνες εξαφανίστηκαν, ισχυρίζονται οι Ρωμιοί. Όσοι δεν… μετανόησαν και δεν ακολούθησαν τους άρχοντες και τους αγίους-αγωγούς τους, αυτούς που παρέδωσαν τους ευΠειΘείΣ ~ ΠιΣΤούς τους στο Νέο Δόγμα, στην Νέα Τάξη Πραγμάτων, οι αφελείς αυτοί, σε κάθε περίπτωση κατασφάχτηκαν είτε… εξαφανίστηκαν. Κατεσφάγησαν οι Έλληνες όσοι δεν μετανόησαν και δεν αποκήρυξαν τα… είδωλα, και δεν μεταλλάχτηκαν, αρνούμενοι και να λάβουν το στίγμα–χρίσμα του εξαγνισμού και το βάπτισμα! Εξαφανίστηκαν οι Έλληνες, αυτό ισχυρίζονται και… ταλαντούχοι ιστορικοί! Το ίδιο κηρύττουν και οι αντιπρόσωποι, επί της γης, του Θεού της Ρωμιοσύνης και το ίδιο προσυπογράφουν και υπογραμμίζουν, καθημερινά, οι νεοΕλληνες άρχοντες, πολιτικοί, στρατιωτικοί, έπαρχοι, διδάσκαλοι και μειράκια, ευσεβή ανδράποδα–δούλοι, ασπαζόμενοι και σταυροκοπούμενοι! Όπου ακούτε ειδωλολάτρες, σημειώστε Έλληνες. Αλήθεια, τολμά κανείς να ονοματίσει ή, έστω, να υπονοήσει την Σιδηράν Χείρα του προαιώνιου εχθρού των Ελλήνων, που ενδημεί εν Ελλάδι και, καθημερινά, καθυβρίζει και αναθεματίζει τους Έλληνες και τους καταπνίγει, και υπονομεύει το έθνος των Ελλήνων και τον Ελληνισμό;
Η μεγαλύτερη, επί αιώνες συντελεσθείσα γενοκτονία, εις βάρος της ανθρωπότητος και του πολιτισμού, έγινε εν ονόματι του Δόγματος της Παγκόσμιας κυριαρχίας της Ρώμης και της Ανατολικής Ρώμης και της Νέας Ρώμης.
Ποιοί Έλληνες; Κι αν, τελικά, χάθηκαν ή δεν χάθηκαν οι ανεπανάληπτοι Έλληνες, ξεφυλλίστε την ιστορία για να διακρίνετε και να αναγνωρίσετε τους επαιρόμενους για τούτο, δράστες!
Καμαρώνουν μία χιλιετία και αρκετούς αιώνες οι εμπνευστές του δόγματος του αφανισμού των Ελλήνων και του Ελληνισμού, βασιλείς εγκληματίες, επίδοξοι ΠανΤοΚΡάΤοΡες ~ αΦΤοΚΡάΤοΡες, ενδεδυμένοι ιμάτια χρυσοποίκιλτα, φέροντες χρυσά στέμματα και ράβδους ισχύος, ελέω Θεού και αντιπρόσωποί του επί της γης. Καμαρώνουν, σήμερα, και οι Ποιμενάρχες κληρονόμοι του ποιμνίου των Δούλων του Θεού του… Ζώντος(!), ενδεδυμένοι, και αυτοί, ιμάτια χρυσοποίκιλτα, στεφανωμένοι με τα τενεκεδένια τους στέμματα με τα πολύχρωμα γυαλάκια και τις αυτοκρατορικούς τους ράβδους, οι επηρμένοι τούτοι, περί πάντων, θεία φωτίσει, χειμαρρώδεις, ασημαντολόγοι ρήτορες, αντίγραφα των αυτοκρατόρων της πάλαι ποτέ κραταιάς αυτοκρατορίας της Ανατολικής Ρώμης, για λογαριασμό της οποίας πρέπει κάποιοι–αυτοί να μας δώσουν τις απαραίτητες απαντήσεις και εξηγήσεις.
Το βασικό δόγμα της Αυτοκρατορίας της Ανατολικής Ρώμης, εν προκειμένω, ήταν η κοσμοκρατορία που περνούσε από τον αφανισμό των Ελλήνων και του Ελληνισμού, και έφτανε στην υποδούλωση και τον διαφωτισμό των Βαρβάρων της Υφηλίου! Τι το σπουδαίο, τι το σημαντικό για τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα προσέφερε αυτή η κρατική οντότητα και ιδιαιτέρως, τι προσέφερε στους υποτελείς διαφόρων εθνοτήτων που, σήμερα, τρέχουν να την υιοθετήσουν ως… μεγαλοκληρονόμοι της; Κάποιοι οφείλουν να μας απαντήσουν! Πρέπει να ακούσουμε τους σκυταλοδρόμους του θρησκευτικού σκοταδισμού του Βυζαντίου, όποιους, και του Δικέφαλου Θηρίου της Ρωμαιοκρατίας τους επίδοξους κληρονόμους, όποιους, και ιδιαιτέρως, που αφορά εμάς, να ακούσουμε την Ελληνική Πολιτεία καθώς και καθέναν εκ των αφελών, των ανιστόρητων, σημερινών, περίγελω της ιστορίας, εξυβριζόμενον Έλληνα. Χρωστάμε στους Έλληνες, χρωστάμε στους μάρτυρες του Ελληνισμού, πολλά χρωστάμε εμείς οι σημερινοί Έλληνες.
Σχήμα λόγου το παρά φύσιν… υπάνδρεμα του Ελληνισμού στις αγκάλες του ΕβραιοΧριστιανισμού. Παρασιωπώντας τις άκρες των ιστορικών γεγονότων, με δόλο, έχει εδραιωθεί, στον μέσο έλληνα, εξ απαλών ονύχων, η αντίληψη μιάς Αγίας Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που προστάτευε τους έλληνες και εθεράπευε τον Ελληνισμό, εμπνεόμενη από αυτούς, και, ιστορικό ευτύχημα, ήταν αυτή που τους διέσωσε! Ευτύχημα τελικά, σώθηκαν οι Έλληνες και ο Ελληνισμός από τα νύχια αυτών που ισχυρίζονται ότι τους διέσωσαν! Οι Έλληνες διασώθηκαν επειδή, μετά τις… επιτυχημένες, εις βάρος τους, διώξεις και εκκαθαρίσεις, σε απαγόρευση ευρισκόμενοι, άφησαν τους θερμοκέφαλους διώκτες τους να πιστεύουν ότι έχουν απαλλαγεί από αυτούς!
[Επί τη ευκαιρία, ένας ιστορικός θα μπορούσε να βοηθήσει έναν ψυχοπαθολόγο–ψυχαναλυτή, σήμερα, στην μελέτη του… απαράδεκτου για Έλληνες φαινομένου, όπου, οι ΝεοΕλληνες, παρόλο που δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι και φέρουν τον τύπο του Βαπτίσματος των Χριστιανών και… απολαμβάνουν τα μυστήρια και τις τελετουργίες του Χριστιανισμού, με την πρώτη ευκαιρία, βρίζουν σκαιότατα τα θεία, τα ιερά και τα όσια αυτής της συγκεκριμένης, της δικής τους θρησκείας.]
Οι μάρτυρες του Ελληνισμού.
Οι Έλληνες, όχι ευπειθείς! Οι Έλληνες, όσοι δεν είχαν… λόγο να ασπαστούν το Νέο Δόγμα της Ρωμαϊκής Θρησκείας, το δόγμα της Παγκόσμιας, εν ειρήνη, Κυριαρχίας της Ανατολικής Ρώμης και δεν… αλλαξοπίστησαν, δολίως κατεσφάγησαν και έγιναν οι πρώτοι Μάρτυρες του Ελληνισμού.
Οι Έλληνες, όχι ευπειθείς! ευΠειΘείΣ ~ οι ΠιΣΤοί και όσοι δεν εδήλωναν, εμπράκτως, την ακλόνητη πίστη στα μυστήρια, τα μυστικά και τα αφύσικα και τα τερατώδη της Νέας Θρησκείας, μιας αιρέσεως της Εβραϊκής Θρησκείας, της οποίας το ξεκίνημα βασίστηκε στην, ξεχασμένη ήδη, Θεοποίηση του ΚυΡίου της αΝαΤοΛής, του Μ. αΛεΚΣάΝΔΡου*, και δεν ελάμβαναν το βάπτισμα, βάσει Αυτοκρατορικών Νόμων και υπό την επίβλεψη των τοποτηρητών αρχόντων, υπηρετών της ισχύος της αυτοκρατορίας και των επισκόπων–κατασκόπων, αυτοί θα πέσουν στα χέρια της κατάρας και της συμφοράς, και θα γίνουν οι πρώτοι Μάρτυρες του Ελληνισμού των ιστορικών χρόνων.
------------------------------------
* Η Θεοποίηση του Μ. Αλεξάνδρου ξεχάστηκε, όπως σύντομα είχε ξεχαστεί η θεοποίηση του Ηφαιστίωνα αλλά και τόσων άλλων αρχόντων της Αιγύπτου. Η τύχη επεφύλαξε την συγκυρία, πέντε αιώνες μετά, στο διάβα της ιστορίας, όταν ο Caesar και ΚύΡιοΣ Της αΝαΤοΛής ~ ο ΚωΝΣΤαΝΤίΝος, ανέσκαψε τον Τάφο του Αλεκσάνδρου και εστήλωσε το αυτοκρατορικό του Δόγμα!
Ο Ελληνισμός και οι Έλληνες, ίδια και διαχρονικά, από την Ρωμαιοκρατία της Ρώμης έως και το εξάμβλωμα –ύβρις για τον άνθρωπο και την ανθρωπότητα– της Ρωμαιοκρατίας της Ανατολικής Ρώμης, θα ματώσουν και θα μαρτυρήσουν. Οι εγκληματικοί αυτοκρατορικοί νόμοι σκοπεύουν στην κυριαρχία και αρωγοί τους, οι αδίστακτοι εντόπιοι ολιγάρχες και οι ένθερμοι επιτηρητές–επίσκοποι, θρησκευτικοί άρχοντες, έτοιμοι πάντοτε, να προασπίσουν την ευημερία τους και τις προνομίες των υπουργημάτων τους και την… σωτηρία της κεφαλή τους. (Καμία κυριαρχία δεν εγκαθιδρύεται χωρίς την τοπική ολιγαρχία και χωρίς την επιτήρηση και την ανυποψίαστη επισκοπή και έναν άτεγκτον μηχανισμό διοικήσεως, ελέγχου και πειθαναγκασμού που εντοπίζει τους αιρετικούς και… εξαφανίζει κάθε αντιφρονούντα.)
Ο Θησαυροί του Βυζαντίου.
Ποιός ο πνευματικός θησαυρός που σώρευσε η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία της Ανατολικής Ρώμης επί μία ολόκληρη χιλιετία, και μάλιστα στην ίδια γεωγραφική περιοχή των Ελλήνων Ηρώων και των Μουσών που είχε γεννήσει πρωτοπόρους επιστήμονες, καλλιτέχνες, λογοτέχνες, σοφούς και φιλοσόφους; Καμία πρόοδος, καμία βελτίωση, κανένα νέο επίτευγμα, συμφορά! Ένα τέτοιο κρατικό έκτρωμα, υπό την σκέπη του επινοήματος ενός ουράνιου Θεού που αγωνίζεται να σώσει από την… κόλαση τους υπηκόους και υποτελείς της αυτοκρατορίας, με την διπλή ηγεσία ενός, εκτός τόπου και χρόνου, πολεμιστή και δολοπλόκου, θεόπεμπτου τοποτηρητή και κυρίαρχου των επιγείων, Αυτοκράτορα και ενός ανθέλληνα, ορκισμένου δολοφόνου του Αρχαίου Κόσμου, εκπροσώπου του Θεού επί της γης και άρχοντα της πατριάς του χριστεπώνυμου πλήθους, Πατριάρχη, αλήθεια, πως θα μπορούσε να παράγει και να θησαυρίζει πνευματικά έργα, τέχνη, τεχνολογία και πολιτισμό; Μοιραία, τους διωγμούς των ελληνοφρόνων Ελλήνων, των… μιαρών αυτών Ελλήνων, και του αρχαίου πνεύματος, εποχές ζόφου, παρακμής και πνευματικού μαρασμού ακολούθησαν.
Μηδενικός ο πνευματικός και ο τεχνολογικός θησαυρός, και καμία η προσφορά αυτού του θεοκρατικού εξαμβλώματος, που κυκλοφορεί, σήμερα, με τον παραπλανητικό τίτλο που του χαρίζουν οι ερευνητές ιστορικοί των εντελώς τελευταίων αιώνων, ως Βυζαντινή Αυτοκρατορία! Τι θα μπορούσε, ένας επιστήμων ιστορικός, να επικαλεσθεί και να καταθέσει στο πανανθρώπινο δικαστήριο υπέρ του Βυζαντίου; Τίποτα! Και ποιοί θα τρέξουν να εξαγνίσουν και να υιοθετήσουν το θλιβερό Βυζάντιο εκτός από τους πλανημένους, σήμερα, ανιστόρητους, σταυροκοπούμενους Έλληνες και τους Σέρβους και τους… αυτοκρατορικούς Ρώσους;
Λένε, όχι οι… αιρετικοί ιστορικοί, ότι η Βυζαντινή Αυτοκρατορία προσέφερε στον Διαφωτισμό και στην Αναγέννηση της ηΠέΡ ηΜών ~ εΒΡώΠης, αφού πρώτα είχε εκΧριστιανίσει τους Σλάβους και τους Ρώσους, χαρίζοντάς τους και ένα πρωτότυπο… χριστιανικό αλφάβητο! Προσέφερε, πράγματι, διδασκάλους και σοφούς στην Ευρώπη, άλλους τους κατατρεγμένους και άλλους μετά τον… θάνατόν της, όλους αυτούς τους οποίους, ακόμη και τα λοίσθια πνέουσα, ως αιρετικούς και ελληνίζοντες θα τους είχε… παλουκώσει (σταυρώσει)!
Η Παρακμή και η Εθελοδουλία των Ελλήνων.
Απροσχημάτιστη η δουλοφροσύνη και η Ιδεολογία της Υποτέλειας ημών των νεοΕλλήνων!
Η ΜοίΡα ~ ΠοΡεία ενός λαού εξυφαίνεται στο στημόνι της ιδιοσυγκρασίας του με το υφάδι των επιλογών, εκόντων–ακόντων, των λογής–λογής ηγετών–ταγών του. Οι προεστώτες, ηγέτες–ταγοί ενός λαού ορίζουν την συμπεριφορά και την εξέλιξή του και χαράσσουν την ιστορική του πορεία. εΣΣΝιΚόΤης ~ η ΞεΝιΚόΤης, καλείται το σύνολο των χαρακτήρων των λαών που τους ξεχωρίζουν από τους άλλους λαούς και τους προσδίδουν την ιστορική τους ταυτότητα.
Δούλος, ένα από τα “αισχρά πρόσωπα” του αρχαίου κόσμου και η Δουλοφροσύνη αποτελεί την πλέον ατιμωτική συμπεριφορά σύμφωνα με τα ελληνικά ήθη. Δύο χιλιετίες, τόσες, παρακολουθούν έναν ευφυή, φιλελεύθερο και πανάρχαιον λαό, αυτόν των ‘εΛΛήνων, τον ‘Λαόν της αΛός, να συντρίβεται στις μυλόπετρες της δουλοφροσύνης του και της απάθειας. Ένας φιλελεύθερος λαός που λόγω της δουλοφροσύνης των ομοεθνών ηγεμόνων του δεν κατάφερε να διαχειριστεί ελληνοπρεπώς την Ρωμαϊκή Κυριαρχία και αποκαμωμένον τον αποτελείωσε το ΕβραιοΧριστιανικό Δόγμα της κυριαρχίας της Νέας Ρώμης και, παρά την Παλιγγενεσία του Ελληνισμού που εσήμανε η επιτυχημένη Επανάσταση του 1821, συνεχίζει, σταυροκοπούμενος, τον δρόμο του ιστορικού του αφελληνισμού.
Εδώ, πλέον, χρονικά, γιατί ο ιστορικός χρόνος είναι αμείλικτος, έχουμε την τελευταία ευκαιρία να αποκτήσουμε την ιστορική γνώση, να αφυπνιστούμε –σπορά των Ελλήνων εμείς– και να αφυπνίσουμε και να δώσουμε τις τελευταίες μάχες τιμής και αξιοπρέπειας του Ελληνισμού, και εάν δεν τις κερδίσουμε ας… την κλείσουμε αυτήν την υπόθεση. Ο αρχαίος Έλληνας, στα στενά πλαίσια των Πόλεων–Κρατών του, ήξερε να διεκδικεί την ανεξαρτησία και την αξιοπρέπειά του, ήξερε, δημιουργός τεχνών, της σοφίας και την φιλοσοφίας διδάσκαλος και φορέας πολιτισμού, να διαχειρίζεται με άριστα, πανανθρώπινο υπόδειγμα, την ελευθερία του, όταν όμως η Ρώμη, μία κατά τα άλλα ελληνίζουσα πόλις, αισθάνθηκε την δύναμη του ξίφους της, ο κατακερματισμένος και πολυκεντρικός Ελληνικός Κόσμος, δεν ήταν δυνατόν να συσπειρωθεί απέναντι στον Ρωμαϊκό δόγμα της κοσμοκρατορίας, που… βραδέως έσπευδε, εμετρήθη μικρός και ευρέθηκε υπήκοος και υποτελής μιας σκληρής και ανηλεούς και ατέλειωτης κυριαρχίας. Ο φιλελεύθερος αρχαίος Έλληνας, την ελευθερία του την χειρίστηκε ως γενναίος πολεμιστής, υπό την κυριαρχία άλλων, όμως, απεδείχθη δουλοπρεπής και ασήμαντος.
Σε ηθική παρακμή οι Έλληνες. Δύο αιώνες, έως σήμερα, οι Έλληνες δεν τα κατάφεραν να τιμήσουν τις θυσίες των προγόνων τους, δύο χιλιετιών θυσίες, από την Ρωμαιοκρατία έως την Παλιγγενεσία του Ελληνισμού (19ος αιώνας) και να ολοκληρώσουν την απελευθέρωση των Ελλήνων από τα δεσμά της Ρώμης. Η υπηκοότητα και η υποτέλεια καθώς και οι απαγορεύσεις και οι εκκαθαρίσεις του αρχαίου γένους των ‘Λαών της αΛός δεν στάθηκαν ικανές να αφανίσουν το ευγενές γένος των ανεπανάληπτων, των λεγομένων Ελλήνων. Εκείνο, όμως, που μηδενίζει ό,τι έχει απομείνει από την Εθνική Συνείδηση των Ελλήνων, σήμερα, είναι το Δόγμα της, εν ειρήνῃ, εθελοδουλίας, το οποίο, δια της λύσεως της εθνικής μνήμης και της εντάξεως των πολιτών της Υφηλίου Γης σε μία από τις δύο–τρείς Παγκόσμιες Κυριαρχίες, στην δική μας περίπτωση, μας εντάσσει σε αυτήν της Θεοκρατίας της Νέας Ρώμης.
Κάθε ελληνική πατριωτική ανησυχία είναι εκ των ένδον υπονομευμένη και προκαταβολικά καταδικασμένη. Καταχρηστικός ο χαρακτηρισμός ως Ελληνικής της Εθνικής Συνειδήσεως των νεοΕλλήνων. Η Εθνική Συνείδηση των Ελλήνων, σήμερα, είναι κατά φύσιν νόθος, είναι… υπ-ανδρεμένη όχι με την επικρατούσα, όπως η Ελληνική Πολιτεία την… θέλει, αλλά με την, δια πυρός και αυτοκρατορικών ροπάλων, επικρατήσασα ΕβραιοΧριστιανική θρησκευτική–εθνική ιδεολογία και πίστη. Η νεοΕλληνική Εθνική Συνείδηση, καταχρηστικός και εδώ ο όρος εθνική, αποτελεί προϊόν της, εξ απαλών ονύχων, υποβολιμαίας θρησκευτικής πίστης των Ρωμιών–Ελλήνων και, κάθε εθνική ή υπαρξιακή–φιλοσοφική απελευθερωτική κίνηση των νεοΕλλήνων, λοιδορούμενη μάλλον, φαίνεται καταδικασμένη. Βάσανος η ελευθερία των Ελλήνων, βασανιστική η ελευθερία της βουλήσεως και της επιλογής, ευΠειΘείΣ ~ οι ΠιΣΤοί και χειραγωγήσιμοι, και το μέλλον, στα χέρια άλλων, ανεξέλεκτο και επικίνδυνο.
Παρακμή και εθελοδουλία και… καμαρωτοί οι Έλληνες.“Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος”! Στην προμετωπίδα του Συνταγματικού Κώδικα της σημερινής Πολιτείας των Ελλήνων, καμαρώστε της Θεοκρατίας το Τριαδικό Επινόημα του Δόγματος της Παγκόσμιας Κυριαρχίας της Ανατολικής Ρώμης. Ο Χριστιανισμός, για τον Μεγάλον και Μέγαν Κωνσταντίνον, τον Pontifex maximus, τον Μέγα Αρχιερέα του Διός, τον θαυμαστή του Μ. Αλεξάνδρου, τον άξεστον εκείνον αιμοβόρον εγκληματία, –λένε ότι βαφτίστηκε Χριστιανός στην… νεκρική του κλίνη!– αποτελεί Πολιτικό Δόγμα, Κρατικής Εξουσίας Ιδεολόγημα που ξεπερνάει τα έθνη και ενοποιεί, και, ως εκ τούτου, εσήμανε την απαρχή μιάς ακόμη, της οδυνηρότερης και ατέλειωτης, ακόμη, περιπέτειας του γένους των Ελλήνων και του Ελληνισμού. Σημείον των επικυρίαρχων η προμετωπίδα του Συντάγματος των Ελλήνων και, υπό την σκέπη του αντεθνικού διεθνισμού του Δόγματος του ΕβραιοΧριστιανισμού, ονοματίζει το υπόδουλον του ΝεοΕλληνικού Κράτους και του Ελληνικού Λαού.
Επί τη ευκαιρία, εάν δεν είχε επικρατήσει ο όρος “Βυζάντιο” για την Αυτοκρατορία του Roman Emperor Caesar Caivs Flavivs Valerivs Avrelivs Constantinvs Avgvstvs και του Κωνσταντίνου του Πιστού Βασιλέα και Αυτοκράτορα των Ρωμαίων, του Παλαιολόγου, που, κάθε άλλο, δεν προσβάλλει αλλά κολακεύει την εθνικότητα των Ελλήνων, πιστεύετε ότι δεν θα γέλαγε το… παρδαλό κατσίκι με εμάς; Οι ΝεοΕλληνες, εμείς, αδιάβαστοι, βαθειά νυχτωμένοι, υιοθετήσαμε το Βυζάντιο και, χλεύη των λαών και των Εθνών της Υφηλίου Γης, καμαρώνουμε ως Ρωμιοί και… χαζογελάει, με νόημα, και το παρδαλό ερίφιο της Οικουμένης. Δηλώνουμε Ρωμιοί, τραγουδάμε την Ρωμιοσύνη, λησμονήσαμε την Μεγάλη Ελλάδα και βαφτίσαμε Τουρκία την επικράτεια της εν ζωή, έτι, Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τους εγκαταβιούντες εντός αυτής… ΤούΡΚους ~ αΚΡίΤες! Ανιστόρητοι, εμείς, ιστορική απρέπεια, υπερασπιζόμαστε τον Δικέφαλο αετό, το τέρας-δόγμα της κοσμοκρατορίας του Roman Constantinvs Avgvstvs και διεκδικούμε την… Αγία του Θεού Σοφία, τον ναό σύμβολο της κυριαρχίας της Ρωμαϊκής Ιδεολογίας και του ΕβραιοΧριαστιανισμού πάνω στους Έλληνες και τον Ελληνισμό…
(Πάντως, εάν έπρεπε να επαιρόμαστε ως Έλληνες για την «Ελληνικότητα του Βυζαντίου» και να δικαιολογήσουμε την υιοθεσία του, ας ψάξουμε για… ενθύμια στα παλαιά παλαιοπωλεία. Για Βυζαντινά νομίσματα, με ελληνογράμματη γραφή, προσφέρονται αμύθητα ποσά. Εάν ανακαλύψετε κανένα τέτοιο, φωτογραφίστε το, μόνο η φωτογραφία του αγοράζεται στο 1 δίς δολάρια!)
Η Ρώμη και η Ανατολική Ρώμη, μακροημέρευσαν και υπό το βάρος των εγκλημάτων τους, κατέρρευσαν! Η Ρωμαϊκή Θρησκεία, το κεντρικό δόγμα της Pax Romana, όμως, και οι αιρέσεις της, του ΕβραιοΧριστιανισμού και του ΕβραιοΜουσουλμανισμού, υπό την σκέπη της Νέας Ρώμης, βασιλεύει!
Ειδωλολάτρες οι… Έλληνες!
Ώ, πόσον Έλληνες είναι ο νεοΕλληνες και πόσο θράσος έχουν οι αχαρακτήριστοι αυτοί που, κατάμουτρα σε κάθε ευκαιρία, εξυβρίζουν τους προγόνους των Ελλήνων; Οι μεν δουλόφρονες, αποδεδειγμένα δουλόφρονες, οι δε άλλοι, ως εκ τούτου, οι υβριστές τους, εντελώς αποθρασυμένοι! Αθεράπευτα δουλόφρονες εμείς οι νεοΕλληνες, αγράμματοι μετά τα είκοσι και αφιλοσόφητοι μετά τα σαράντα, μέσα–έξω από την πύλη του φρενοκομείου, μπαινοβγαίνουμε στο σκοτάδι των, εξ απαλών ονύχων, εμφυτευμάτων της θρησκοληψίας μας. Μαγεμένοι από τον φόβο του θανάτου, καθώς, πλέον, το θνήσκε αλύπως των αρχαίων δεν διδάσκεται, τρέμουμε καθώς φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος, οι νεοΕλληνες, ακροβατώντας στο χάος των αΜαΡΤιών ~ εΚΤΡοΠών μας εκ των θείων κανόνων–εντολών, τρομαγμένοι, επενδύουμε στην μετά τον θάνατο… ζωή!
Βέβαια, λίγοι τα πιστεύουν όλα αυτά και, μέσα στην ομαδική παράνοια της θρησκοληψίας των νεοελλήνων, ακόμη λιγότεροι, όχι αδαπάνως, τολμούν να ομολογήσουν τις αντιρρήσεις τους. Οι περισσότεροι τα χλευάζουν, αλλά τα… πράγματα τους περιμένουν στην πρώτη γωνία, γι’ αυτό, για καλό και για κακό, φυλάνε και μια πόρτα ανοιχτή στις θεοκρατικές διδασκαλίες–αντιλήψεις που παιδιόθεν έχουν ενστερνισθεί, για την θεϊκήν αρωγήν, την ίασιν, το (ανα)ΠΣυΚΤήΡιον ~ τον ΠαΡάΔειΣον της Εβραιοχριστιανικής θεολογίας και το… κακό το μάτι!
Ιστορικά, θεοσεβείς οι Έλληνες! Προσοχή, όμως, στις έννοιες των λέξεων. Άλλο ένας εκ των απείρων Ιδεών–Θεών των Ελλήνων και, χίλια μίλια μακριά, άλλο ο Θεός, ο ζών Θεός, ο ομιλών Θεός, ο ζηλότυπος Θεός, κατά την δήλωσή του, ο Θεός του ΕβραιοΧριστιανικού κόσμου. Θεοσεβείς οι Έλληνες και τους έλειπαν οι τόσοι και τόσοι Θεοί, και ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, σε χρόνους παρακμής, για να… φορτωθούν, διά ροπάλου, και να λατρεύουν σήμερα, όχι αυτοβούλως αλλά τόσον καλόπιστα, έναν και μόνον έναν, μακράν των συμπαντικών του καθηκόντων, Θεόν κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν των ηγεμονικών επιδιώξεων ενός ασήμαντου πολιτιστικά και πνευματικά, αραβικού φύλου νομάδων της αρχαιότητος. αΡαΒία ~ των εΡήΜων Γη της Μέσης Ανατολής, άΡαΒες ~ οι εΒΡαίοι, και υπό των Αιγυπτίων, πρώτα, και των Περσών και των Ελλήνων, μετά, υποτελείς και υπήκοοι, θα συντάξουν την κοσμογονία τους, θα αποκτήσουν την μυθολογία τους, θα την καταγράψουν με την βοήθεια της Ελληνικής και θα την εμπλουτίσουν και, εν αναμονή του ερχομού ενός… Μεσσία του έθνους τους, του λυτρωτή τους, θα βάλλουν στόχο, την… παγκόσμια κυριαρχία. Θα ήταν, σήμερα, οι Εβραίοι, ένας ξεχασμένος λαός μαζί με την φαντασίωση της… κοσμοκρατορίας τους εάν η Ρωμαιοκρατία στην προσπάθειά της να επενδύσει το δόγμα της Pax Romana με θρησκευτικό κύρος για να συνενώσει, υπό την σκέπην της, έθνη και λαούς και να σβήσει την πνευματική και την πολιτιστική κυριαρχία των Ελλήνων και του Ελληνισμού, αφού δοκιμάσει, πρώτα, την λησμονημένη Θεοποίηση του Μεγάλου Αλεξάνδρου, θα υιοθετήσει, τελικά, την υπόθεση του… αναμενόμενου Μεσσία της Εβραϊκής Θεολογίας και θα διδάξει την… μυθική άφιξή του ως παγκόσμιου Σωτήρα των λαών και των εθνών της Οικουμένης. Στην χριστιανική μυθολογία, ο ο ενανθρωπισθείς(!) γιός του Θεού(!) του Ζώντος(!), ο Θεάνθρωπος(!), θα προφυτευθεί ως Μεσσίας, θα γεννηθεί(!) διά… παρθενογενέσεως(!), από παρένθετη, γήινη μητέρα, ως ημίθεος, θα διδάξει, προσθέτοντας στον Παλαιό οΔηΓό των ΘεϊΚών ~ στην ΔιαΘήΚη του Πατέρα(!) του με τον Εβραϊκό λαό, καινές(!) διδασκαλίες, θα κάνει θαυμαστά Θεών ΠοιήΜαΤα ~ ΘάΒΜαΤα ~ ΘαύΜαΤα, Θεών ΠοιήΜαΤα ~ ΘαΥΜαΤα(!) και για να απαλλαγεί από την γήινη υπόστασή του, εξαϋλώνοντάς την, και να γίνει μάρτυρας(!) της νέας πίστεως για την σωτηρία της ανθρωπότητας(!), θα παλουκωθεί(!) επί ΣΤΥΛου ~ ΣΤαΥΡού, ως Νέος Διόνυσος*, και θα… αναστηθεί εκ νεκρών(!) για να απαλλάξει τον παγκόσμιο άνθρωπο από τις… αμαρτίες των προπατόρων(!) του και, ως στέφανον πίστεως, υπακοής και αγώνων, να του χαρίσει, μετά τον θάνατον(!) και μετά την Θεϊκή Κρίση(!) ζώντων και τεθνεότων, την ΠόΛιν της ΔιΚαιώΣεως ~ τον… ΠαΡάΔειΣον(!)!
-------------------------------------------
Έτσι, ένας Θεός αλλοεθνής, μισαλλόδοξος, κατά… δήλωσή του, και μισέλληνας, εκδικητικός, τιμωρός, φοβερός και απάνθρωπος Θεός, ένας εξ… αποκαλύψεως Θεός, ένας Θεός αλλότριων λαών και εχθρών των Ελλήνων και του Ελληνισμού βρέθηκε, με την ισχύ της σπάθης της Ρωμαιοκρατίας, ΚύΡιος ~ άΡΧων και Παντοκράτορας του Ρωμαϊκού Κράτους και των όχι ευΠειΘών ~ των όχι ευΠίΣΤων, από την φύση τους, Ελλήνων.
Άτεγκτο το Imperium Ramanum και δουλόφρονες οι Έλληνες, είπαμε, καθώς δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν την φονική ισοπέδωση και την υποτέλεια, και τον χρειαζόντανε έναν τόσον ανηλεή Θεόν και τους θεόπνευστους αυτοκράτορες του Imperium και τους στυγνούς, μεγαλόσχημους αντιπροσώπους αυτού του Θεού επί της γης και τους, κατά τόπους, επισκόπους αυτών! Η βία και κάποιοι έπρεπε να αφυπνίσουν τους Έλληνες, να αποτινάξουν το ζυγό της νέας τους, της αφύσικης θρησκευτικής τους ιδεολογίας, και να απαλλαγούν από μία σειρά ψυχοπαθολογικών επιβαρύνσεων.
Δυστυχώς, οι… ανόσιοι και μυσαροί Έλληνες, όσοι επέζησαν και κατ’ ανάγκην ενστερνίστηκαν τις ΕβραιοΧριστιανικές δοξασίες, δεν μπόρεσαν, στο διάβα του χρόνου, να ανανίψουν και να αναστηθούν. Αφέθησαν, οι Έλληνες, στην κακή τους μοίρα και στα χέρια των αγιασμένων συμφερόντων των προυχόντων–τοπαρχών της κοινωνίας και, 17 αιώνες, τώρα, σε σύγχυση, βυθισμένοι στην ασύλληπτη μωρία τους, δεν τόλμησαν την αποστασία. Δυστυχώς, οι Έλληνες βολεύτηκαν στην σκέπη του Θεού των Εβραίων, δηλώνουν Ρωμιοί και, ορθοδαείς, επαίρονται για την Ορθοδοξία τους σταυροκοπούμενοι.
Αιρετικοί οι Χριστιανοί, ο Θεός των Εβραίων ποτέ δεν απευθύνθηκε στους Έλληνες ούτε σε κανέναν άλλον λαόν. Στην πρώτη εντολή του, συστηνόμενος, έχει ήδη επιλέξει και επισημαίνει τον εκλεκτό του εκ των λαών του κόσμου. ΠΝεύΜαΤα ~ εΠιΝοήΜαΤα οι Θεοί, και γεννιούνται για να τεθούν εις την υπηρεσία των επινοητών τους! Ο Θεός των Εβραίων –πνευματικό δημιούργημα των Εβραίων– ποιόν άλλον λαό θα επέλεγε; Ο περιούσιος αυτός λαός, αυξανόμενος και πληθυνόμενος, σύμφωνα με την θεϊκή βούληση των… επινοητών του, θα κατακυριεύσει την Υφήλιον και κάθε άλλος λαός θα δουλεύει για αυτόν, γράφουν οι θεόπνευστες γραφές του! Ορθώς, λοιπόν, οι Έλληνες και οι απόγονοί τους, τα τελευταία 1700 χρόνια, μετά βδελυγμίας αποταξάμενοι τους αξιοσέβαστους ιδεολάτρες προγόνούς τους, αυτόδουλα ανδράποδα, ασήμαντοι επίγονοι των αρχαίων, αχθοφόροι ενός τόσο βαρυσήμαντου ονόματος, από τους κεχρισμένους ιερουργούς της Εβραϊκής Θρησκείας δούλοι θεωρούνται και, ορθώς, δούλοι ονομάζονται! Καμία ένσταση, από την στιγμή που αυτοί οι ίδιοι, απάτορες και αμήτορες, οι δυσάρφανοι Έλληνες, κατά δήλωσή τους πολιτογραφημένα τέκνα του Αβραάμ, ως δούλοι συμπεριφέρονται!
Η αναισχυντία και η αναίδεια των υβριστών του έθνους των Ελλήνων δεν έχουν όρια, ενώ το ακατάσχετο υβρεολόγιο κατά των… ειδωλολατρών–Ελλήνων, των θρησκευτικών τελετών που σείουν, θριαμβευτικά, τον Δικέφαλον Θήρα του μισελληνισμού, καλυμμένο πίσω από τα “ι-ιώτα” και τις “κεραίες” της ελληνικής, περνάει απαρατήρητο από τους μαγεμένους, εν εκστάσει, σταυροκοπούμενους! Απλή ανάγνωση γνωρίζουν οι τελετουργοί και… ούκ οίδασιν τι αναγιγνώσκουν! Η επίγνωση απαιτεί την γνώση και η γνώση την καλλιέργεια και την μελέτη, λέμε για να μην χρεώσουμε στους τελετουργούς, τους χαμηλόβαθμους είτε τους υψηλότατους της Ιεραρχίας, το θράσος και την αναισχυντία και την αναίδεια και, για να μην επιβαρύνουμε και τους άλλους, τους έχοντας ώτα για να ακούνε, με την ανθρώπινη ΜωΡία ~ την ΒΛαΚεία, σάματι δίνει, κανείς, βάση σε όσα ακούγονται είτε νογάνε πολλοί όσα και όσες… θεόπνευστες, ακατάληπτες ρήσεις, μετά μουσικής και ψαλμών, τρέχουν σε μία θρησκευτική τελετή;
Ειδωλολάτρες οι Έλληνες; Ποιοί ήταν/είναι οι ειδωλολάτρες; Απάντηση, ειδωλολάτρες ήταν/είναι αυτοί που λάτρευαν/λατρεύουν και προσκυνούσαν/προσκυνούν είδωλα. Σύμφωνα με την ΕβραιοΧριστιανική Θρησκεία, ειδωλολάτρες ήταν οι Αρχαίοι Έλληνες και οι λοιποί, όλων των εποχών, οι Βάρβαροι!
Ποιά είναι τα είδωλα; Απάντηση, είΔωΛα ~ τα ειΚοΝίΔια, τα ομοιώματα, της φαντασίας τα επινοήματα, οι εικόνες και τα αγάλματα! Θεών εικόνες σε ξύλο ή πέτρα και απεικονίσματα ξύλινα ή μαρμάρινα των ειδώλων της φαντασίας, των παραστάσεων εν τη διανοία, των αναγνωστών, αφηγητών ή των ακροατών των θρησκευτικών δοξασιών, η Εβραϊκή Θρησκεία και, η εξ αυτής, η Μουσουλμανική, τα έχει αποκηρύξει, όχι από ιδεολογικούς λόγους αλλά, μάλλον για να μη… συναντήσει, ως κακέκτυπη, τα γνωστά θρησκευτικά αρχαία δόγματα της Αιγύπτου και της Μεσοποταμίας, εκ των οποίων αγωνίστηκε να αποκαθαρθεί και να διακριθεί. Η Χριστιανική, πάλι, εκ της Εβραϊκής θρησκείας και αυτή, τους Εικονοκλάστες–Εικονομάχους τους κατενίκησε και στο πλαίσιο της… Εικονολατρείας, οι μεν δυτικοί κράτησαν τα αγάλματα, για το κύρος τους, οι δε ανατολικοί τα εικονίσματα, πάμφθηνα συνειρμικά εμφυτεύματα της προσοδοφόρου θρησκοληψίας, τάβλες επιχρωματισμένες με Θεούς και δαίμονες, αγίους και μάρτυρες, και παραστάσεις εκ της θρησκευτικής μυθολογίας, τα οποία οι ευπειθείς–πιστοί, μαζί με τίμια και θαυματουργά λείψανα, πτώματα, μέλη πτωμάτων και οστά, και τα τίμια και θαυματουργά χρηστικά σκεύη και ενθυμήματα των κορυφαίων του Χριστιανικού κόσμου, χλευαζόμενοι κάποτε, διά την ευλογίαν, την ίασιν, την μακροημέρευσιν, την κάθαρσιν και την αιωνίαν μετά τον θάνατον ζωήν εν τω Παραδείσω, ασπάζονται, φιλούν και… λατρεύουν!
Ώ, πόσον Έλλην ο σημερινός Έλληνας; Ώ, πόσον δουλόφρων ο Έλληνας! Οι Έλληνες ανέχονται την ανθελληνική προπαγάνδα, κατάμουτρα, και, αποβλακωμένοι, τις ταπεινώσεις τις… απολαμβάνουν με απάθεια. Ο κάθε νεοΕλλην –συνειδητά, δουλόφρων!– γεννιέται δούλος, ονομάζεται–βαπτίζεται* δούλος, προσεύχεται δούλος, νυμφεύεται ή υπανδρεύεται δούλος, τίθεται υπό την προαίρεσιν του λαού δούλος, και πεθαίνοντας ξεπροβοδίζεται ως δούλος του ιδίου Κυρίου, του Θεού ενός άλλου έθνους και, εν αναμονή της… αναστάσεώς του(!), συνεχίζει τον βίον του εις τας αγκάλας του αΒΒά των εΡήΜων ~ του αΒΡαάΜ, του αΒΡαάμ ~ του εΒΡαίου, του αΒΡαάμ ~ του άΡαΒα, του αΒΡα.άΜ ~ του εΜΠόΡου των ερήμων, του αΒΡαXάμ ~ της Γης της εΡήΜου και της ΣάΡας ~ της ΣυΡίας των άγονων ερήμων και της έΣω ΣυΡίας ~ της αΣΣυΡίας και της ΣουΜεΡίας!
---------------------------------------------------
* Η κόμη συμβολίζει την δύναμη και την εξουσία. Γνωστός ο μύθος του Σαμψών και της ΔαΛιΔά ~ η ΔοΛιόΤης. Συμβολική η τελετή της Μοναχικής Τριχοκουρίας και η Κουρά της ακολουθίας του μυστηρίου του νηπιοΒαπτισμού. Υπογραμμίζουν με σχετική ευχή: «Τὸν προσελθόντα δοῦλον σου ἀπαρχὴν ποιήσασθαι κείρασθαι τὴν κόμην τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ… ». Οι δούλοι δεν τρέφουν κόμη! Συμβολική η κουρά των νεοφώτιστων νηπίων και των μοναχών.
Η περίκλειστη Ιστορική γνώση και ο αφελληνισμός.
Η καταγεγραμμένη Ιστορική γνώση καταχωνιασμένη και αυτή στις περίκλειστες σελίδες των βιβλίων δεν έχει, σήμερα, εραστές ούτε τα βιβλία, γενικά, ένθερμους αναγνώστες. Το ΒιΒΛίο ~ εΠιΓΡαΦών συλλογή, το ΒιΒΛίο ~ εΠιΓΡαΦών οίΚος. Τα φύλλινα ΒιΒΛία ~ οι ΠάΠυΡοι, διά του επιχρωματισμού και της γραφίδος θα συγκεντρώσουν, θα επιγράψουν, για να κοινοποιήσουν, να διδάξουν και να περισώσουν την ανθρώπινη εμπειρία, την γνώση, την επιστήμη, την πνευματική δημιουργία, και την ιστορική μνήμη δράσεων–γεγονότων και προσώπων.
“’Όλβιος όστις ιστορίας έσχε μάθησιν”, θα διδάξει ο Ευριπίδης και θα συμπληρώσει, με την σειρά της, η ίδια η ιστορική μάθησις και η εμπειρία: “Όποιοι ελέγχουν την ιστορική γνώση, μπορούν να προφυτεύσουν καταστάσεις και γεγονότα, και να κατευθύνουν, κατά την βούλησή τους, πρόσωπα και πράγματα και τις εξελίξεις και την ιστορική συνέχεια”. (Προφυτεύω = καλλιεργώ, προετοιμάζω το έδαφος για την φύτευση.)
Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε οι νεοΕλληνες… Τεσσάρων χιλιάδων χρόνων η καταγεγραμμένη Ελληνική ιστορία σχεδόν… άγνωστη! Ο Εθνικός μας Ύμνος, φαίνεται να εμφανίζει ένα έθνος μόλις μερικών εκατοντάδων ετών, την ίδια στιγμή που ο ποιητής του ΥΜΝΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΝ, μόλις στον δεύτερον στίχο του, με τα “κόκκαλα των Ελλήνων τα ιερά”, δια της υψηλής ποιητικής, στέλνει τον συνειδητοποιημένον Έλληνα και τον λόγιο αναλυτή στους ανεπανάληπτους Έλληνες πατέρες μας, στους αγωνιστές της Ελευθερίας των Ελλήνων και στους Μάρτυρες του Ελληνισμού και στο ανέσπερο φως του αρχαίου πολιτισμού και του Ελληνισμού, που κάποιες ιδεολογίες βαρβάρων, διά του ξίφους και του δόγματος της παγκόσμιας κυριαρχίας, μέσω της επιβολής της δουλείας και της θρησκευτικής υποβολής, έπρεπε να αφανίσουν από προσώπου της Γης. Η Ελληνίδα θήλεια, γόνιμη μήτρα, η ιστορική μητέρα επιστημών και πολιτισμού και απέναντί της, τέκνα της εμείς, που μας περιποιεί τέτοια τιμή, σε ένδειξη σεβασμού, της οφείλουμε παιάνες και ύμνους και, με το φως του λόγου, την περίοπτη θέση της, στο παγκόσμιο και το διαχρονικό στερέωμα, να φωτίζουμε. Θα γράψει ένας… ξεχασμένος ποιητής:
ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Σε γνωρίζουν, το ’νομά σου απ’ του κόσμου τα ιερά,
φάρος–ήλιος που φωτίζεις, των εθνών σεμνή κυρά.
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη, των Ελλήνων την σπορά,
στεφανώνει σε η Δόξα και χαρίζει η Λευτεριά!
...............................................................
Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε οι νεοΕλληνες… Τεσσάρων χιλιάδων χρόνων η καταγεγραμμένη Ελληνική ιστορία σχεδόν… άγνωστη! Φαίνεται… μικρό το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, το Κενοτάφιο στην πλατεία Συντάγματος, όπου έρχεται η Ελληνική Πολιτεία να τιμήσει, πρώτα την Αρχιστρατηγία των Βασιλέων της και μετά τους αφανείς πεσόντες των ανωνύμων ελλήνων στρατευμένων των απελευθερωτικών και αμυντικών πολέμων του Ελληνισμού του 20ου αιώνα. Φαίνεται… μικρό το συγκεκριμένο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη για μία τόσο μεγάλη Πατρίδα, την αιωνία πατρίδα των Ελλήνων. Η Ελληνική Πολιτεία, η όποια Ελληνική Πολιτεία, εις μικρόν άπτεται της αιωνίας Πατρίδας των Ελλήνων και της Ιδέας του Ελληνισμού, και για λογαριασμό των Ελλήνων και της ιστορίας τους οφείλει και τον απαιτούμενο σεβασμό και την τιμή και, συνέχεια της Παλιγγενεσίας του Ελληνισμού, του 19ου αιώνα, την ολοκλήρωση του επανΕλληνισμό της Πολιτείας και των θεσμών της. Το μνημείο του Αγνώστου Έλληνα Πολεμιστή μας… περιμένει, στην ίδια θέση, για να αποδώσει τον σεβασμό των Ελλήνων στους ήρωές τους και να αναπαύσει στο ίδιο κενοτάφιο και τον Ανώνυμο Ήρωα Πολεμιστή της Ελληνικής Ιστορίας και να αποκαταστήσει, ιστορικά, τους ανώνυμους Μάρτυρες–Προασπιστές του Ελληνισμού των Περσικών πολέμων και των επιδρομών των Βησιγότθων και Γαλατών, της Ρωμαιοκρατίας της Ρώμης και της Θεοκρατίας της Ανατολικής Ρώμης, της Οθωμανικής και της Τουρκικής Αυτοκρατορίας, και τους μάρτυρες–θύματα του Ιταλικού Φασισμού, του Παγγερμανισμού και του Ναζισμού, του Κομμουνισμού και του Ιμπεριαλισμού.
Ένα μνημείο στην Πλατεία της Ελευθερίας, και κανενός Συντάγματος*, που θα χωρέσει όλους τους Έλληνες και την ιστορία τους και την δημιουργία τους, και μία Εθνική Εορτή που θα τιμάται η αξιοζήλευτη προσφορά των Ελλήνων και του Ελληνισμού στην Επιστήμη, την Τέχνη, στον Άνθρωπο, στην ανθρώπινη σοφία και την φιλοσοφία και στον Πολιτισμό. Μία Εθνική Εορτή που θα παρακολουθεί τα επιτεύγματα και θα διατρέχει τις φάσεις του Ελληνισμού, από την προϊστορία του στους ιστορικούς χρόνους, από την άνθηση έως την δουλεία και την απαγόρευση, την μετάνοια, την γενοκτονία και τον… αφανισμό έως την Παλιγγενεσία του και σήμερα.
-------------------------
* Εάν σας πέσει στα χέρια η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ, της Γ΄ Λυκείου κάποτε, ενημερωθείτε για το καθόλου… ηρωικόν της Επαναστάσεως της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 και της Παραχωρήσεως Συντάγματος από τον Όθωνα, τον Αλλοδαπό Βασιλέα των Ελλήνων.
ΣΧΕΤΙΚΟ το… παράπονο φιλέλληνα Γιαπωνέζου περιηγητή, όπως μας το εκμυστηρεύτηκε, σε άπταιστα αρχαία ελληνικά, προ εικοσαετίας! Ένα παράπονο που η ευαισθησία το χρεώνει στην απάθεια και την κακοπάθεια των ΝεοΕλλήνων ενώ, προκαταβολικά, η ίδια το έχει εισπράξει ως χλεύη!
Ήρθα από την άλλη άκρη του Κόσμου, ένα ταξίδι… όνειρο, με μια… λαχτάρα, για να θαυμάσω, μαγεμένος ενόμιζα, την Ελλάδα και τους Έλληνες και να διαδράμω την τετράκις χιλίων ετών καταγεγραμμένη ιστορία τους. Ήρθα και περίμενα να συναντήσω τις μορφές των σοφών, των φιλοσόφων, των επιστημόνων, των λογοτεχνών και των επώνυμων και των ανώνυμων Ελλήνων πολεμιστών και των ηρώων της ιστορίας και τους Θεούς της ελληνικής μυθολογίας. Πρώτη επίσκεψη στο κέντρο των Αθηνών, στο Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη… διάβαζα… πουθενά η ΣΑΛΑΜΙΣ, ο ΜΑΡΑΘΩΝ, το ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΝ… Προ του κενοταφίου, καίει ακοίμητο καντήλι, νόμιζα ήταν εκ του ΒώΛου του ηΛίου ~ το αΠοΛΛώνιον φως… Σε ερώτηση, μας εξήγησε ο ξεναγός ότι αυτό το φως μεταφέρθηκε από την Μονή της Αγίας Λαύρας* κατά την ημέρα των αποκαλυπτηρίων του μνημείου!
--------------------------------------
* Διάσημος, μεταξύ των Ελλήνων, ο Μητροπολίτης–Επίσκοπος των Παλαιών Πατρών, ο Γερμανός, ο ορκισμένος εχθρός της Επαναστάσεως των Ελλήνων, λόγω σχήματος και ιδεολογίας, ο οποίος ευλόγησε τα όπλα των πρώτων(!) επαναστατών Ελλήνων την… 25η(!) Μαρτίου του 1821 εξ… αποστάσεως! Γνωστό, επίσης, και το περιστατικό όπου ο αμφιλεγόμενος, κατά τ’ άλλα, οπλαρχηγός της Ελληνικής Επαναστάσεως, ο Γιάννης Γκούρας, έσερνε τον Επίσκοπο των Παλαιών Πατρών, τον Γερμανό, δεμένον στην ουρά του αλόγου του, μέσα στα Κρέσταινα της Ηλείας! (Γιάννης Σκαρίμπας, “Το 1821 και η Αλήθεια”)
Έφτασα και στο ΓύΘειον, των εΦάΛων αιΓαιών τον λιμένα. Με πόση συγκίνηση… πίστευα ότι θα έκλεινα τα μάτια μου και θα οραματιζόμουν τον εκ της Τροίας ορμώμενον Αλέξανδρον, τον ΚΛοΠέα ~ ΠάΡιν, και την ‘Ωραία, την ευώΛεΝον ~ την εΒώΛεΝον ~ την ‘εΛέΝην, την κλαπείσαν, του Μενελάου να ετοιμάζονται και να αναχωρούν από την Κρανάη, και με προϋπάντησε κάποιος… αλιεύς από την Βηθσαϊδά(!), της Χριστιανικής μυθολογίας, και ένας Πύργος κάποιου Μανιάτη… Μπέη και δυό–τρία κουφάρια καϊκιών και ένα έρημο τσιγκόσπιτο, για κότες ή σκύλους, και ένα απέραντο σκουπιδαριό από απορρίμματα και βρωμιές των νυχτερινών επισκεπτών και τα φερτά υλικά των κυμάτων! Πουθενά ο Όμηρος, πουθενά η Ωραία Ελένη, πουθενά η γη των φιλΕλευθέρων, αδούλωτων Ελλήνων Μανιατών, πουθενά ο πολιτισμός και η ελληνική αξιοπρέπεια…
Σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε οι νεοΕλληνες… Τεσσάρων χιλιάδων χρόνων η καταγεγραμμένη Ελληνική ιστορία σχεδόν… άγνωστη! Λόγω της άγνοιάς μας, ελλιπής ο σεβασμός μας στην ιστορία της ελληνικής φυλής και μικρή η τιμή στην προσφορά των προγόνων μας στην ανθρωπότητα.
Η άγνοια της ιστορίας, οι αβέλτεροι νεοΕλληνες, εμείς, με… μοιραίους ακόλουθους–συνεργούς την ίδια την Ελληνική Πολιτεία, τους ηγέτες–ταγούς της κοινωνίας και το αντεθνικό–ανθελληνικό δόγμα της επικρατήσασας θρησκείας, ευεργέτες όλοι μας της συνέχειας του ιστορικού αφελληνισμού των Ελλήνων.
ΓΛώΣΣα ~ ο ΛόΓοΣ, ο πανάρχαιος έλλην λόγος.
Παρατηρήστε, επί τη ευκαιρία, τον μηχανισμό της γλωσσοπλαστίας, της ετυμολογίας και του εμπλουτισμού του έλληνα λόγου:
ΓΛώΣΣα ~ ο ιΣΤός του ΛόΓου [σσ~στ~ττ], ΓΛώΣΣα ~ η ΛείΧουΣα. ΓΛώΣΣα ~ το ΣοΜιΛείν ~ το ‘οΜιΛείν ~ η ‘οΜιΛία, ΓΛώΣΣα ~ ο ΛόΓοΣ.
ΛόΓοΣ ~ η οΜιΛία ~ η ΛέΓουΣα ~ η ΓΛώΣΣα, ΛόΓοΣ ~ η ΓΛώΣΣα, ‘ΛόΓοΣ ~ οΜιΛίας ο ήΧος. ‘ΛόΓοΣ ~ η ‘οΜιΛία ~ η ΣυνοΜιΛία ~ η ΣυνεύΡεΣις. ΛόΓοΣ ~ οι ΛέΚΣεις. ΛέΓω ~ αΓοΡεύω, ‘ΛέΓω ~ ΣυνΛέΓω. ΛέΓωνειΜί ~ οΜιΛώ. ΛόΓοΣ ~ το ΣΧόΛιον. ΛόΓο.Σ ~ η οΜοΛοΓία. ‘ΛόΓοΣ ~ ο εΚΣηΓώΝ τι, το αίτιον. ‘ΛόΓος ~ ΒΛόΓος ~ το ΠηΛίΚον δύο αριθμών.
[► σχετικές μας δημοσιεύσεις: "Η Γραμματική–Δομική Ανάλυση και ο Κώδικας της Γλωσσικής Παραγωγής & του Εμπλουτισμού του Ανθρώπινου Λόγου" ©
https://greekglossiccode.blogspot.com/2022/01/grammar-structural-analysis-and-code-of.html ]
Έχουν γράψει, η Γλώσσα είναι αυτή που καθορίζει την ανθρώπινη υπόσταση και αποτελεί το μοναδικό εργαλείο που αναπτύσσει και δένει και συνέχει μία κοινωνία ανθρώπων, και που ερευνά, μελετάει και παράγει και εξελίσσει την γνώση, παράγει και συντηρεί και θησαυρίζει τις τέχνες και τις επιστήμες, και προάγει τον πολιτισμό.
Έχουν γράψει, η Γλώσσα είναι αυτή που καθορίζει την ανθρώπινη υπόσταση και αποτελεί την ψυχή και τον λαϊκό ιστό πάνω στον οποίο εξυφαίνεται η κάθε εθνικότητα.
Ασίγαστος, ασυγκράτητος ρούς η Ελληνική ΓΛώΣΣα ~ η ΣοΜιΛία ~ η ‘οΜιΛία. Στα πλαίσια των δύο Ρωμαιοκρατιών, αφού οι έλληνες δεν εξαφανίστηκαν, όσοι υπέκυψαν και όσοι, στην συνέχεια, μετανόησαν, αυτοί, διαχρονικά, θα αντισταθούν, θα δουλεύουν την γλώσσα τους και οι ελληνογενείς αυτοί κρυπτοΕλληνες, δοθείσης της ευκαιρίας, σε ελάχιστες, βέβαια, χρονικές περιόδους, και χωρίς συνέχεια, στις εποχές του Φωτίου και των Παλαιολόγων, συγκεκριμένα, με το κράτος της θεοκρατίας σε κρίση, θα προσπαθήσουν για μίαν Αναγέννηση, με την επαναφορά της ελληνικής παιδείας και την διδασκαλία της φιλοσοφίας και την ενασχόληση με τις επιστήμες.
Η γενοκτονία εις βάρος των Ελλήνων, των… ειδωλολατρών δηλαδή, απέδωσε στην θεοκρατία του Βυζαντίου, σε αριθμό κεφαλών, όσα της απέδωσε, αλλά το μεγαλύτερο… όφελος, εξ αυτής της γενοκτονίας, υπέρ αυτής της εγκληματικής παράνοιας είναι το “προς γνώσιν και συμμόρφωσιν”, ο εκφοβισμός, ο φόβος της βίας, που αποκηρύσσει τους Έλληνες και τον Ελληνισμό, οδηγεί στην… μετάνοια και βαπτίζει–ονοματίζει Νέους Πολίτες του «Κράτους του Θεού». Σε αντίθεση με τα προηγούμενα, η απαγόρευση της Ελληνικής Γλώσσας, ακόμη και στην διακυβέρνηση και στην διοίκηση, δεν περπάτησε και μηδενική ήταν η προσφορά της στον αφελληνισμό των… καταραμένων, των… αναθεματισμένων Ελλήνων. Η Γλώσσα, η Ελληνική Γλώσσα, που όρθωσε τους έλληνες ως τα ουράνια, είναι αυτή που… χρεώνεται την Παλιγγενεσία των Ελλήνων και την Ανάσταση του Ελληνισμού. Όλη η αυτοκρατορία ομιλούσε ελληνικά, ήταν αδύνατον η απαγόρευσή της να αποδώσει* έστω την ζύμη για μία μελλοντική, σε βάθος των αιώνων επιτυχία. Τελικά ο ΓαΧ.Βέ ~ ο ΒάΚΧος, ο… επώνυμος Θεός των Εβραίων, οι προφήτες του και οι εκλεκτοί του νομάδες της ΣυΡίας, της έΣω ΣυΡίας ~ αΣΣυΡίας και της ΣουΜεΡίας, τελειωμένοι σε άλλη περίπτωση, …εξελληνίστηκαν, μέσα από την αίρεσιν του ΕβραιοΧριστιανισμόυ, της Νέας Ρωμαϊκής Θρησκείας, κι έτσι ζουν και βασιλεύουν για να… κατακυριεύσουν τον Κόσμο, κάποτε.
------------------------------------
* για τον ίδιο λόγο, η Οκά, με τις 400 της ΔΡαΧΜές–DiRHeM, η μονάδα μετρήσεως βάρους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην οποία βρέθηκαν εντεταγμένοι και οι Έλληνες, καταργήθηκε από την Ελληνικά Πολιτεία το έτος 1959 με… καθυστέρηση 130 χρόνων! (Δραχμή = νομισματική μονάδα αλλά και μονάδα βάρους.)
Η απαγόρευση της Ελληνικής Γλώσσας, της Γλώσσας των ειδωλολατρών, σε λαϊκό επίπεδο, δεν ήταν δυνατόν να περπατήσει, γι’ αυτό και δεν επιχειρήθηκε. Ο αφελληνισμός των λαών της αυτοκρατορίας μέσω της ίδιας τους της γλώσσας μέσα, όμως, από άλλες οδούς, τους υπέδειξε τον δρόμο… Όχι που δεν θα δοκίμαζαν, όχι που μέσα στους αιώνες της παράκρουσης, οι βαρύτιμοι άρχοντες, οι ζηλωτές, της Νέας Τάξεως Πραγμάτων, της προσοδοφόρου Θεοκρατίας, δεν θα μηχανευόντανε κάτι. Την ανέφικτη απαγόρευση της Ελληνικής Γλώσσας ήρθε να καλύψει ο… αφελληνισμός της μέσω της αποκοπής της από τον Ελληνικόν κόσμο! Ό,τι Ελληνικό, ειδωλολατρικό όπως είπαμε, σύμφωνα με την ορολογία εκείνης της εποχής, μέσω του υπονομευμένου λόγου, πρέπει να ενταφιάζεται στην λήθη, και, καθαρό από την αρχαία της μαγάρα να παραπέμπει στον Νέον τον ΕβραιοΧριστιανικόν Κόσμο.
Ο Γλωσσικός αφΕλληνισμός στον εκΧριστιανισμό των Ελλήνων.
Τα εγχειρήματα του αφελληνισμού των ειδωλολατρών–Ελλήνων μέσω της Ελληνικής Γλώσσας… βγάζουν μάτι.
Τα ονόματα εκχριστιανίστηκαν, με απαγόρευση. Όλοι οι υπήκοοι της αυτοκρατορίας, δούλοι του Κυρίου, από τον, εξ απαλών ονύχων, Εξαγνισμό, την Κάθαρση εκ του αρχαίου άγους, την Απόθεση του «Παλαιού Ανθρώπου», την Βάπτισή τους και την Κουρά, αποκτούν χριστιανικό όνομα και έναν άγιο, τον φύλακα άγγελό τους και του βίου τους τον… ουράνιον αρωγό. Συμβολική η κουρά των νεοφώτιστων νηπίων κατά την ονομασία και η κουρά των νέων μοναχών και η μετονομασία τους προς το… εβραϊκότερον, προσθέτει δούλους στην υπηρεσία του Κυρίου. Προϊόντος του χρόνου, πολλούς αιώνες μετά, όταν άρχισε να χάνεται ο έλεγχος και να συμβαίνουν βαπτίσεις με ονοματοδοσίες αρχαίων ελληνικών ονομάτων, η επίσημη εκκλησία αναγκάστηκε να προσαρμόσει και να εμπλουτίσει το εορτολόγιό της, εγγράφοντας νέους αγίους του Χριστιανισμού με την σχετική τους… μυθολογία. Υπήρξαν, είπαν, άγιοι και όσιοι, μάρτυρες και ομολογητές, που πρέπει να τιμούνται. Όλοι οι Έλληνες, σοφοί και φιλόσοφοι, επιστήμονες, ποιητές, στρατηγοί κλπ, ενετάχθησαν στο Χριστιανικό, εορτολόγιο, ακόμη και η Υπατία έχει την τιμητική της! Έτσι, στο νέο εορτολόγιο εμφανίστηκε και κάποιος/κάποια: Υπατία, Αλέξανδρος, Αριστοτέλης, Αφροδίτη, Τηλέμαχος, Ιουλιανός, Ξενοφών, ‘Ερμής, Πλάτων, Δημοσθένης, Ζήνων, Θησεύς, Σοφοκλής, Σωκράτης, Περικλής, Πίνδαρος, Όμηρος, Μιλτιάδης, Αρίσταρχος, Γαληνός, Μίνωας κλπ. κλπ.
Τι σημαίνει αφΕλληνισμός μέσα από την ίδια την Ελληνική Γλώσσα; Ιδού! Η λέξη Apollo, για το 99,99 % των αμερικανών, παραπέμπει στο ταξίδι των πατριωτών τους στο… MooN. Ο αΠόΛΛων ~ ο ΒώΛος του ηΛίου, ο ΠυΡαυγής, ο ΠυΡίπνοος, ο Θεός Ήλιος, όπως και το MooN ~ η ΜήΝη και η ΣεΛήΝη ~ της ΜήΝης η άΛως είναι άγνωστες υποθέσεις, και για αμερικανούς και για τους έλληνες! Το όνομα Αλέξανδρος, σύμφωνα με νεαρόν φέροντα αυτό το όνομα, παραπέμπει σε κάποιον άγιον, όσιον, μάρτυρα, ομολογητήν… Αλέξανδρον εκ Καλαβρίας, από την καρδιά της Μεγάλης Ελλάδος… Ιταλόν(!) που οι χριστιανοί τον εορτάζουν την 30η Αυγούστου και δεν παραπέμπει στον ΚύΡιον της αΝαΤοΛής, τον Αλέξανδρο, τον Μακεδόνα Στρατηλάτη, τον αΛέΚΣαDΡον ~ τον iSKaNDeR της Ανατολής, της ΣυΡίας, της έΣωΣυΡίας, της άΝω ΣυΡίας, της άΠω ΣυΡίας, της έΝΔον Γης, της Γης των ΠαΓεΤώΝων και, των ΠάΓωΝ, του ΚΡάΤουΣ! Πόθεν το όνομα ‘εΛέΝη; Ποιά Ελένη; Η Ωραία Ελένη του Μενελάου, του Τρωικού Πολέμου, η κλαπείσα; Λάθος! Η απάντηση: η Ελένη, η μητέρα του αυτοκράτορα της Βυζαντίου με το προσωνύμιον ΚύΡιοΣ Των ΛαΤίΝων ~ ΚωΝΣΤαΝΤίΝος!
Σωματεία, συλλογικές οργανώσεις, οργανισμοί, τάξεις και ιδρύματα αποκτούν, εθιμικά πλέον, έναν επώνυμο… προστάτη άγιο, για την κατασκευή του ονόματος, του οποίου, ακολουθείται η γνωστή ελληνική ποιητική τέχνη της μυθοπλασίας και, ενίοτε, η ημερομηνία της εορτής του σχετίζεται με την… δράση του.
Ιδού τι σημαίνει αφΕλληνισμός σε αυτές τις περιπτώσεις. Του πυροβολικού και των ΠυΡοΒόΛων ~ η ΒαΡΒάΡα η αγία, προστάτις! Ο άγιος αΡΤέΜιοΣ ~ της αΣΤυΝοΜίας! Ο άγιος ΒαΛεDίΝοΣ ~ ο αΒΒάς ή άΓιος των εΡωΤευΜέΝων και προστάτης, θεωρείται! Ο άγιος ΓεώΡΓιοΣ ~ η αΓία ΜάΧαιΡα, η σπάθη του ιππικού, της επικρατήσεως του Χριστιανισμού επί των ειδωλολατρών Ελλήνων και των βαρβάρων… κρατηθείτε, θεωρείται προστάτης του σώματος του Πεζικού, του… Ελληνικού Στρατού! Του Μ. Αλεξάνδρου ο ΝαύαΡΧος ~ των Νηών άΡΧων ~ ο ΝέαΡΧος ~ ο ΝιΚόΛαος, άγιος προστάτης των ναυτικών και της ναυτοσύνης, ορίστηκε! Ο ΜάΡΤυς ΔηΜήΤΡιος ~ ο ΣΤΡαΤηΛάΤηΣ… ανέλαβε την προστασία της Θεσσαλονίκης και, σήμερα, βγάζει μάτι το… “Αριστοτέλειον Πανεπιστήμιον, ο Άγιος Δημήτριος”! (Δημητράκηδες, υποτιμητικά, καλούσαν, κάποτε, οι του Πανεπιστημίου Αθηνών αυτούς… του Αριστοτελείου!). Και, χωρίς άλλα σχόλια, ακολουθούν μερικά παραδείγματα: Άγιος της ΔιΚαιοΣύΝης ~ ο ΔιοΝύΣιος. Ο αρχάγγελος Γα ΒΡιήΛ ~ άΓιος των αεΡοΠόΡων. ΚΥΠΡιαΝός ~ ο ΜάΓος ο αΦΡιΚαΝός. αΡωΓός των ΜεΤαΦοΡέων ~ ο ΧΡιΣΤόΦοΡος. ΠοΡ.ΦύΡιος ~ ο ούΡος των ηΘοΠοιώΝ ή ΠοΡΦ ΥΡιος ~ των ΜίΜων οΥΡος. ΜιΧαήΛ ~ ο ΚηΠουΡός, 8/11. Ο ΣΠΥΡίΔων ~ των ΚεΡαΜοΠοιών ΣωΤήρ, 12/12, αλλά και ο ΣΠυΡίΔων ~ της ΣΠοΡάς ειΔιΚός. Ο ΤΡΥΦωΝ ~ ούΡος Των αΜΠεΛιών, 1/2. εΛιΣΣαίος ~ εΛαίαΣ ΣάΓιος ~ της εΛαίαΣ ‘άΓιος. αΝΔΡέας ~ ο αΡΔεύωΝ είτε αΝΔΡέας ~ ο εΝυΔΡεύων, 30/11. αιΚαΤεΡίΝη ~ η αΓία Των ΝεΡών είτε αιΚαΤεΡίΝη ~ η αΓία η ΥΔΡοΓόΝος, 25/11. ΔαΜιαΝός ~ ο ΘεΡάΠων είτε ΔαΜιαΝός ~ των ΝόΣων ιηΤήρ. Η γοργόνα ΠαΝαΓία ~ ΠΛοίων ή ευΠΛοΐας η αΓία. Ο ‘ηΛίας ~ των ΚουΡέων άΓιος αλλά και ΓουΝών άΓιος ~ ο ‘ηΛίας. Ο αΛέΚΣιοΣ ~ των ΣΚωΛήΚων όΣιος. ΔηΜήΤΡιοΣ ~ ίΣΤωρ αΘΛήΣεως, ίΣΤωρ ~ ο ειΔήΜων. Ο ΦιΛοΓόΝ ιος ~ των ΦιΛοΝιΚιών άΓιος. Ο κναφεύς ΜέΝιΓΝος ~ ο αΝαΜιΓΝύων, προστάτης των χημικών, ΧηΜεία ~ η ΜείΚσις στοιχείων και ουσιών. ΔηΜήΤΡιος ~ Των οΜαΔαΡΧών προστάτης. Η ΠΡίΣΚιΛΛα ~ ΦύΛαΚΣ οιΚοΓεΝειώΝ. κλπ. κλπ.
Τα Ελληνικά τοπωνύμια έπρεπε να εξαφανιστούν για να ξεχαστούν, και τα σημεία που τα όριζαν να ισοπεδωθούν, και, στην συνέχεια, με Νέα Σημεία, να εκχριστιανιστούν. Για το εγχείρημα τούτο του αφΕλληνισμού γέμισαν Ναούς παντού, στο κέντρο πόλεων, κωμοπόλεων και μικρών χωριών και οικισμών. –για τις ανάγκες της λατρείας του Θεού, είπαν, και από τα βαλάντια των πιστών!– Ναοί* και Ναΐδρια θα ξεφυτρώσουν από το πουθενά για να ξαναορίσουν σημεία, τόπους και περιοχές. Η, δια των ναών, ΣημειοΘεσία**, θα επιτύχει όσα σε βάθος των αιώνων δεν κατάφερε καμία γενοκτονία και κανένας εξαναγκασμός. Μεταλλάχτηκαν τόποι και περιοχές, ανύπαρκτοι άγιοι… κατασκευάστηκαν και έχουν την τιμητική τους στην καθημερινή ζωή των αφελληνισμένων, όσον, και αφελών νεοΕλλήνων. Η Ελλάδα, σήμερα, μέσω του Χριστιανισμού της, φαντάζει πολιτιστικά αλλά και πολιτικά… Εβραιοκρατούμενη!
----------------------------------
* ‘Ναοί ~ ‘ιεΡών οίΚοι, οι ‘Ναοί ~ ΝέΚυων οίΚοι. Οι χριστιανικοί ναοί αποτελούν αντίγραφα του Τάφου του ΚυΡίου της αΝαΤοΛής ~ του αΛεΚΣάΝΔΡου του Μεγάλου, ο οποίος, με την σειρά του ακολουθεί το σχήμα και την δομή των τάφων–κατοικιών επιφανών νέκυων της αρχαίας Αιγύπτου, εν αναμονή της… Αναστάσεώς τους. Υπ’ όψιν ότι η Εβραϊκή αποτελεί αίρεση της θρησκείας της αρχαίας αιΓύΠΤου ~ της Γης των αιΘιόΠων του ‘Νείλου ποταμού της εΦάΛου Γης ~ της αΦΡιΚής.
** Η συμπεριφορά των σκύλων, είναι που ενέπνευσε, με το πρωτόγονο–ζωώδες σύστημα σημάνσεως και οριοθετήσεως του ζωτικού τους χώρου και του πεδίου της κυριαρχίας τους.
Τα Λύκεια Ιερά, του Ηλίου–Απόλλωνα τα Ιερά, επί των κορυφών λόφων ή ορέων, τα… κατέλαβε ο προφήτης Ηλίας της Εβραϊκής μυθολογίας! Της Εβραϊκής μυθολογίας προηγήθηκε ο Ελληνισμός ο οποίος εχάρισε στον Εβραϊσμό την εθνική και την θρησκευτική του υπόσταση. Έχετε αντιρρήσεις; Παρακολουθείστε: Του Αδάμ ΠαΤήρ ~ ο ΠοιηΤής του. ΠοιηΤήΣόΛων ~ ο ΠΛάΣΤης τους, ο ΔοΜών ~ ο ΘεόΣ των πάντων του σύνΠαντος κόσμου. Λοιπόν, αΔάΜ ~ ο αΜήΤωρ, ο πρώτος άνθρωπος επί της γής και… χωρίς μητέρα! έΥα ~ η οΥαρ του Αδάμ. άΒεΛ ~ ο αιΠόΛος και ΚάϊΝ ~ ο ΓεωΡΓός, οι δύο μυθικοί γιοί των πρωτοπλάστων!
Για τον αφΕλληνισμό των τοπωνυμίων των Ελλαδικών Χωρών, αρωγός του Χριστιανισμού, από τους ίδιους δράστες, θα επιστρατευτούν ακόμη και ανύπαρκτα τοπικά γλωσσικά ιδιώματα για να συμπληρώσουν τις απαραίτητες πλαστογραφίες και τις μεταγραφές. Ιδού η λειτουργία της Ελληνικής Γλώσσας, μέσω της οποίας μπορεί κάποιος να δοκιμάσει τον αφΕλληνισμό μέσω της ίδιας της Γλώσσας:
Εκ των αΜυΚΛών ~ η ΣΚούΡα και εκ των αΜυΚΛαίων την ΠεΡιοΧή ~ το ΣΚΛαΒοΧώΡι, εκ των αΦιΔΝών ~ το ΔαΦΝί, εκ της Γης των ειΛώΤωΝ ~ η ΝΤεΛεΚού, τοποθεσία της Γης των οΧυΡών, της ΧώΡας των ειΛώΤωΝ ~ των ΓεΡοΝΘΡών της Λακωνικής, εκ της Γης των ΚαΡυών ~ η αΡάΧοΒα της Λακωνικής. Του Πειραιώς ο ΜέΣος ΛιΜήΝ ~ ΠαΣαΛιΜάΝι, Της ΜουΝυΧίας ΛιΜήΝ ~ το ΤοΥΡΚοΛίΜαΝο, ΜουΝΥΧία ~ ΛιΜήν ο ΜιΚΚός, Μουνυχία επίθετο της Αρτέμιδος. Ο αθηναίος ΓηΓεΝής ~ ο ΓκάΓκαΡος. Ο αΝαΠΛιώΤης ~ αΡΒαΝίΤης. αΡΒαΝίΤης ~ ο εξ ηΠείΡου εΛΘών. Ο ΘεΣΣαΛός ~ ΤΣάΡας, ως προσωνύμιο ή επίθετο. Η έΦαΛος των εΦυΡαίων ΝήΣος ή η ΜοΝόΠοΡος ΝήΣος ή η ΠεΡιΦεΡής ΝήΣος ~ η ΠεΛοΠόΝΝηΣος. Η ΧώΡα της ΘυΡαίας ~ ‘ΛεωΝίΔιον, τα οιΝόΦυΤα ~ ΠεΛεΤά, του Διονύσου ο ΚήΠοΣ ~ ΚουΜάΣια ονομάστηκε, και από αυτόν τον απέραντο αμπελώνα, τα ΚουΜάΣια ~ ο ΚοΣΜάς της Κυνουρίας. εΛαΦόΝηΣος ~ η έΦαΛος ΝήΣος, ΠαυΛοΠέΤΡι ~ η ύΦαΛος ΠοΛιΤεία της Λακωνικής.
Αυτοί που είχαν το συμφέρον και το πάθος για την παραγωγή νέων τοπωνυμίων και την μετονομασία παλαιοτέρων, εγγράμματοι όμως, οι ίδιοι ή οι σύμβουλοί τους, αφελώς ή κατ’ ανάγκην, ακολούθησαν τους πανάρχαιους Ελληνικούς Κώδικες της Γλωσσικής Παραγωγής και Εμπλουτισμού του Έλληνα Λόγου, και, ευτύχημα, μπορούμε σήμερα να φωτίσουμε και να αποκαλύψουμε τέτοιου τύπου ιστορικές απάτες, συγκεκαλυμμένου αφΕλληνισμού και τους γνωστούς–άγνωστους δράστες τους. Κάθε λέξη, εδίδασκαν οι Έλληνες, κρυπτώς φέρει και την ετυμολογία της. Δύο χιλιετίες, ασταμάτητα, εν καιρώ δουλείας, οι επικυρίαρχοι των Ελλήνων αλλά και τοπικοί άρχοντες, ολιγάρχες και προεξάρχοντες, άρχοντες της Πατριάς των Ελλήνων, έπαρχοι, επίσκοποι, πασάδες, μπέηδες, άλλων εποχών ένθερμοι μεταλλάκτες, θα επιχειρήσουν, ανεπιτυχώς ή επιτυχώς, την μετάλλαξη του Γένους των Ελλήνων και της Ελλάδος και του Ελληνισμού μέσω της Γλώσσας. Παρακολουθείστε, με παραδείγματα, την λειτουργία της Ελληνικής, με την οποία, χειριστές της, υπονόμευσαν τους ανυποψίαστους τελικούς χρήστες τέτοιων προϊόντων, τα οποία τους αποκαλύπτουν, τους εκθέτουν και τους γελοιοποιούν!
ιΣΤαΝΠούΛ ~ η ΜηΤΡόΠοΛις της νεοΟθωμανικής Αυτοκρατορίας. eRDoGaN ~ ο έΛΛην Το ΓέΝος πρόεδρος της νεοΟθωμανικής αυτοκρατορίας, το επίθετο που έδωσαν στον παππού του, όταν ήρθε η ώρα να αποκηρύξει τον Ελληνισμό και τους Έλληνες.
iSKaNDeR ~ ο αΛέΚΣαΝΤΡος ο Μέγας.
αΛΒαΝία ~ η άΝω ήΠειΡος, ShQiPeRia ~ η έΚΣω ήΠειΡος, ΚόΤα ~ η ωοΤόΚος χήν, ΚοΤέΤΣι ~ η εΣΤία ωοΤόΚων χηνών.
RoToDa ~ το ιεΡόν Του Διός, στην Θεσσαλονίκη.
ΜΥΚήΝαι ~ ΣήΜα των αΧαιώΝ, ΜΥΚήΝαι ~ ΣήΜα των αΡΓείων, ΜυΚήΝαι ~ η Γη του άΡΓουΣ ή άΡΓοΥς. αΓαΜέΜΝων ~ ο ΜΥΚηΝαίος βασιλεύς, ο μυθικός αρχιστράτηγος της Τρωικής Εκστρατείας.
ΓεωΡΓία ~ η ΚοΛΧίς του Καυκάσου, ΓεωΡΓία ~ των ΚόΛΧων η Γη. ΓεωΡΓία ~ Γης τα έΡΓα.
ΒαΣιΛεύς ~ άΡΧων ο ιΣόΒιος. ΒαΣιΛεύς ~ ο ηΓεΜών της ΦυΛής.
Ο… ελληνοΧριστιανικός κόσμος!
ελληνοΧριστιανικός κόσμος καλείται ο κόσμος των Ρωμιών, κατά την ΕβραιοΧριστιανική Αρχή της ιΣΤαΝΠούΛ ~ της ΜηΤΡοΠόΛεως της ΝεοΟθωμανίας και την Αυτοκέφαλη Εξαρχία της, των Παλαιών Χωρών των Αθηνών, και κατά την, εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος(!), Συνταγματική Πολιτεία των Ελλήνων, ομού! ελληνοΧριστιανικός κόσμος, ο κόσμος των Ρωμιών, σύμφωνα με όλους τους προηγούμενους, και με την συναίνεση των ανιστόρητων, θρησκόληπτων και ευΠειΘών νεοΕλλήνων!
Ο ελληνοΧριστιανικός κόσμος αποτελεί την συνέχεια του κόσμου των ΓΡαιΚύΛων ~ του ΓέΝους των αΧΡείων Ελλήνων –κατά τους αυτοκρατορικούς Ρωμαίους– των απογόνων του ρημαγμένου αρχαίου κόσμου των… ειδωλολατρών Ελλήνων και του Ελληνισμού!
Ως ελληνοΧριστιανικός κόσμος, σήμερα, χαρακτηρίζεται ο κόσμος των νεοΕλλήνων, των εξ απαλών ονύχων βαπτισμένων Χριστιανών που, εκόντες–άκοντες, στον καθημερινό τους βίο, ανυποψίαστοι και αφελώς, μετέχουν της παιδείας και των… καθαγιασμένων μυστηρίων και των τελετών του ΕβραιοΧριστιανισμού.
Χριστιανοί οι ΕλληνοΧριστιανοί και όχι Έλληνες! Χριστιανισμός ο ΕλληνοΧριστιανισμός και όχι ο Ελληνισμός σε φάση της ιστορικής του πορείας και ύστερα από την όποια του εξέλιξη! Οι Έλληνες το γένος, από την αρχαία σπορά του Ευσεβούς Ανθρώπου έρχονται, οι δε Χριστιανοί, θεοκατάληπτοι κατά δήλωσή τους, του ολέθριου Δόγματος της Παγκόσμιας Κυριαρχίας ενός ασήμαντου έθνους στρατευμένοι, επιβάτες-καθοδηγοί του αναστημένου Ελληνισμού… φαντάζουν, οδηγώντας τον, πάλιν και επιτέλους, στον μαρασμό, την αφάνεια και την εξαφάνιση. ΕλληνοΧριστιανισμός… η τραγωδία, η κατάντια των Ελλήνων, το αιώνιο Φως του Ελληνισμού εν τῃ σκοτίᾳ, το εύγε στους ορκισμένους–βαπτισμένους πιστούς μαχητές της Παγκόσμιας κυριαρχίας του Εβραϊσμού και του Σιωνισμού!
Ο ελληνοΧριστιανισμός… ύβρις, η γαντοφορεμένη ατσάλινη χείρα που ήρθε, όχι για ζητήσει συγνώμη, όχι να δηλώσει την μετάνοιά της, όχι για να συμβιβάσει και να δικαιώσει, όχι για να εξαγνισθεί και να αποκαθαρθεί αλλά, όχι τόσον επιμελώς κρυπτόμενη, ήρθε για να καλύψει το μεγαλύτερο έγκλημα εις βάρος των Ελλήνων και του Ελληνισμού και του πολιτισμού και της ανθρωπότητος, και να παγιώσει, επί τέλους, την επικράτησή της.
ελληνοΧριστιανισμός… εδώ που ο ΕβραιοΧριστιανισμός δεν θα αναμειχθεί με τον Ελληνισμό, δεν θα μεταλλαχθεί αλλά ύπουλος θα καλυφθεί πίσω από το υβριστικό… “ΕλληνοΧριστιανισμός” για να συνεχίσει την… θεϊκή αποστολή του! Εμείς δε, αφήνουμε το ανόσιο και το προσβλητικό και θα σταθούμε και θα διαβάσουμε την σύγχυση των φρενών, αυτών, καθώς, τους κατατρέχουν οι Ερινύες και οι εγγράμματοι, πλέον, νεοΕλληνες, αφυπνίζονται, διαφωτίζονται και αναγεννώνται. Καιρός ελεύσεται, την ιστορική Ύβριν θα ακολουθήσει η Νέμεσις και η λύσις των Ναών και των Δογμάτων
Ο Ελληνισμός ούτε παρήγαγε, ούτε ποτέ παρέλαβε, ούτε απεδέχθη τα ανθελληνικά τερατώδη των… Ελληνοχριστιανικών Ιδεωδών ώστε να… δικαιούνται οι όποιοι νεοΕλληνες να ομιλούν για αυτά και με αυτά να σφραγίζουν έναν ολόκληρο, τον ιστορικό λαό των Ελλήνων. Επωμίστηκαν οι Έλληνες, σε στιγμές αδυναμίας, τους στραγγαλιστές τους και πάνω από τους τάφους τους, η έπαρση των χιλίων μισαλλόδοξων μηδενικών των ιδεολογημάτων της Ρωμαιοκρατίας, βυσσοδομούσα, μετά την Εθνεγερσία του 1821, αγωνιά–αγωνίζεται να καθυποτάξει έναν αναστημένο λαό του οποίου το δάκρυ και το αίμα έχουν γίνει ποταμοί ακατάσχετοι και… πλησιάζουν τις φραγές και τα σύνορα.
Καιρός ελεύσεται, την ιστορική Ύβριν θα ακολουθήσει η Νέμεσις και η λύσις των Ναών και των Δογμάτων! Πάλιν ελεύσονται οι Λητώοι, όχι για να τους λατρέψει η Ανθρωπότητα αλλά συνεχίζοντας τα συμπαντικά τους καθήκοντα να φωτίζουν, ημέρα και νύχτα, τον Συνετόν Άνθρωπο, ο οποίος, Θεός επί της Γης, καλείται να αναλάβει τα ανθρώπινα, τα επί της γης, και να απαλλάξει το Όν το Νοήμον από τον φόβο και την λατρεία, την επαίσχυντη δουλεία και την μωρία! Πάλιν ελεύσονται οι Λητώοι για να σημάνουν όχι την επανάσταση των αΣΣαΝάΤων αλλά των ΣυΝεΤών, για να διδάξουν όχι την αΣΣαΝαΣίαν αλλά την ΣύΝεΣιν των θνητών ανθρώπων χαρίζοντάς τους τα (απο)ΛυΤήΡια ~ ΛύΤΡα της ελευθερίας τους από την εΠαΓωΓή ~ ΜαΓεία των αυτόκλητων αντιπροσώπων των… επουρανίων Θεών επί της γης και την δουλεία των εξουσιαστών της πανανθρώπινης αγέλης. Πάλιν ελεύσονται οι Λητώοι για να φωτίσουν, να απολυμάνουν και να εμπνεύσουν.
Σημαίνουμε την Επανάσταση του Συνετού Ανθρώπου και την Βασιλεία επί της Γης του Αεί Θνητού, Συνετού, Νέου Ανθρώπου!
Ο Παγκόσμιος Νούς έχει συντρίψει την άγνοια! Ο Λόγος έχει ξεγυμνώσει τους Θεούς!
–Αφουγκραστείτε έναν Κόσμο που έρχεται! είπε ο Προφύτης!–
(Προφύτης = ο Προφυτεύων, ο καλλιεργών το έδαφος για την φύτευση, ο Υπονομευτής)
Η Έξοδος των Ελλήνων.
Έχουν γράψει, η Γλώσσα είναι αυτή που καθορίζει την ανθρώπινη υπόσταση και που ερευνά, μελετάει και παράγει και εξελίσσει την γνώση, καταδύεται μέχρι την ενσυνειδησία, την φωτίζει και ανοίγει την θύρα της εξωστρέφειας, απελευθερώνει τον άνθρωπο και προάγει, την ανθρωπότητα και τον πολιτισμό της. Ιδού ο εχθρός των επινοημάτων των εξ αποκαλύψεως λεγομένων θρησκειών όπου η πνευματική ένδεια, η… θεϊκή αρετή των πτωχών τω πνεύματι, καλύπτεται από την απαιτούμενη των ευπειθών την πίστη, και ανυποψίαστη, καλύπτει την πανουργία απατεώνων και της απαράμιλλης μωρίας τα… θαυμαστά επινοήματα!
Η ΓΛώΣΣα ~ ο ΛόΓοΣ, ο Έλλην λόγος, η σπορά του ανθρώπινου λόγου, το τελευταίο οχυρό των, έως και σήμερα, υποδούλων, ημών των Ελλήνων, και όπλο μας αυτή η μοναδική κληρονομιά μας. Ο Έλλην λόγος ή θα γίνει το σπαθί μας και θα επιχειρήσουμε την… έξοδο, δια του επανΕλληνισμού, προς την Ελευθερία είτε θα απαλλαχτούμε από αυτήν την βαριά κληρονομιά του Ελληνισμού, από αυτό το άχθος και θα παραπέμψουμε αυτήν την υπόθεση στις σελίδες των μνημοσύνων της ιστορίας.
Βαριά η κληρονομιά του Ελληνισμού και, ή θα την αποδεχτούμε και θα προχωρήσουμε προς την έξοδο ή, πολίτες άλλων εθνών, θα την αποποιηθούμε, συνεχίζοντας να πουλάμε την… τρέλα μας. Υπ’ όψιν όμως, αυτή η έξοδος απαιτεί κάτι πολύ μεγάλο. Θέλει ζώσα και εν εγρηγόρσει την ελληνική ψυχή, την οποία ο μέσος νεοΕλληνας δεν έχει κάνει τον κόπο να αφυπνίσει, από αβελτηρία, πρώτα, και από την ραστώνη που τον διακρίνει, και την συντηρητική του στάση απέναντι στην προβληματική των πραγμάτων του εθνικού του και πνευματικού του βίου. Αποτελεί υπόθεση τιμής, να αποσείσουμε την θρησκευτική και την πολιτική εξάρτηση και να χαράξουμε τον δικό μας δρόμο αξιοποιώντας τις δικές μας, τις ιστορικές, τις πολιτιστικές και τις εθνικές αξίες.
Συντηρητικοί, εμείς, και δουλόφρονες οι δουλόσυνοι νεοΕλληνες. Είναι στην φύση μας, λατρεύουμε την βασική αρχή του συντηρητισμού, ισχυρίζονται οι επικαρπωτές του συνδρόμου των κακών που μας… κοσμούν, και σε μία τέτοια κατάσταση, εξαχρειωμένοι όλοι αυτοί… χορεύουν και γλεντοκοπάνε και πλουτίζουν και… απορούν από την αφέλεια και την απάθειά μας. “Μη θίγετε τα κακώς κείμενα”, διδάσκουν οι σοφοί, όσοι μας γνωρίζουν “απ’ την καλή”, και οι ευλαβούμενοι εμείς, σταυροκοπούμενοι, λαμβάνουμε την ευλογία και την ευχή και έχουμε, συν τοις άλλοις, και την… ουράνια αρωγή και το κεφάλι μας ήσυχο.
Εμείς, εδώ, δεν έχουμε τίποτα να αντικαταστήσουμε. Στόχος μας, επί τέλους, είναι η αποτίναξη του ζυγού της δουλείας της Ρωμαιοκρατίας, μία υπόθεση που ήδη έχει ξεπεράσει τις δύο χιλιετίες, και δεν υπάρχει κανένας λόγος, ούτε οι Έλληνες, εμείς, να αλλάξουμε αυτόν τον ζυγό, ούτε, ως αφιλοσόφητα παιδάρια, γελοιοποιούμενοι, να ενστερνιστούμε τίποτα άλλα ή τίποτα νέα, κάποιας εγκληματικής Θεαρέσκειας τα αφύσικα, της μωρίας τα ιδεολογήματα.
Τα ερείπια του Ελληνικού Κόσμου, η Ιστορική Γνώση και ο ζωντανός, ακόμη, Έλληνας Λόγος είναι η ψυχή και το σπαθί και η έμπνευση του επανΕλληνισμού! Δεν μας λείπουν οι αυθεντικοί Έλληνες που σέρνουν τον καλό χορό, η αδράνεια, όμως, και η άγνοια του μέσου νεοΕλληνα είναι αυτή που δεν μας ενθαρρύνει και, το χειρότερο, μας στενεύει ο ιστορικός χρόνος που αρκετά μας περίμενε και που χάνεται…
=========================
α.α 400
Χρωστάμε στους Έλληνες!
Χρωστάμε στους μάρτυρες του Ελληνισμού!
Πολλά χρωστάμε εμείς οι σημερινοί Έλληνες!
–πρέπει να προετοιμάσουμε το έδαφος, είπε ο ΠΡΟΦΥΤΗΣ!–
Χλεύη των Λαών και των Εθνών της Οικουμένης οι Έλληνες!
Ο ‘Ελληνισμός ασφυκτιά…
Καιρός όταν, την ιστορική Ύβριν θα ακολουθήσει η Νέμεσις και η λύσις των Ναών και των Δογμάτων!
---------------------------------
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Συνιστάται: ΞΕΝΙΚΡΑΤΙΑ ΜΙΣΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ του Κυριάκου Σιμόπουλου (Αθήνα 1990)
………………………………………………………
Διαβάστε σχετική μας δημοσίευση: Περί των Θεών και Θεοτήτων των Ελλήνων – About the Gods and Deities of the Greeks